۰۱/۰۷/۱۸

مراسم وداع با پیکر شهید فتنۀ اخیر در قم-قسمت دوم | ۱۴۰۱/۰۷/۱۱ 

دین برای شراب و قمار آن‌قدر حساسیت ندارد که برای تفرقۀ در جامعه حساسیت دارد/ امیرالمؤمنین(ع): کسی که به شعار تفرقه دعوت می‌کند او را بکشید ولو زیر عمامۀ من باشد

شناسنامه:

• زمان: ۱۴۰۱/۰۷/۱۱
• مکان: مسجد اعظم قم
• مناسبت: وداع با پیکر شهید فتنه اخیر

علیرضا پناهیان در مراسم وداع با پیکر شهید فتنه:

• برخی از عمامه به‌سرها در این فتنۀ اخیر، قسمتی از کلام امیرالمؤمنین(ع) را در اطلاعیۀ ضدّ نظام و تفرقه‌افکن‌شان نوشتند و گفتند: امیرالمؤمنین فرمود که ظلم به یک دختری را اگر کسی بشنود و بمیرد حق دارد!

• امیرالمؤمنین(ع) نفرمود که غارت آن گوشواره، طلب‌ مرگ دارد، بلکه فرمود: بی‌تفاوتی در مقابل غارتگران، آرزوی مرگ دارد. یک جایی دختری را غارت کردند و دیگران در مقابل این تروریست‌های غارتگر ساکت بودند و دفاع نکردند. اگر کسی از این بی‌تفاوتی بمیرد حق دارد.

• اگر یک بی‌سوادی از نهج‌البلاغه سوءاستفاده کرد بر او حرجی نیست؛ عمامه‌‌به‌سر چرا باید از نهج‌البلاغه بد برداشت کند؟ برخی عمامه ‌به‌سرها در این فتنه، زود موضِع غلط گرفتند اما دربارۀ غارت‌ و آشوب و شهادت امثال این شهید، سکوت کردند. طبق کلام امیرالمؤمنین(ع) این سکوت عمامه‌ به‌سرها در برابر ظلمی که به این ملت و به این شهیدان می‌شود را اگر کسی ببیند و آرزوی مرگ کند حق دارد.

• برخی عمامه به‌سرها هستند که دستور قتل آنها را امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌البلاغه داده است. می‌فرماید: با جمعیت و با مردم باشید، دست خدا با جماعت است و از تفرقه پرهیز کنید. «وَ إِیَّاکُمْ وَ اَلْفُرْقَةَ» بعد می‌فرماید: کسی که به شعار تفرقه دعوت می‌کند او را بکشید ولو زیر عمامۀ من باشد «فَاقْتُلُوهُ وَ لَوْ کَانَ تَحْتَ عِمَامَتِی هَذِهِ» (نهج‌البلاغه/خطبه127)

• حضرت امام بیش از هزار مرتبه در سخنرانی‌هایشان به وحدت دعوت کرده‌اند ولی ما عمامه‌ به‌سرهایی داریم که رسماً به تفرقه دعوت می‌کنند! کجای دنیا مردم را علیه نیروی انتظامی و نیروهای نظم‌بخش جامعه تشجیع می‌کنند؟ آیا این کار از یک عالم دینی باید سر بزند؟ چه کسی فضا را داغ کرد تا امثال این جوان به شهادت برسند؟ بر هنرمند و ورزشکار و افرادی که چه‌بسا از احکام اسلامی خبردار نباشند، حرجی نیست اما یک عمامه‌ به‌سر چرا باید این کار را بکند؟

• چرا در حوزه، کسی باید بیاید مردم را به تفرقه دعوت کند؛ آن‌هم تفرقه از جنس اپوزسیون شدن در مقابل نظام؟ یعنی از وقیحانه‌ترین حالتش! ریشۀ مشکلات ما اینها است. همیشه تفرقه را در جامعه، داغ نگه می‌دارند و با هر حادثه‌ای دوباره می‌آیند روی موجش سوار می‌شوند. یک عالم دینی این کار را نمی‌کند.

• عالم دینی سرسپردۀ هیچ جناحی نیست. عالم دینی نباید به تفرقه دامن بزند چون خطر کلام امیرالمؤمنین(ع) او را می‌گیرد. از عالم دینی انتظار نمی‌رود که امنیت جامعه را به‌هم بزند.

• اگر جامعه آرام باشد، وقتی یک مشکلی در جامعه پیش بیاید، آن را حلّ می‌کنیم. ولی اینها هیچ‌وقت نمی‌خواهند مشکلات حل بشود. در یک فضای آرام که دوقطبی نباشد، هر مشکلی در اقتصاد و مدیریت کشور و مشکلاتی از جنس رانت‌خواری، ضعف مدیران و ناصحیح بودن قوانین، همه حل‌شدنی است.

• چه‌وقت می‌شود دربارۀ هر قانونی از جمله قانون حجاب، صحبت کرد؟ وقتی که جامعه آرام شد و دوقطبی از بین رفت. نه وقتی که کومله می‌خواهد امنیت ما را از بین ببرد؛ کومله‌ای که هنرش این است که با موزاییک سر می‌برد و اصلاً مال کردستان هم نیست بلکه مال استان دیگری است و تا دلت بخواهد از کُردها هم کشته است.

• از ائمۀ محترم جمعه گله دارم که چرا سورۀ منافقین را-که علیه دوقطبی‌سازی و تفرقه است- در فرهنگ جامعه جا نمی‌اندازند؟ بگذارید همۀ جوان‌های ما بدانند که دین برای عرق و شراب و قمار و خیلی از محرّمات آن‌قدر حساسیت ندارد که برای تفرقۀ در جامعه حساسیت دارد.

• ما منتظر امام‌زمان(ع) هستیم تا این منافقین ذلیل و نابود بشوند «تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ» البته در آن زمان هم نفاق اعتقادی و اخلاقی داریم ولی نفاق اجتماعی نه‌تنها نداریم بلکه بر اساس روایات، کسی که ذره‌ای به‌سوی نفاق اجتماعی برود، حضرت مهدی(ع) دستور قتل او را خواهد داد و این فرمان امیرالمؤمنین(ع) را اجرا خواهد کرد. چرا؟ چون همۀ جامعۀ بشری توجیه هستند و می‌فهمند که تفرقه افکندن چه پدیدۀ شومی است و زشت‌ترین نوع تفرقه افکندن هم «دوقطبی‌سازی» است..