۰۰/۱۰/۲۷ چاپ ایمیل و پی دی اف

کلیپ تصویری | بدی‌هایت را با خدا درمیان بگذار!

شناسنامه

 

متن:

  در این صفحات روان‌شناسی‌ای که توی پیج‌ها پراکنده است، غالباً می‌گویند نکات مثبت خودت را نگاه کن و از این حرف‌ها می‌زنند. در گذشته باقی نمان، نگاه نکن به عیب‌های گذشتۀ خودت. می‌دانی چرا؟ چون کسی بخواهد بدون خدا با آدم حرف بزند واقعاً همین است. واقعاً توی بدی‌های گذشتۀ خودت نمان متوقف می‌شوی مأیوس می‌شوی حرکت نمی‌کنی دیگر. ولی خدا که پایش وسط بیاید، اتفاقاً خیلی به بدی‌هایت نگاه کن!

 بله یک کسِ دیگر بخواهد هی به بچه سرزنش بکند موعظه کند نصیحت کند، این از بین می‌رود. انرژی و احساس مثبت‌اش، انگیزۀ حرکت‌اش از بین می‌رود. ولی ما اگر برویم درِ خانۀ خدا از بدی‌های خودمان صحبت کنیم چی می‌شود؟ چی می‌شود رفقا؟ مهم‌ترین کسی که ناراحت می‌شود از ضعف‌های ما خودِ خداست. می‌خواهیم خدا را ناراحت کنیم بیاید درست‌مان کند. می‌خواهیم حساسیت خدا را تحریک کنیم. شما وقتی که می‌روی پیش مامانت می‌گویی مامان من گرسنه‌ام است. پرپر می‌زند برای اینکه یک غذایی برایت بیاورد. خدا از مامان خیلی بدتر است. بهتر است. هر کدام را خواستید به هر معنایی استفاده کنید که درست باشد. آدم می‌رود درِ خانۀ خدا می‌گوید خدایا من این عیب را دارم. می‌گوید بس است! بس است دیگر، بس است دیگر نمی‌خواهد بگویی! درستش می‌کنم. دوباره بگو من این عیب را دارم! دوباره یک کار دیگر برایت می‌کند. دوباره بگو دوباره یک کار دیگر برایت می‌کند. ول نمی‌کند.

 لذا خودآگاهی در مقام دیدن بدی‌های خود، خیلی انرژی‌بخش است، خیلی کار خوبی است. چرا ازش فرار می‌کنی؟ می‌فرماید من بر خودم لازم می‌دانم. من قول دادم! قول مغفرت داده، قول جبران داده، قول استجابت داده، قول هدایت داده، قول دستگیری داده. چقدر انرژی‌بخش است آدم برود پیشِ خدا از عیب‌های خودش بگوید! حالا آن بدبختی که عیب‌های خودش را خبر ندارد. خب محروم می‌شود دیگر! بیچاره می‌شود. فرمود «والله ما یَنجو منَ الذّنبِ إلّا مَن أقَرَّ بِه»؛ در روایت می‌فرماید والله نجات پیدا نمی‌کند از گناه مگر کسی که اقرار کند بهش. بگوید من این عیب را دارم!

 من آدم می‌شناسم رفته کنار ضریح امام رضا(ع) گفته آقا من حسودم! من نمی‌خواهم حسود باشم! شب خواب دیده امام رضا حسادتش را گرفته. بله بیا، برو راحت زندگیت را بکن. گفتم تو دیگر هیچ حسادتی؟ گفت ابدا! اصلاً یک زندگی متفاوتی با همه دارد. برای همین انرژی‌دارترین آدم‌هایی که شما می‌بینید در جهاد در راه خدا چقدر آدم‌های پرانرژی قوی مبارز! اینها وقتی که نگاهشان می‌کنی می‌بینی که خیلی استغفار می‌کند. شب‌ها با خدا وقتی ضعف‌های خودشان را درمیان می‌گذارند نمی‌دانم خدا چه‌کار می‌کند با اینها؟! بمب انرژی می‌شوند روز.

 می‌فرماید من بر خودم لازم می‌دانم. من قول دادم! قول مغفرت داده، قول جبران داده، قول استجابت داده، قول هدایت داده، قول دستگیری داده. چقدر انرژی‌بخش است آدم برود پیشِ خدا از عیب‌های خودش بگوید!

نظرات

ارسال نظر

لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
دسترسی سریع سخنرانی ها تنها مسیر استاد پناهیان ادبستان استاد پناهیان درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام کلیپ تصویری استاد پناهیان کلیپ صوتی استاد پناهیان پرونده های ویژه حمایت مالی بیان معنوی پناهیان

آخرین مطالب

آخرین نظرات

بیان ها راهکار راهبرد آینده نگری سخنرانی گفتگو خاطرات روضه ها مثال ها مناجات عبارات کوتاه اشعار استاد پناهیان قطعه ها یادداشت کتابخانه تالیفات مقالات سیر مطالعاتی معرفی کتاب مستندات محصولات اینفوگرافیک عکس کلیپ تصویری کلیپ صوتی موضوعی فهرست ها صوتی نوبت شما پرسش و پاسخ بیایید از تجربه... نظرات شما سخنان تاثیرگذار همکاری با ما جهت اطلاع تقویم برنامه ها اخبار مورد اشاره اخبار ما سوالات متداول اخبار پیامکی درباره ما درباره استاد ولایت و مهدویت تعلیم و تربیت اخلاق و معنویت هنر و رسانه فرهنگی سیاسی تحلیل تاریخ خانواده چندرسانه ای تصویری نقشه سایت بیان معنوی بپرسید... پاسخ دهید...