محرمی شویم(6)

من حسینم، آمده‌ام دلت را آباد کنم...

امام حسین(ع) به کوفیان فرمود: «می‌خواهم شما را از یزید نجات دهم» اما آنها مقابلش ایستادند و نگذاشتند حسین(ع) کارش را انجام دهد. همین داستان عاشورا، در دل تک تک ما هم اتفاق می‌افتد. حسین(ع) هر محرم به دل‌های ما می‌آید و می‌فرماید: «می‌خواهم با یزید دلت مبارزه کنم؛ تو فقط مانعم نشو، بگذار کارم را انجام دهم» اما کوفیان دل ما نمی‌گذارند حسین(ع) کارش را تمام کند. یعنی ما معمولاً در مقابل حسین(ع) مقاومت می‌کنیم. فدایش بشوم که دوباره سال بعد می‌آید: من حسینم! آمده ام دلت را آباد کنم.

محرمی شویم(5)

علیک بِمجالس ورشکسته!

یکی از رفقا می‌گفت: آیت الله حق‌شناس(ره) یک روز، 7-8 تا جلسه روضۀ کوچک می‌رفتند... من همراه ایشان می‌رفتم و ایشان مدام به من می‌فرمود:«علیک بمجالس ورشکسته». یعنی همین مجالس کوچکی که 2-3 نفر نشسته‌اند و گریه می‌کنند و یک کسی هم می‌آید و روضه می‌خواند. در مجالس بزرگ «احساس» آدم خوب تحریک می‌شود و عظمت امام حسین(ع) دیده می‌شود، اما در این مجالس کوچک «باور».

محرمی شویم(4)

اشک رمضان، اشک محرم

در ماه رمضان گناهان بخشیده می‌شوند امّا روایتی نداریم که بفرماید هرکس در رمضان برای بخشش گناهانش یک قطره اشک بریزد بهشت بر او واجب می‌شود. اما یک قطره اشک برای اباعبدالله الحسین(ع)، نه‌تنها باعث بخشش گناهان می‌شود، بلکه بهشت را بر او واجب می‌کند.

محرمی شویم(3)

محرم، ماه مودت

مودّت نسبت به اهل‌بیت(ع) بر ما واجبست.(قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی؛ شوری/23) مودّت، محبتی است که باید ابراز شود. اگر ما در محرم محبّت خودمان را به امام حسین(ع) ابراز نکنیم. پس کِی می‌خواهیم ابراز کنیم؟ لذا محرم، ماه تظاهرات حبّی است، و چون ماه مصیبت است. لزومش هم بیشتر است.چرا که آداب مودّت، عقلاً و عرفاً ایجاب می‌کند که انسان در عزا و مصیبت، اهتمام بیشتری بورزد تا در جشن و شادی.در عزا، آدم احساس وجوب می‌کند.

محرمی شویم(2)

محرم، ماه نزول قرآن

ماه رمضان ماه نزول قرآن است و ماه محرم ماه نزول قرآن ناطق. اگر نزول به این معنا باشد که «چیزی در دسترس ما قرار گیرد» در بین امامان، اباعبدالله‌الحسین(ع) بیش از هر امامی در دسترس فهم و عاطفۀ ما قرار گرفته. لذا محرم می‌تواند ماه نزول قرآن ناطق به‌حساب بیاید. وقتی حسین(ع) در گودی قتلگاه به زمین افتاد این نزولی است که به دلهای ما پیدا کرد...

محرمی شویم(1)

 کارهای به ظاهر کوچک

از جلسات خانگی و اقدامات شخصی برای محرم غافل نشوید، مثلاً یک سیاهی به ماشینت بزن، یک روضۀ چند نفره در خانه‌ات بیانداز؛ خرجش هم یک چایی است. یک سیاهی جلوی درِ خانه‌ات بزن. یک سیاهی هم درون خانه‌ات آویزان کن، بگو:« ما عزاداریم» لااقل بچۀ خودت که می‌فهمد. اینها اثر دارد... قرار ما روز قیامت؛ ببینیم این کارهای به ظاهر کوچک، چقدر اثر داشته است.

 باعظمت‌ترین تغییر عالم

قدرت انسان آنقدر زیاد است که می‌تواند با عظمت‌ترین تغییرات را در عالم ایجاد کند، با عظمت‌ترین تغییر در عالم تغییر نظر خداست. انسان می‌تواند با استغفار خدای قهار را از خود راضی کند؛ و با گناه، نظر خدای مهربان را به خود تغییر دهد و با دعا و تضرع تصمیم خدای بزرگ را دربارۀ خود تغییر دهد

در کنترل خدا

اگر آدم منافع خود را دست خدا ببیند و ضررهای زندگی را در کنترل خدا بداند و بیش از آنکه نگاهش به دیگران باشد، تکیه‌گاهش خدا باشد، آرام خواهد بود و آزادانه رفتار خواهد کرد. اگر دیگران را بدون اذن خدا در زندگی خود مؤثر بدانی به سادگی عبد دیگران می شوی و بندگی خدا برایت سخت خواهد شد

از این فیض عظیم بی‌نصیب نمانید

هرچه می‌توانید برای سیدالشهدا(ع) خدمتی انجام دهید دریغ نکنید. هیچ‌کاری برای امام حسین(ع) بی‌اثر نمی‌ماند. هرکه می‌خواهد کاری انجام دهد که مطمئن باشد ثمرۀ کارش در عالم جاودانه می‌ماند، برای امام حسین(ع) کار کند؛ از برقراری روضۀ هفتگی تا هر نوع کار تبلیغی دیگر. نگوییم ضرورت ندارد و دیگران به قدر کافی فعال هستند. از این فیض عظمی بی‌نصیب نمانید.

کسی را امتحان نکنیم

ما هر کدام به سهم خود عامل امتحان اطرافیان‌مان هستیم، بهتر است سعی کنیم تا آنجا که می‌توانیم کسی را امتحان نکنیم و اگر امتحان کردیم سختگیرانه برخورد نکنیم، تا خدا نیز در امتحانات ما سختگیری نکند؛ بخشیدن خطای دیگران، پاک کردن نتیجۀ بدِ امتحانِ آنهاست، همان که از خدا برای خود می‌خواهیم