|| || ۹۷/۰۲/۱۱

راه درک ارزش خدا

اگر ارزش خدای خودت را درک کنی، اهمیتی به کم و زیاد دنیایت نخواهی داد. برای درک ارزش خدا باید قدم به قدم با عبادت مخلصانه به او نزدیک بشوی.

|| || ۹۷/۰۲/۰۹

گل همیشه بهار

مهربانی، عطر گلستان مادری است و پدران هوای بهاری هستند. اگر هوا پاییزی باشد گل‌ها شکفته نمی‌شوند ولی مادران باید سعی کنند گل همیشه بهار باشند.

|| || ۹۷/۰۲/۰۷

مهم‌ترین فایده آزار دیدن از دیگران

آزارهایی که از دیگران می‌بینیم مهمترین فایده‌اش باید این باشد که با لمس بدی‌های دیگران، عیب‌ها و نقص‌های خودمان را بهتر بشناسیم و برطرف کنیم.

|| || ۹۷/۰۲/۰۵

با تفکر می‌شود به اعماق خود پی برد

انسان‌ها وجود بسیار عمیقی دارند ولی ما اکثراً به عمق وجود خود نمی‌رسیم. با تفکر می‌شود به اعماق خود پی برد و با تضرّع می‌شود از عمق جان خبر داد. خدا دوست دارد سخنانش را عمیقاً بشنوی و هرچه را از عمق جان خود بگویی، خواهد شنید. برای دسترسی به اعماق روح خود باید از امور سطحی فاصله گرفت.

|| || ۹۷/۰۲/۰۳

آرزویی واقعیت‌‌بخش

کافی است دائماً از خدا تمنّای تقرب داشته باشیم، همین تمنّا زمینۀ تقرّب را فراهم خواهد کرد و توفیق انجام عبادت و طاعت را افزایش خواهد داد.

|| || ۹۷/۰۲/۰۲

اثر درک محبت اولیا خدا به ما

خدا برای اینکه تأثیر کلام اولیاء خودش را به بالاترین حد برساند، آنها را بسیار عاطفی و علاقمند به بندگان خود آفریده است. اگر ما به محبت اولیاء خدا به خودمان پی ببریم، دیگر از تنهایی بیرون خواهیم آمد و از قدرت روحی بالایی برخوردار خواهیم شد و وجودمان سرشار از عاطفه خواهد شد.

|| || ۹۷/۰۲/۰۱

حداقل اثر نماز

حداقل اثر نماز جدا شدن از دنیاست و حداکثر اثر آن اتصال به خداست. اثر حداقلی را خودش به ما می‌دهد مانند کودکی که او را به زور از اسباب‌بازی‌هایش جدا کنند، ولی حداکثر اثر آن به خود ما بستگی دارد که چقدر از آن اسباب‌بازی‌ها دل بکنیم. اگر تجربۀ اتصال به خدا را پیدا کنی، عاشق نماز می‌شوی.

|| || ۹۷/۰۱/۳۱

سربلندی در هر امتحان، پایان دشواری‌های آن امتحان است

اگر ما در هر امتحانی سربلند بیرون بیاییم، شاید دیگر آن امتحان تکرار نشود و سختی‌های آن به پایان برسد. باید غرض خدا از هر امتحانی را درک کنیم و به سمت تحقق آن حرکت کنیم تا دوران آن امتحان به پایان برسد. هر یک از دشواری‌های زندگی، رشدی را می‌خواهند که تا به آن نرسیم، رهایمان نمی‌کنند.

|| || ۹۷/۰۱/۲۹

معشوقی که غفلت عاشق را برنمی‌تابد

خدا معشوقی است که یک لحظه غفلت عاشق از خود را بر نمی‌تابد. چون در نهایت حسن و زیبایی است و نمی‌خواهد عاشق خود را بی‌بهره از خود ببیند. چون عاشقِ عاشقی کردن بندگان خود است. چون اگر بندگانش عاشقی نکنند قساوت قلب پیدا خواهند کرد که منشأ همۀ بیماری‌هاست.

|| || ۹۷/۰۱/۲۸

اربابی که بندۀ خود را رها نمی‌کند

خدا اربابی است که بندۀ خود را رها نمی‌کند؛ اگر خطا کند او را اصلاح می‌کند و اگر خوبی کند او را شبیه خود قدرتمند خواهد ساخت. و آنقدر بندۀ خود را به خود نزدیک می‌کند تا بیشترین لذات عالم را از تقرب به او ببرد.