۹۲/۰۸/۲۷

حدیث | برخورد امیرالمؤمنین(ع) با کسی که او را هل داد/ اقتدار امیرالمؤمنین(ع)

متن روایت

ذَکَرُوا أَنَّهُ ع تَوَضَّأَ مَعَ النَّاسِ فِی مِیضَاةِ الْمَسْجِدِ، فَزَحَمَهُ رَجُلٌ فَرَمَى بِهِ، فَأَخَذَ الدِّرَّةَ فَضَرَبَهُ، ثُمَّ قَالَ لَهُ: لَیْسَ هَذَا لِمَا صَنَعْتَ بِی، وَ لَکِنْ یَجِی‏ءُ مَنْ هُوَ أَضْعَفُ مِنِّی، فَتَفْعَلُ بِهِ مِثْلَ هَذَا، فَتَضْمَن‏.

لغات مشکل

مِیضَاةِ: محل شستشو و وضو گرفتن

زَحَمَ- زَحْماً و زِحَاماً هُ: او را به تنگنا انداخت، وى را در سختى و مضیقه افکند.

رمی بفلان: او را انداخت

الدِّرَّةَ: تازیانه

منبع

اختصاص شیخ مفید، ص159

برخی موارد استفاده شده

سلسله همایش‌های مظلوم مقتدر(سیره سیاسی امیرالمؤمنین علی ع)، دانشگاه تهران، تالار فردوسی، سال1389