مرور سریع(۱) | آخرین گام رهایی - جلسۀ اول
شناسنامه
- تولید: بیان معنوی
- مناسبت: محرم ۱۴۰۲
- مکان: دانشگاه امام صادق(ع)
- موضوع: آخرین گام رهایی
نتیجۀ تفسیر نادرست از میل مقدس «رهایی»!
برخی از امیال انسان، امیال اصیلی هستند، مثل میل به لذت و راحت. ولی برخی اصیل نیستند، مثل حسادت. میل به رهایی، یک خواستۀ اصیل و مقدس است. ممکن است برخی عالمان دینی از این میل تفسیر نادرستی کرده باشند و آن را به فرار از بندگی خدا تفسیر کنند. این تفسیر نادرست، باعث می‌شود هر انسانی که در خودش این خواسته و میل اصیل را می‌بیند، از این دین و از این بیان دینی و از این عالم دینی بدش بیاید. ما باید در ادبیات دینی‌مان تجدید‌نظر کنیم!
کسی که «میل به رهایی» ندارد، خودش را زود و ارزان می‌فروشد!
ممکن است «میل به رهایی» گاهی منحرف شود و آسیب داشته باشد، اما آسیبش کمتر از نداشتن «میل به رهایی» است. زیرا کسی که میل به رهایی نداشته باشد، زود بندۀ غیر خدا می‌شود و خودش را ارزان می‌فروشد.
دو مصیبت بزرگ در فقدان میل به رهایی
هرجا میل مقدس به «رهایی» در انسان از بین رفته، انسان‌ها دچار دو مصیبت بزرگ شده‌اند؛ یک. پذیرش ظلم سلطه‌طلب‌ها. دو. ضعیف شدن «امکان دعوت به خدا» و «انگیزۀ حرکت به سمت خدا»
میل به رهایی، علت حضور در مجلس حسین(ع)/ گریۀ بر حسین(ع)، لحظۀ رهایی است!
لحظه‌هایی که برای حسین(ع) گریه می‌کنی و لذت می‌بری، لحظه‌های رهایی توست که در دنیا به این سادگی گیر نمی‌آید. برای رهایی است که به مجلس حسین(ع) می‌‌آییم. بعضی‌ها با نامش مست و رها می‌شوند چون یادش مثل شراب طهور است. ما هم به همین رهایی می‌خواهیم برسیم. امام زمان را هم برای رهایی صدا می‌زنیم. غیر از رهایی، آیا حرف دیگری هم داریم؟
میل به رهایی را اگر در کسی دیدی، بگو تو مال دین هستی!
میل به رهایی را گم نکنید، مطلقش کنید. رها از همۀ محدودیت‌های زائد. میل به رهایی را اگر در کسی دیدی بگو تو مال دین هستی! حتی اگر میل به شراب و مستی را در کسی دیدی، بگو تو هنوز روضۀ حسین(ع) را درک نکرده‌ای و الا می‌فهمیدی هیچ خلصه و رهایی‌ای بهتر از آن پیدا نمی‌شود. آن‌وقت می‌فهمیدی شراب را حرام کردند، چون این رهایی ناقص و مضرّ، مانع رهایی و مستی کامل تو می‌شود!
حس رهایی همۀ استعدادهای انسان را شکوفا می‌کند!
رهایی حس خوبی است حتی بدون اینکه نتیجۀ خاصی داشته باشد. اما آثار زیادی هم دارد. حس رهایی همۀ فواید وجود انسان را متجلی و همۀ استعدادهای انسان را شکوفا می‌کند. هم انسان را شجاع و قدرتمند می‌کند، و هم لطیف و مهربان. حس رهایی انسان را از بسیاری از رنج‌های درونی و بیرونی رها می‌کند.
فلسفه دین رسیدن به اوج رهایی است!
رهایی اگر لذت هم نداشت، بخاطر آثار و فواید فراوانش آدم باید دنبالش می‌رفت. آن‌وقت برخی دین را جوری توضیح می‌دهند، انگار در مقابل رهایی است! خیر! اساساً فلسفۀ دین، رسیدن به رهایی است! دین می‌خواهد تو را به اوج رهایی متوجه کند، تا عاشقش شوی!
نماز تمرین رهاسازی ذهن و روح و دل
قبل از نماز می‌فرماید: ذهنت را از هرچیزی که به آن مشغول هستی، رها کن.لذا نماز می‌شود تمرین رهاسازی ذهن و روح و دل؛ آن‌هم در یک رفتار تکراری! خدایا بگذار لااقل نماز، تنوع داشته باشد تا تنوعش توجهم را جلب کند. نه! باید تکراری باشد تا تو رهاشدن را تمرین کنی.
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید