انسان می‌تواند مانند پرنده‌ها پرواز کند، مانند ماهی‌ها شنا کند و مانند دیگر حیوانات روی زمین راه برود. اما نمی‌تواند فراموش کند که انسان است و باید با حیوانات فرق داشته باشد. حیوانات می‌توانند مثل تو غذا بخورند و نفس بکشند؛ اما نمی‌توانند مانند تو فکر کنند. تفاوت خودت را با حیوانات بیشتر کن!
شغل بیرون خانه برای مادران بد نیست و گاهی از اوقات لازم است، ولی مادری که شغل بیرون از خانه دارد مانند ملوانی است که مجبور است هفته‌ها خانواده‌اش را تنها بگذارد. دوری برای مدت‌های طولانی از خانواده چیزی نیست که مردی به آن افتخار کند و از آن راضی باشد یا دیگران به او رشک ببرند.
نیاز ما به رحمت خدا بیشتر از نیاز ما به آب و هواست. شاید به همین دلیل باید در آغاز هر کاری ذکر بسم الله الرحمن الرحیم را بر دل و زبان جاری کرد. اگر خدا به ما رحم نکند قوانین هستی ما را له خواهند کرد. همان قوانینی که باعث استحکام حیاتند و اگر نباشند نمی‌شود در این دنیا زندگی کرد.
مادران با تولد هر فرزند، خود را رشد می‌دهند. کسی که خود را از مادری برای فرزندان متعدد محروم می‌کند، مواهب معنوی فراوانی را از دست می‌دهد. هر فرزند یک اثر هنری فاخر است که ارزش یک عمر سرمایه‌گذاری هنرمند را دارد. چشم‌ها سال‌ها به اثر خیره می‌شود، ولی دل‌ها هنرمند را تحسین می‌کنند.
زندگی خلاصه می‌شود در نیازمندی و تلاش برای رفع نیازها، علاقمند شدن و تلاش برای رسیدن به علاقه‌ها؛ نیازها و علاقه‌هایی که بعضاً برآورده نمی‌شوند. وقتی زندگی سخت می‌شود که انسان به نیازهای خودش شدیداً علاقه پیدا کند و یا علاقه‌های خودش را نیاز تلقی نماید. خدا دوست دارد راحت زندگی کنیم.
مادری مانند معلمی شغلی بسیار ارزشمندتر از هر کسب و کار دیگری است، چون مستقیماً به تربیت انسان می‌پردازد. ترجیح مادری بر معلمی هم معلوم است، چرا که معلم دست‌یار مادر و توضیح‌دهندۀ تعلیمات حکیمانۀ مادر است. مدرسه مکمل خانه است و تغییر چندانی در تربیت خانوادگی نمی‌تواند ایجاد کند.
خانۀ خوب محل مسابقۀ اعضاء خانه برای ازخودگذشتگی است و مادران غالباً در این مسابقه برنده‌اند. همان ازخودگذشتگی که وقتی جای خود را به خودخواهی می‌دهد موجب تربیت افراد ضعیف می‌شود که سلطه‌پذیر و مقهور قدرت‌های زورگو خواهند شد. فرهنگ ایثار و مقاومت در یک جامعه از خانه‌های خوب شروع می‌شود.
امام سجاد(ع): تمام خیرات و خوبی‌های دنیا و آخرت را در چشم‌پوشی و قطع طَمَع از زندگی و اموال دیگران می‌بینم.
خانه‌داری جدا از دانش و هنر نیازمند حکمت است که ناشی از هوش و صفای باطن مادران است. قدیم مادربزرگ‌ها در اوج پختگی این حکمت را به نوه‌های خود منتقل می‌کردند. امروز دیگر در شهرها خانواده‌ها از هم جدا و ارتباط نسل‌ها از هم گسیخته شده است و تربیت به رسانه‌های پرضرر واگذار شده است.
اگر بتوانیم به نیازهای مادی خود علاقه پیدا نکنیم خیلی رها می‌شویم و رشد خواهیم کرد. نیازهای مادی را باید برطرف کرد اما اگر به آنها علاقه پیدا کنیم اسیر می‌شویم. ولی اگر بتوانیم به نیازهای معنوی خود علاقه هم پیدا کنیم خیلی رشد خواهیم کرد. علاقه به نیازهای معنوی یعنی بندگی عاشقانه.
