خدایا! از فرصت سرافکندگیام حٌسن استفاده کن
خدایا من از اینکه بندۀ تو هستم و میدانم تو بندگانت را دوست داری و به حا آنها ترحم میکنی...
خدایا من از اینکه بندۀ تو هستم و میدانم تو بندگانت را دوست داری و به حا آنها ترحم میکنی...
مسلمانی یعنی تسلیم شدن. این تسلیم شدن به خدا، اگر همراه با عشق و ایمان نباشد به فرار و نفرت منجر میشود...
وقتی خدا را مهربان ندانی نمیتوانی با او مناجات کنی و به او تکیه و توکل نخواهی کرد و نمیتوانی با آرامش و اطمینان زندگی کنی...
خدا از ما امتحان نمیگیرد که معلوم شود ما قبول میشویم یا رد. خدا در تمام امتحانات بنا دارد خوبیهای ما را رو کند...
پذیرش محدودیتهای معقول مانند نپذیرفتن محدودیتهای نابجا و زورگویی ظالمان، نیاز به حرّیت و آزادگی دارد...
اگر باور کنیم دنیا ذاتاً محل آسایش و خوشی نیست، توقّعمان از دنیا کم میشود...
باید در محبت خدا به حدی برسیم که بتوانیم از عبادت و مناجات لذت ببریم...
از بالا نگاه کردن، جلوی احساسات نابجا را میگیرد و عشق به آرمانهای بزرگ را افزایش میدهد...
آرامش به این نیست که گناهان گذسته را فراموش کنی و یا به مرگ و مجازات آینده فکر نکنی!...
در رابطهای آنکه عصبی مزاج است وعادت دارد عصبانیت خود را بروز دهد طرف مقابل خود را به کوتاه آمدن...