لازمۀ مهربان بودن، تحمل نامهربانیهاست. لازمۀ عدالتطلبی برای جامعه، تحمل بیعدالتیها علیه خود است. لازمۀ خدمت به دیگران، تحمل قدردانی نشدن است. آدم حسابی شدن تحمل و ظرفیت میخواهد.
زندگی مانند امواج آبِ دریا، بیقرار است...زندگی مانند پردههای بادبانها همیشه در معرض بادهای گوناگون به اینسو و آنسو میروند؛ این عمود بادبان است که پردهها و نوسانات آنها را نگه میدارند و از بادهای نابودکننده، «حرکت» تولید میکنند. اینکه فرمودهاند ...
شدیدترین محبتها به هر چیزی پس از دستیابی به آن کاهش پیدا میکند. یادمان باشد که همۀ محبتها به پایان خواهند رسید و تنها خاطرهای از دوران کودکانه دوست داشتن آنها برای ما باقی خواهد ماند. تنها محبتی که هر قدر به آن برسی، شدیدتر میشود؛ محبت به خدا و اولیاء خداست.