چقدر خوب است آدم، استادی داشته باشد که دردهای او را تشخیص بدهد و بگوید: باید فلان کار را انجام دهی تا مشکلت حل شود. استاد گاهی نه تنها راهنمایی میکند، بلکه به آدم کمک میکند تا مشکلش برطرف شود. شاید داستانهای زیادی شنیده باشید از کسانی که به دنبال سیر و سلوک الی الله بودهاند و اگر استاد خوبی نصیبشان شده، چگونه آن استاد در مراحل مختلف دستشان را گرفته و برای عبور از موانع کمکشان کرده است.
شما رفتید دادگاه میگویی: «قرار ما که این نبود!» او هم میگوید:«قرارداد ما و آن چیزی که نوشتهایم مهم است!» قرار ما این نبود؛ یعنی چه؟! مگر رفیقت است که مثلاً قول داده و شما بهش اعتماد کردی؟! آدم با آمریکا اینطوری حرف میزند؟! کدام عاقلی به آمریکا اعتماد میکند؟
بسیج دیگر «از بین رفتنی» نیست و به عقب برنمیگردد، حتی ضعیفشدنی هم نیست. فقط تلاش کنید که بسیج را بیشتر تقویت کنید. وقتی فرهنگی از یک کشور صادر شد، در کشور مبدأ علیالقاعده تقویت خواهد شد! و شما با انتقال فرهنگ بسیجی به عراق و سوریه و یمن توانستهاید این سه کشور را از دست دشمنانشان خلاص کنید!
راه اینکه بینمازها، نمازخوان شوند این است که عدهای در نماز، تا آخرِ راه را بروند. لذا اگر ما بخواهیم برای نمازخوان کردن بینمازها تلاشی کنیم، راهش این است که ابتدا به نماز خودمان مقداری بیشتر عنایت و توجه داشته باشیم، و نماز خودمان را رشد دهیم.
امیرالمؤمنین(ع): در جنگها وقتی کار سخت میشد، پیامبر(ص) اهلبیت خودش را جلو میفرستاد تا بقیه سالم بمانند/ پیامبر(ص) از خودش مایه میگذاشت و خانوادهاش را فدا میکرد، نه اینکه برای خود و خانوادهاش جمع کند!/ سیاستمداری که با نزدیکانش با رفق و مدارای بیشتری برخورد میکند، قابل اعتماد نیست!
بروید فیلم «یتیمخانۀ ایران» را ببینید؛ این فیلم یک غفلت بزرگ تاریخی را از بین میبرد. ببینید انگلستان چگونه توانسته یک قحطی بزرگ را در ایران سازماندهی کند و یک قحطی با کشتار میلیونی در این کشور رقم بزنند؟ وقتی سیاستمداران یک جامعه ضعیف باشند، میشود این بلاها را بر سرش آورد.
