کلیپ تصویری | علت اصرار بر بیحجابی
سؤال سیاستمدار برجستۀ فرانسوی از علیرضا پناهیان
حضور فرد با تقوا در عرصۀ سیاست با مظلومیت همراه است، چون باید دستورات دین را در سیاستورزی رعایت کند در حالیکه رقبای بیتقوای او اهل ظلمند.
همانطور که بدترین نوع ظلم و خیانت را سیاستمداران انجام میدهند، بالاترین خدمت و عبادت را هم تنها سیاستمداران و قدرتمندان میتوانند انجام دهند.
علاقۀ مردم به امید کاذب؛ ابزار سیاستمدارن برای عوامفریبی/ رهبران خوب، مظلوم میمانند؛ چون حاضر نیستند به مردم «امید الکی» بدهند/ امید دادنِ الکی، اگر عمومی باشد «عوامفریبی» است و اگر خصوصی باشد «لابیگری»/ سیاستمداران شایسته به مردم «امید الَکی» نمیدهند، لذا در فضای پُر از عوامفریبی، رأی نمیآورند/ ما امید کاذب غربزدهها و شکستخوردنش را دیدهایم؛ امید صادق اهلِ مقاومت و پیروزیاش هم را دیدهایم/ مردم باید امیدهای واقعی مثل «قدرتِ مقاومت» را ببیند تا گرفتار امید کاذب به غربیها نشود
توضیح اینکه «سیاستمدارن» چگونه و با چه سخنان و تعابیری میتوانند کشور را بهسرعت یا بهتدریج به «آشوب» بکشانند و «آرامش» را از جامعه سلب نمایند؟ و یا بالعکس چگونه و با چه سخنانی میتوانند آرامشآفرین باشند؟
سخنان «سیاستمداران» را باید ابتدا از منظر «سیاسی» تحلیل کرد، بعد به ارزیابی «علمی» و میزان صحت آن پرداخت. چون سیاسیون گاهی زیاد به «غلط یا درست» بودن حرفها کار ندارند، بلکه به «کاربرد» آن در عرصۀ سیاسی نگاه میکنند.
امیرالمؤمنین(ع): در جنگها وقتی کار سخت میشد، پیامبر(ص) اهلبیت خودش را جلو میفرستاد تا بقیه سالم بمانند/ پیامبر(ص) از خودش مایه میگذاشت و خانوادهاش را فدا میکرد، نه اینکه برای خود و خانوادهاش جمع کند!/ سیاستمداری که با نزدیکانش با رفق و مدارای بیشتری برخورد میکند، قابل اعتماد نیست!