تنها راه زنده ماندن
ما از مرگ میترسیم چون پایان یافتن فرصت حیات را دوست نداریم. تنها راه جاودانه شدن و زنده ماندن شهادت است. شهدا بهتر از ما در حال زندگی هستند.
ما از مرگ میترسیم چون پایان یافتن فرصت حیات را دوست نداریم. تنها راه جاودانه شدن و زنده ماندن شهادت است. شهدا بهتر از ما در حال زندگی هستند.
همچنان که دو قطره آب به هم نزیک میشوند در هم غرق میشوند و یک قطرۀ بزرگتر را تشکیل میدهند، مؤمنان نیز وقتی به هم نزدیک میشوند، مرز منیّتها را از میان برمیدارند و یک روح در دو بدن میشوند. با چنین روحیه و رویهای از کوچکترین جمع مؤمنان، قویترین تشکّلهای انسانی را میشود ساخت.
شکوه و زیبایی شهیدان جدا از نور معنوی، به رضایتی است که قلباً از فداکاری خود دارند. هرکس با رضایت قلبی فداکاری کند، مانند شهیدان باشکوه خواهد شد.
اغلب دوستداشتنیها و علاقههای ما مانند دشمنان ما در حال قتلعام استعدادهای ما هستند. اغلب ما آدمها حداقلّ استعدادهای خود را شکوفا میکنیم.
دنیا نمیتواند انسان را از شیرینی و لذت سیراب کند، اگر یک وقتی بتواند خوشی به انسان برساند با همان خوشی به انسان صدمه نیز خواهد زد. دنیا اینگونه طراحی شده و نمیشود سنتهای خدا را تغییر داد. وقتی میخواهیم از دنیا بیشتر از حدش لذت ببریم به گناه میافتیم، دستِآخر هم دست ما خالی خواهد ماند.
محبوبیت شهدا در یک جامعۀ خوب امری طبیعی است و قاعدهای ساده دارد. هرکس صادقانه و فداکارانه عبادت و خدمت کند، مانند شهیدان محبوب خواهد بود.
قرآن یک قطعۀ نورانی از جایگاهی بالاتر از بهشت و از نزد خود خداوند متعال به دست ما رسیده است. ما مانند نیاز یک نوزاد به شیرِ مادر، هر ساعت به بهرهبردن از نور قرآن نیازمندیم.
خیال نکنیم اگر راضی نباشیم بهتر میتوانیم دعا کنیم و اگر شاکی باشیم خدا بهتر مشکلات ما را میبیند. لبخند زدن در اوج مشکلات و راضی بودن در هنگام دعا، رمز گشایش است.
بهترین استاد راهنمای هر کسی خود اوست. ما هر کدام یک استاد بصیر و دلسوز ولی خاموش در درون خود داریم، که باید طی برنامۀ محاسبۀ نفس، زبان او را برای خود باز کنیم.
تواناییهای آدم بسیار زیادتر از آن است که فکر میکنیم، آدمها از اکثر تواناییهای خود بهره نمیبرند و حتی با آن آشنا نمیشوند. راه شکوفایی تمام استعدادها و توانمندیها کنترل غرایز است.