عقل و عشق
انسان اگر عاشق نباشد زود پیر میشود و صفای جوانی را از دست میدهد و اگر عاقل نباشد دیر بزرگ میشود و در جهالت کودکی باقی میماند. عشق نابجا عقل را میگیرد و عقل نابجا عشق را نابود میکند. عقل نابجا این است که دائماً در اندیشۀ دنیا باشد و عشق نابجا این است که به غیر خدا علاقهمند باشد.
سلام حاج آقای عزیز
من مباحث حال خوش معنوی و حال خوب و تنها مسیر و سبک زندگی مهمتر از ایمان و لذت برتر و.... و همچنین سخنرانی های مناسبتی تان را مثل برنامه تکیه و امثال آن شنیده ام.
یه شعر امروزی هست که البته در شان شما شاید نباشه اما حرف دل بنده هست وقتی مباحث شما رو شنیدم
میگه
تو یادم دادی با چشمام بخندم
به اون روزای تلخم برنگردم...
(البته من خیلی وقته آهنگ گوش نمیدما؛ این مال قدیماست که یادمه🙂)
واقعا اون روزای تلخ نافهمی چیزی شبیه پا گذاشتن در یک سیاهی بی انتها بود...
یا مثل یک دور باطل...
خیلی ندونستن اینکه واسه چی آفریده شدی و باید چکار کنی آدمو پیر میکنه
مدتها دنبال کس ها و چیزهای مزخخخخرف بودم
الان واقعا حس آزادی دارم
آزاد شدم از بند افکار غلط و بی معنی
آزاد شدم از سردرگمی و یله بودن فکر
آزااااد
اینا رو مدیون خدا و اهلبیت و عالم عزیز و دوست داشتنی مثل شما هستم.