۰۲/۰۱/۱۶

کلیپ تصویری | کتمان؛ راهبرد جریان تحریف

شناسنامه

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 04:34
• منبع: اصلاح برداشت‌های ناروا از دین، در رسالت و کلمات امیرالمؤمنین(ع)/ ج۷

• دریافت با کیفیت (پایین(10مگابایت) | متوسط(63مگابایت) | بالا(88مگابایت))
• آپارات

متن:

می‌خواهیم به تحریف دین بپردازیم، انگیزه‌ها را ببینیم، ابعاد را ببینیم.

من می‌خواهم در قرآن کریم مقدار توجه خدا به جریان تحریف دین و تغییر دادن دین را توجه بدهم دوستان عزیز را.

کتمان راهبرد جریان تحریف

 می‌فرماید کسانی که کتمان می‌کنند حرف‌های خدا را، بعد از اینکه ما بیان کردیم این را که مردم هدایت بشوند باهاش. بعضی از حرف‌ها را پنهان می‌کنند. یکی از موارد تحریف چی بود؟ در آیۀ کریمۀ قرآن می‌فرماید کلمۀ خدا را دیگر نمی‌توانند پنهان کنند، معنایش را عوض می‌کنند به مردم می‌گویند.

 شما می‌دانید، من هم سربسته عرض می‌کنم، بعد از رسول خدا تا سالیان طولانی ده‌ها سال ممنوع بود قالَ رسول الله گفتن. عبدالله بن مسعود را زدند پهلویش را شکستند. گفت من را مخفیانه به خاک بسپارید. کسانی که منع حدیث پیامبر می‌کنند بر سر(قبر) من حاضر نشوند.

مجری: و این همان کتمان است.

 و همان کتمان. یا ابوذر را تبعید کردند، کتک‌اش زدند. برای اینکه قالَ رسول الله می‌گفت. یک نفر سربسته باز عرض بکنم، آمد از باب کنجکاوی ترجمۀ یک آیه‌ای را پرسید. اتفاقاً آیه هم سیاسی نبود. این‌قدر زندانش کردند، این‌قدر کتک‌اش زدند، این‌قدر سهمیه داشت برای شکنجه شدن؛ که هی می‌گفت بابا من اصلاً منصرف شدم نمی‌خواهم آن آیۀ قرآن را ترجمه‌اش را بدانم! دست از سر من بردارید! تا یک فرهنگی را درست بکنند که آقا عمیق نشو. عقلانی با دین برخورد نکن.

 یک نمونه دیگر از تحریف دین را بگویم. در این آیۀ قرآن، باز در سورۀ بقره، می‌فرماید: «فَوَیْلٌ لِلَّذینَ یَکْتُبُونَ الْکِتابَ بِأَیْدیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّه»؛ با دست خودشان می‌نویسند یک چیزی را بعد می‌گویند این از طرف خداست. احادیث نبوی هم همین‌طور است. احادیثی را، من دردناک است دارم این را می‌گویم؛ احادیثی را به پیغمبر نسبت دادند که هر کی این احادیث را کنار همدیگر بگذارد، واقعاً شخصیت پیغمبر را تمسخر خواهد کرد و بر اساس همین کتاب سلمان رشدی ملعون درست شد که می‌خواست توهین کند به پیغمبر. آخر یک شخص عادی هم نمی‌آید این‌جوری رفتار بکند!

مجری: و اینها دردهای تاریخ است.

 درست است؟ اینکه نسبت می‌دهی یک چیزی را به دین. بحث ما کجا سخت خواهد شد؟ آنجایی که این حرف‌ها را توی زمانۀ خودمان جستجو کنیم.

 حالا خیلی این مثالی که می‌خواهم بزنم از زمان خودمان مثال با فاصله‌ای است نسبت به این حرف‌ها. مهم‌ترین قسم قرآن هست یا نه، که دیگر به عصر و به قلم و به موارد دیگر قسم نمی‌خورند، به جان پیامبر هم قسم نمی‌خورند، به خودِ خدا خدا قسم می‌خورد. موضوع‌اش چیست؟ «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ»(نساء آیه 65)؛ موضوع‌اش این هست که اگر ایمان ندارند به خدای تو سوگند پیغمبر، ایمان ندارند کسانی که تو امری بکنی این ته دل‌اش یک ذره احساس سختی بکند. او ایمان ندارد.

 آقا یک دانشجویی بلند شد این‌قدر ناراحت! این‌قدر بد و بیراه گفت! گفت من به این سن و سال رسیدم، بچه‌مذهبی هم هستم، هنوز نباید فهمیده باشم که مهم‌ترین قسم قرآن دربارۀ چیست؟ حرف درستی می‌زد. ما قصد نداشتیم کتمان بکنیم. ولی در مقابل کتمان، نقطه‌اش چیست؟ آن آیات برجسته و ضروری‌تر بیشتر باید روی دست گرفته بشود.

 بعد از رسول خدا تا سالیان طولانی ده‌ها سال ممنوع بود قالَ رسول الله گفتن. تا یک فرهنگی را درست بکنند که آقا عمیق نشو. عقلانی با دین برخورد نکن. بحث ما کجا سخت خواهد شد؟ آنجایی که این حرف‌ها را توی زمانۀ خودمان جستجو کنیم.