با بعضیها نباید مهربان بود...
مهربانی مثل باران و نسیم بهاری است که موجب رشد نهال میشود و شکوفه های استعداد را میرویاند، ولی بر چوبهای خشکیده هیچ اثری ندارد. چوبهای خشکیده را روغنمالی میکنند...
مهربانی مثل باران و نسیم بهاری است که موجب رشد نهال میشود و شکوفه های استعداد را میرویاند، ولی بر چوبهای خشکیده هیچ اثری ندارد. چوبهای خشکیده را روغنمالی میکنند...
مهربانی دیدن، شیرین است اما مهربانی کردن شیرینتر است. محبوب بودن شیرین است اما محبت کردن شیرینتر است. بعضیها بیشتر مایلند مهربانی ببینند...
اصل باور مهربانی خدا، یک انسان سالم را مهربان میکند و میتواند بسیاری از رذائل انسان را از بین ببرد...
اگر بتوانیم خدا را در نعمات او ببینیم، آماده خواهیم شد مهربانی او را در بلاها و سختیها هم مشاهده کنیم...
اینکه ما مهربانی را تحسین میکنیم خوب است، به شرطی که بیش از آن که دوست داشته باشیم مهربانی ببینیم، با دیگران مهربان باشیم...
مهربانی کردن جدا از دلنشین بودن یک روش تربیتی هم به حساب میآید. وقتی به کسی مهربانی میکنی یعنی به او میگویی تو هنوز فرصت بازگشت داری، نیازی نیست از رفتار بدت دفاع کنی، میتوانی با آرامش به بد بودن رفتارت فکر کنی و به این نتیجه برسی که رفتار بدی داشتی و برای اصلاحت روی کمکم حساب کن.
ترسیدن از خدا عکسالعمل فوری خدا در مهربانی کردن به بندهاش را به دنبال دارد چون ترس از خدا انسان را در برابر خدا بیپناه میکند و خدا کریم است و کسی را که در برابرش بیپناه باشد تنها نمیگذارد و پناه میدهد. هر کسی میخواهد مهربانی خدا را در قلب خود احساس کند، با ترس از خدا شروع کند.