ابعاد عبادت با عظمت اربعین- ج ۱
در پیادهروی اربعین حواستان باشد که دارید عبادت میکنید/ اولین عبادتی که دل انسان راحت برایش تنگ میشود زیارت امامحسین(ع) است
شناسنامه:
- زمان: 1401/06/14
- مکان: مسیر نجف به کربلا - موکب امام رضا(ع)، جلسه اول
- مناسبت: اربعین
- صوت: اینجا
عبادت شکلهای گوناگونی دارد، زیارت و ذکر اولیاء خدا هم عبادت است/ عبادت لذت دارد اما لذتش مثل لذتهای دنیوی در وجود انسان فعال و بالفعل نیست/ انسان باید به بلوغ معنوی برسد تا دلش برای عبادت تنگ بشود و احساس نیاز به عبادت بکند
علیرضا پناهیان، موکب امام رضا(ع) در مسیر نجف به کربلا:
- یکی از برنامههای دینی ما که در همۀ ادیان دیگر هم دیده میشود، عبادت است. عبادت غیر از خوببودن و داشتن اخلاق خوب و اعتقادات خوب و معرفت است، عبادت رفتاری غیر از رفتارهای عادی روزمرۀ انسان است.
- عبادت شکلهای مختلفی دارد؛ یک مدلش حج است، یک مدلش نماز است. ذکر زبانی هم عبادت است. در این عبادتها شما یک کاری خارج از روال طبیعی زندگی و خارج از فعالیتهایی که برای رفع نیازهای عادی هست انجام میدهید.
- یکی از عبادتها زیارت و ذکر اولیاء خداوند است. نماز ذکر خداست. امام صادق(ع) فرمود: ذکر ما بخشی از ذکر خداست، وقتی ما یاد بشویم خدا یاد شده است. رسولخدا(ص) فرمود: ذکر خدا عبادت است، ذکر من عبادت است، ذکر علیبنابیطالب(ع) عبادت است و ذکر امامان دیگر از فرزندان او عبادت است. پس «حسین حسین» گفتن هم عبادت است.
- یکی از عبادتها «پیادهروی» است. امام صادق(ع) میفرماید: «مَا عُبِدَ اللَّهُ بِشَیْءٍ أَشَدَّ مِنَ الْمَشْیِ وَ لَا أَفْضَل» هیچ عبادتی پرثوابتر و بافضیلتتر از پیادهروی نیست.
- عبادت حج، پُر از پیادهروی است؛ مثل پیادهروی طواف خانۀ کعبه و پیادهروی در سعی بین صفا و مروه. بحث عبادت پیادهروی برای زیارت را از کجا باید شروع کنیم؟ از حج؛ الگوی ما آنجاست.
- اولیاء خدا برای خودِ حج از مدینه تا مکه پیاده میرفتند که تقریباً سه برابر این مسیری است که شما از نجف به کربلا میروید. امام حسن مجتبی(ع) و اباعبدالله الحسین(ع) بیست مرتبه پیاده به حج رفتند.
- طبق روایات، پیادهروی برای زیارت هم عبادت است، خصوصاً زیارت امامحسین(ع) که ثواب فراوان دارد. خدا به سادگی توفیق عبادت به هر کسی نمیدهد اما به شما توفیق این عبادت پرثواب، یعنی پیادهروی اربعین را داده است.
- در طول پیادهروی اربعین، حواستان باشد دارید عبادت میکنید. امامصادق(ع) میفرماید: کسی که پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود خدا برای هر قدمش یک ثواب به او میدهد و یک گناه از او پاک میکند و یک درجه او را بالا میبرد. حالا شما قدمهایت را بشمار ببین چندتا قدم برمیداری.
- امامصادق(ع) میفرماید: کسی که در آب فرات غسل کند سپس پیاده به سمت قبر امامحسین(ع) راه بیفتد بابت هر قدمی که برمیدارد و میگذارد، یک حجّ با مناسک قبولشده به او میدهند.
- آدم باید بتواند از عبادت لذت ببرد، منتها در ابتدا لذت عبادت به سادگی چشیده نمیشود. چون عبادت با نیازهای روزمرۀ ما بیربط است، مثل غذاخوردن نیست. احساس نیاز به عبادت در انسان ابتدا بیدار نیست لذا معمولاً آدم با ولع سراغ عبادت نمیرود.
- بعد از اینکه انسان عبادت کرد، مثل گرسنهای که غذا خورده، لذت نمیبرد، ولی عبادت هم لذت دارد و لذتش بیشتر از لذتهای عادی است. لذتهای دنیوی در وجود انسان فعال و بالفعل هستند اما لذت عبادت بالفعل نیست مخصوصاً عبادتهایی که ثواب عمیق و بیشتری دارند طوری طراحی شدند که آدم نمیتواند به سادگی از آنها لذت ببرد؛ مثل نماز.
- انسان باید به یک بلوغ برسد تا احساس نیاز به عبادت بکند. وقتی انسان به یک بلوغ برسد میگوید خدایا! میخواهم با تو مستقیم حرف بزنم. نیاز به عبادت بهسادگی در انسان بیدار و فعال نمیشود، اما یک عبادتی هست که راحت میتوانی نیاز به آن را حس کنی و آن زیارت امامحسین(ع) است. میفرماید یکی از علائم مؤمن این است که دلش برای زیارت حسین(ع) تنگ میشود. این نیاز فعال است.
- اولین عبادتی که دل انسان راحت برایش تنگ میشود زیارت اباعبدالله الحسین(ع) است. چرا؟! چون خیلی حسین(ع) زحمت ما را کشیده است. امام حسین(ع) و اهلبیت ایشان، با رنجها و مصیبتهایی که تحمل کردند، این را برای ما آسان کردند. درواقع مقدمه عبادت باعظمت زیارت اربعین را زینب کبری(س) و بچههای حسین(ع) برای ما انجام دادند.
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید