کلیپ تصویری | چگونه به امام زمان(عج) قدرت بدهیم؟
شناسنامه:
- تولید: بیان معنوی
- زمان: 05:37
- منبع: تاریخ بعثت و عصر ظهور-فصل دوم/ج23
- دریافت با کیفیت (پایین(17مگابایت) | (متوسط(30مگابایت) | بالا(74مگابایت) | صوت)
- آپارات | یوتیوب
متن:
ما باید به امام زمان قدرت بدهیم.
اگر ما به او احترام بگذاریم، اگر ما نخبگان جامعهمان به یک اشارۀ او حرکت بکنند، اگر منویّات امیرالمؤمنین علی(ع) را مردم میفهمیدند که دیگر منویّات نبود فریادهای امیرالمؤمنین بود، و اطاعت میکردند به سهولت؛ این میشد قدرت ولیّ خدا.
قدرت ولیّ خدا به جاسوسفرستادن نیست. ولیّ خدا اصلاً نباید نیاز داشته باشد به طبق آیۀ قرآن که قرائت خواهیم کرد، به اینکه بخواهد بپا بگذارد برای مسئولانش. ولیّ خدا میآید این حرکت مردمی را برای قدرتگرفتن را سامان میدهد. ولیّ خدا وقتی قدرت داشته باشد به مردم قدرت میدهد. جامعهای قدرتمند است که در آن جامعه حاکماش که ولیّ خداست از مردم قدرت گرفته، از اعتماد مردم، از نصرت مردم، از فهم مردم قدرت گرفته، از عشق مردم قدرت گرفته. مردم با قدرتِ خودشان قدرت میدهند به ولیّ خدا. «فَالَّذینَ آمَنُوا بِهِ»، کسانی که ایمان آوردند به پیامبر، «عَزَّرُوهُ». «عَزَّرُوهُ» یعنی حرمت پیامبر را ببرید بالا. چرا ما صلوات بر محمد و آل محمد را با صدای بلند باید بفرستیم؟ و این شعار، شعار سیاسی است. بالاترین و پرثوابترین ذکر ما ذکر صلوات است و بعد کاملاً جنبۀ سیاسی دارد. و الّا ذکر را باید یواش بگوید آدم. در قرآن...
مجری: آها شما دارید فریاد میزنید.
بله! چرا تنها ذکری که باید بلند بگویی این ذکر است.
مجری: یعنی یک شعار است.
بله یک شعار اجتماعی است. بلند میگویی بقیه بشنوند! «عَزَّرُوهُ» این دستور قرآن است! وقتی که هی بر او درود فرستادی بر او درود فرستادی، ابهّتاش میرود بالا، محبوبیتاش اعلام میشود، او با محبوبیتاش کار میکند. این درست است! «وَ نَصَرُوهُ»؛ کمک کنند او را. کمک گاهی بدون امر است. ولیّ خودش نمیگوید، شما میگویی من میخواهم کمکَت کنم. حتی ولیّ خدا میفرماید نه بروید، میگویند نه اجازه بده ما جان بدهیم در راه تو شب عاشورا همینجور شد. شب عاشورا شب اطاعت نبود، شب نصرت بود. این را میخواهد امام زمان ارواحنالهالفداه. چقدر حکومت زیبایی میشود؟ عشق میشود آن حکومت! اصلاً بهشت است آنجوری زندگیکردن. یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر منتظر چنین صحنهای هستند. «وَ لِیَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَیْبِ»، تا معلوم بشود چه کسی خدا و رسولش را کمک میکند «بِالْغَیْبِ».
آیۀ قبلی، آقا احترام رسول خدا را داشته باش. نصرتش بده این ابهّتاش و محبوبیتاش کار بکند. این آیه میفرماید حتی اگر رسول خدا نبود بالاسرت و این ابهّتاش حضوری نخواست مشکل را حل بکند، تو باید در غیبت او هم همینجوری نصرت بکنی ولیّ خدا را. الآن نباید کسی بگوید امام زمان(ع) نیست من که معلوم نیست چهکار باید بکنم. اینجا نوشته، خداوند متعال میفرماید «مَنْ یَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَیْبِ». تو چهجوری میتوانی الآن کمک بکنی در غیبت امام زمانت او را؟ این سؤال بزرگ ما است.
فرمود مالک اشتر من هم بالاسرش نباشم بهش بگویم چهکار کن خودش فکر کند به همان نتیجهای میرسد که من میخواستم بهش بگویم. بعد میفرمود «أینَ مثلُ مالک؟» ما الآن وظیفۀ اصلی و کلیدیمان این است هیچ کاری نیست مثل این وظیفه که ما را به خداوند متعال مقرّب بکند. ما وقتی که «بِالغَیب» وقتی آقا بالای سرمان نبود کمکاش کردیم، فدایش شدیم، خدایا ما را موفق کن کمک کنیم. قدرت بشویم برایش. نصرت این است! نصرت واینمیستد آقا امر کند. فقط اجازه میگیرد. ملائکه پرونده را میبرند، آقا ایشان اجازه هم خواستند که به شما کمک کنند.
مایۀ قدرت حضرت بشویم. بعضیها حرف گوش میکنند اما اینقدر نفله میکنند امر ولی را، اینقدر کشاش میدهند اینقدر شل عمل میکنند، مایۀ قدرت نمیشوند. اما آنهایی که فریب نمیخورند، با صلابت وایستادند، میمیرند برای مولا؛ آنها مایۀ قدرت مولا میشوند. این تکلیف ماست، این آخر حرف قرآن است. آخرین شاخص این است که خدا ببیند کی «بالغَیب» کمک میکند؟
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید