۹۳/۱۱/۰۵ چاپ ایمیل و پی دی اف

حدیث | امام صادق(ع): «موت ملک عبدالله»، «اختلافات شدید حکومتی پس از مرگ او» و «کوتاهی دورۀ حکومت حاکمان بعدی او» نشانۀ نزدیکی ظهور+ بررسی روایت

متن روایت

عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ: مَنْ یَضْمَنْ لِی مَوْتَ عَبْدِ اللَّهِ أَضْمَنْ لَهُ الْقَائِمَ. ثُمَّ قَالَ: إِذَا مَاتَ عَبْدُ اللَّهِ لَمْ یَجْتَمِعِ النَّاسُ بَعْدَهُ عَلَى أَحَدٍ وَ لَمْ یَتَنَاهَ هَذَا الْأَمْرُ دُونَ صَاحِبِکُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ وَ یَذْهَبُ مُلْکُ سِنِینَ وَ یَصِیرُ مُلْکَ الشُّهُورِ وَ الْأَیَّامِ.

فَقُلْتُ: یَطُولُ ذَلِکَ؟

قَالَ: کَلَّا.

ترجمه

ابی‌بصیر می‌گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: هر کس مرگ عبدالله را برای من تضمین کند(خبر قطعی دهد)، قیام قائم را تضمین می‌کنم، سپس فرمود: هنگامی‌که عبدالله بمیرد، مردم بعد از او بر احدی جمع نمی‌شوند و این امر (حکومت) ختم نمی‌شود مگر به صاحبتان إن‌شاءالله و فرمانروایی ماه‌ها و ایام جایگزین سال‌ها می‌شود،

پس گفتم: تحقق این امر طولانی است،

فرمود: هرگز.

منبع

الغیبة(شیخ طوسی)، ص447

بحار الانوار، ج52، ص210

اثبات الهداة (شیخ حر عاملی)، ج5، ص357

بررسی سند روایت

  1. بنا بر نظر متخصصین حدیث؛ سند روایت صحیح و بدون اشکال است.
  2. گرچه در منابعی که در اختیار داریم این روایت اولین بار در کتاب غیبت شیخ طوسی آمده و اصطلاحاً از منفردات شیخ است، اما با توجه به آتش سوزی کتابخانه شیخ و کتابخانۀ شاپور و دیگر وقایع عصر شیخ طوسی خیلی جای تعجب نیست که در باقی کتب هم عصر شیخ و قبل از او این روایت نیامده است، علاوه بر اینکه سند شیخ تا امام معصوم متصل است و خود شیخ عالم به رجال و تراجم بوده و این خود سبب قوت روایت است. همچنین این روایت معارض خاصی در میان سایر روایات ندارد و با توجه به متن و محتوای روایت، داعی خاصی نیز برای جعل آن به نظر نمی‌رسد.

بررسی محتوای روایت

الف) آنچه از ظاهر روایت برمی‌آید:

  1. مردن عبدالله (با ویژگی‌هایی که ذکر می‌شود) نشانۀ نزدیکی ظهور است.
  2. این عبدالله پادشاه و حاکم بوده است.
  3. حکومت او سال‌ها برقرار بوده است.
  4. بعد از مردن او، حکومت متزلزل می‌شود و بر شخص دیگری وفاق صورت نمی‌گیرد و حاکمان بعدی حکومت‌های یکساله و کمتر خواهند داشت.
  5. بعد از او، حکومت در سرزمین او مستقر نمی‌شود تا نهایتاً حکومت به دست امام زمان(عج) برسد.

ب) اینکه مردن عبدالله زمینۀ جنگ قدرت در عربستان خواهد شد، مطلبی است که لااقل چندین سال است توسط تحلیل‌گران سیاسی خارجی و داخلی بیان شده است:

  1. بهمن 93: آمریکا ـ روزنامه واشنگتن پست: «سیمون هندرسون»، عضو موسسه سیاست خاورمیانه: دوران دشوار عربستان در پیش است و شاه جدید اختلال مشاعر دارد/ممکن است کشمکش‌های وسیع‌تر از اذعان خاندان سعودی باشد./ وضع جسمانی نامساعد پادشاه جدید عربستان دوره حاکمیتش را کوتاه می‌کند / با مرگ عبدالله، کنترل مهمترین قدرت سنی منطقه و نزدیکترین متحد عرب آمریکا در دستان پادشاهی ۷۹ ساله است که علاوه بر مشکلات جسمی به زوال عقل و اختلال مشاعر مبتلاست (+ و +)
  2. بهمن 93: «رابرت فیسک»- تحلیلگر سیاسی- در روزنامه تلگراف: عربستان در آستانه انقلابی از درون خاندان سلطنتی است/ انقلابی که عربستان را تهدید می‌کند از سوی ایران نخواهد بود؛ این تهدید از سوی اقلیت شیعه خود عربستان و نیروهای مسلح وهابی نیز نخواهد بود. تهدید پادشاهی سعودی از درون خود خاندان سلطنتی این کشور است(+)
  3. بهمن 93: مرگ ملک عبدالله سرآغاز جنگ قدرت در عربستان(+)
  4. بهمن 93: عربستان سعودی در آستانه عصر تکان‌های بزرگ/یادداشت سایت تحلیلی روس "ایران رو" گزارشی را به‌قلم "ولادیمیر آلکسییف"(+)
  5. بهمن 93: عربستان پس از ملک‌ عبدالله/ شکنندگی و بی‌ثباتی، میراث آینده آل‌سعود(+)
  6. آذر 91: یادداشت رئیس حزب ضد صهیونیستی فرانسه: زنگ هشدار در ستادهای ارتش آمریکا و عربستان سعودی به صدا در آمده است و بسیار ضروری است که برای انتقال قدرت و سازش (در عربستان سعودی) راه حلی پیدا شود. خاندان آل سعود احتمال دارد از هم بپاشد زیرا در ریاض بوی جنگ برادرکشی برای رسیدن به قدرت به مشام می رسد.(+)
  7. آذر 91: مرگ احتمالی پادشاه عامل تشدید اختلافات خاندان سعودی(+)
  8. آذر 91: افزایش اختلافات آل سعود درباره ولیعهد آینده(+)
  9. آبان 91: رادیو نروژی اوستن: کمیته ویژه آمریکا برای حکومت سعودی پس از ملک عبدالله(+)
  10. شهریور 91: عرصه سیاسی عربستان سعودی دچار اختلافات گسترده‌ای است و بسیاری از کارشناسان جنگ قدرت شدیدی را همزمان با ناخوش‌ احوال شدن شاه سعودی پیش‌بینی می‌کنند(+)

ج) با توجه به اینکه جزئیات بیان شده در روایات با وضعیت کنونی عربستان و ملک عبدالله تطبیق می‌کند:

  1. احتمال اینکه منظور امام صادق(ع) مردن همین شخص باشد و در نتیجه ظهور نزدیک باشد، بسیار محتمل و جدی است و قرائن بسیاری موید این احتمال است.
  2. ظاهراً استدلال یا قرینۀ قابل اعتنایی برای اینکه بتوان ثابت کرد یا احتمال قابل توجهی داد که وضع فعلی عربستان مصداق روایت امام صادق(ع) نباشد، وجود ندارد.
  3. در عین حال، تطبیق روایت مذکور بر وضع فعلی عربستان به صورت قطع و یقین ممکن نیست، بلکه در حد یک احتمال قوی و جدی قابل طرح است.
  4. مهمترین فوائد توجه به نزدیکی ظهور، توجه، بررسی و اهتمام بیشتر به وظایف فردی و اجتماعی یک منتظر نسبت به وضعیت خود و جهان است و تلاش مضاعف برای تقویت زمینه‌های ظهور و کاستن از موانع و آسیب‌ها. نشانه‌ها توجه ما را جلب می‌کنند تا به نقاط و وظایف مغفول با دقت بیشتری نگاه کنیم و با کنار گذاشتن رخوت، عاقلانه‌تر وظایف خود را شناخته و مورد توجه قرار دهیم. تمام این وظایف از همان مجرای تکالیف الهی و احکام شرعی می‌گذرد که مبتنی بر معارف دین و در رأس آن اوامر و اشاره‌های ولایت-در زمان ما ولی فقیه؛ امام خامنه‌ای- است. اهمیت مبارزه با ظالم، جهاد، کمک به مسلمان و مظلوم، هدایت و نجات انسان‌ها همه از ارکان بدیهی اسلام است که جهت و نوع آن بر اساس شرایط زمان تغییر می‌کند و با اشاره و تدبیر ولیّ تعیین می‌شود.
  5. برای این توجه و اهتمام مضاعفِ ناشی از توجه به نزدیکی ظهور که ذکر شد، همان احتمال قوی کاملاً کافی است؛ همچنان که در امور دیگر زندگی اینچنین است.

نظرات

ان شاالله زوال حکومت وهابی به سررسید همان طوری که رئیس مذهب ما پیش بینی کرده زمینه ظهور مولای ما فراهم شود

با سلام ، خدا خیرتان دهد ، با خواندن مطلب ، و اینکه به احتمال قوی ظهور نزدیک است ، نگاه مایوسانه ام به مشکلات فردی و اجتماعی ، تبدیل به امید شد و با نیرو و امید بیشتری میتوانم به حل مشکلات و انجام وظایف  بپردازم 
یک دنیا ممنون ، موفق باشید
سلام عزیزان
روایت گفته ملک سنین
یعنی پادشاهی چندساله
چون سنین جمع هست پس به 3 سال یا بیشتر از اون اشاره داره
کی گفته معنیش اینه که پادشاهی به یک سال هم نمیرسه؟

اگر تا 30 آذر 96 ملک سلمان شاه بود یعنی سه سال قمری شده
یا اگه تا 3 بهمن 96 شاه باشه یعنی سه سال شمسی شده

و اونوقت دیگه میتونیم بگیم این روایات به اوضاع الان اشاره نداره

بنابراین نهایتا تا 3 بهمن میتونیم امید داشته باشیم

که با ولیعهد شدن محمد بن سلمان که چند روز پیش ولیعد شد و اعتراض چندی از شاهزادگان سعدی و بازداشت خانگی محمد بن نایف خیلی احتمالش زیاده که یکی دیگه شاه شه و سلمان بن عبدالعزیز بره کنار
حالا یا بمیره یا کشته شه یا کودتا بشه علیهش یا برکنار بشه یا خودش بره کنار

به هر حال امید هست

جنگ شاهزاده ها هم تقریبا یه جورایی پنهانی شروع شده احتمالا

همه چیو که علنی نمیکنن که
۰۸ اسفند ۹۴ ، ۱۵:۰۷ یزدان احمدیی
با سلام.الان حکومت ملک سلمان به یک سال رسیده است و هیچ یک از شاهزاده هلا سر قدزت باهم جنگ ندارند مگر قراز نبود حکومت ها ماهیانه شود.ولی ملک سلمان یک سال ک حکومت میکنه.

با سلام

بنده معلم هستم

الحمدالله امسال دو مجلس مسجد حنانه و مجلس شب اربعین آقای پناهیان بودم،

یک سوال دارم به نظر شما این مباحث رو (یعنی  حدیث عبدالله و پنج علامت قطعی ظهور )رو برا دانش آموزانم مطرح کنم یا نه ؟

بنده 210 دانش آموز دارم

توجیح اونا یعنی توجیح 210 خانواده در شهر خودمون

البته بعضی ها به بنده میگن اگه اتفاق نیوفته مردم ناامید میشن و از این حرف ها...

پاسخ:
با سلام و تشکر،
اگر می خواهید مطرح کنید، همانطور که استاد به صورت یک احتمال قوی مطرح کرده اند، مطرح کنید؛ تا مشکلی که گفتید پیش نیاید.
ضمن اینکه اگر مسئلۀ بداء را تعلیم دهید، مشکلی که گفتید به صورت ریشه ای حل می شود. روایات زیادی در ارزش تعلیم بداء از معصومین به ما رسیده است.
البته ملاحظه سطح و ظرفیت یادگیری دانش آموزان را خودتان باید بکنید.
بسم الله الرحمان الرحیم
ممنون از استاد پناهیان که برخلاف جریانی که از سر دلسوزی خودپنداشته مدام یاس‌پراکنی می‌کند و می‌کوشد مردم را از امیدی که پس از مرگ عبدالله ایجاد شده‌است دور کند، پیوسته امید به ظهور را در دل‌های مشتاقان پررنگ‌تر می‌گرداند.
***
دلالت روایت تقریبا تمام است -نه قطعی-. اما پرسش من دربارهٔ سند روایت است:
چرا سند روایت تمام است؟ لطفا استاد توضیح دهد که
الف) این افرادی که در سلسلهٔ سند هستند چرا تقریبا هم‌طبقه اند؟
ب) فضل (مرجع ضمیر «ه» در «عنه») کدام فضل است؟
پ) درست بن ابومنصور واسطی گرچه ثقه باشد، ولی واقفی است. آیا با توجه به باورهای این فرقه پذیرفتن خبرهایی از این دست از این گروه حتی بر فرض موثق بودن کار درستی است؟ -التبه باید آیا در آن هنگام عبدالله نامی بوده‌است که واقفیان برای پراکنده کردن مردم از گرد امام وقت در پی آن احتمالا این حدیث را جعل کرده‌باشند یا نه)
ت) سند از فضل تا شیخ چیست؟ گسستگی این سند چگونه جبران می‌شود؟
با سپاس فراوان از استاد پناهیان وفقکم الله
پاسخ:
با سلام و تشکر،
1) به طور معمول، این مواردی که فرمودید قبل از انتشار احادیث بررسی می شود، اما در سایت آورده نمی شودف چون مناسب فضای سایت و مورد استفادۀ اغلب مخاطبان نیست.
2) اما در مورد گسستگی سند از فضل بن شاذان تا شیخ طوسی، می‌بایست به ابتدای باب مراجعه شود «ذکر طرف من العلامات الکائنة قبل خروجه ع» (الغیبة طوسی، ص433)؛ در آنجا شیخ سند خود را تا فضل بن شاذان بیان فرموده‌اند که این دأب علمای قدیم بوده، وقتی طریقشان تا راوی خاص در روایات متعددی یکی است دیگر آن طریق را تکرار نمی‌کنند و از آنجایی که راوی جدید می‌شود سند را می‌آورند.

3) و اما در مورد واقفی بودن برخی روات این حدیث، باید گفت که این مطلب کاملا مبنایی است و بنابر نظر اکثر علما و فقهای متاخر شیعه، در صورتی که وثاقت راوی احراز شود نه تنها واقفی بودن او لطمه‌ای به سند روایت نمی‌زند، بلکه عامی بودن او هم ضرری به حجیت روایت نمی‌زند، حتی مرحوم آیت الله خوئی که در بحث رجال بسیار سخت‌گیر هستند، این مبنا را قبول دارند، چنانچه ایشان در ترجمه عثمان بن عیسی و درست بن ابی منصور با اینکه واقفی هستند هر دو را ثقه می‌داند، که در ادامه در ترجمۀ این دو نفر کلام مرحوم آیت الله خوئی هم آورده شده است.


4) و اما گزارش بررسی انجام شده در سند روایت:

الحسین بن عبیدالله بن الغضائری: امامی ثقه جلیل، شیخ بلاواسطه شیخ طوسی که در کتب اربعه شیخ 126 روایت از او دارد؛ نجاشی در مورد او می‌گوید: «أبو عبد الله شیخنا رحمه الله»(رجال نجاشی، ص69)، و شیخ طوسی در مورد او می‌گوید: «کثیر السماع عارف بالرجال و له تصانیف ذکرناها فی الفهرست سمعنا منه و أجاز لنا بجمیع روایاته‏»(رجال شیخ، ص425)

الحسین بن علی بن سفیان البزوفری: امامی ثقه جلیل، ظاهرا تصحیفی شده چرا که فقط ایشان در کتب اربعه از احمد بن ادریس روایت دارد و در رجال خود شیخ هم فقط به همین نام آمده و شخصی به نام محمد بن سفیان البزوفری وجود ندارد. نجاشی می‌گوید: «شیخ ثقة جلیل من أصحابنا»(رجال نجاشی، ص68)

احمد بن ادریس القمی: امامی ثقه جلیل. نجاشی می‌گوید: «کان ثقة فقیها فی أصحابنا کثیر الحدیث صحیح الروایة»(رجال نجاشی، ص92)؛ شیخ هم در مورد او چنین می‌گوید: «کان ثقة فی أصحابنا فقیها کثیر الحدیث صحیحه»(فهرست شیخ، ص64)

علی بن محمد بن القتیبة النیسابوری: امامی ثقه علی التحقیق به خاطر عباراتی که نمی‌توان به سادگی از آن گذشت، مثل عبارت نجاشی که می‌گوید: «علیه اعتمد أبو عمرو الکشی فی کتاب الرجال»(رجال نجاشی، ص259) و عبارت‏ شیخ در رجالش،: «تلمیذ الفضل بن شاذان نیسابوری فاضل»(رجال شیخ، ص429) و اینکه در کتاب وسائل 148 روایت فقط از فضل بن شاذان -که او هم مورد وثاقت می‌باشد- دارد؛ مرحوم علامه تستری هم وثاقت او را از گوشه‌ای از کلام کشی استفاده می‌کند و می‌فرماید: «لکن یمکن استفادتها من قول الکشّی فی إبراهیم بن عبدة-أی فی عنوانه مع إسحاق بن إسماعیل النیسابوری و جمع آخر-: حکى بعض الثقات بنیسابور أنّه خرج لإسحاق بن إسماعیل من أبی محمّد-علیه السّلام- بأن یکون هو مراده من (بعض الثقات)»(قاموس الرجال، ج7، ص571)

الفضل بن شاذان: ثقه و امامی، کثرت روایت دارد و در کتب اربعه فقط از ابن ابی عمیر حدود 370 روایت دارد، در جلالتش این کلام نجاشی کفایت می‌کند که در مورد او می‌گوید: «کان ثقة أحد أصحابنا الفقهاء و المتکلمین. و له جلالة فی هذه الطائفة و هو فی قدره أشهر من أن نصفه‏»(رجال نجاشی، ص307)

عثمان بن عیسی: واقفی است اما ظاهرا برگشته است و بنابر قولی جزء اصحاب اجماع است، اما به خاطر کثیر الروایة بودنش در کتب اربعه که در سند 840 روایت قرار گرفته، و کثرت روایت اجلاء از او، مانند احمد بن محمد بن عیسی و حسین بن سعید می‌توان توثیقش کرد؛ علاوه بر اینکه مرحوم آیت الله خوئی هم او را ثقه دانسته و در جمع‌ بندی کلام رجالییون چنین می‌فرماید: «أقول: لا ینبغی الشک فی أن عثمان بن عیسى کان منحرفا عن الحق و معارضا للرضا ع، و غیر معترف بإمامته و قد استحل أموال الإمام ع، و لم یدفعها إلیه و أما توبته و رده الأموال بعد ذلک فلم تثبت فإنها روایة نصر بن الصباح و هو لیس بشی‏ء و لکنه مع ذلک کان ثقة»(معجم رجال الحدیث ج11، ص120)

درست بن ابی منصور: واقفی است، اما از اساتید و شاگردانش می‌توان او را ثقه دانست و در کتب اربعه در سند 144 روایت قرار گرفته است؛ مرحوم آیت الله خوئی هم او را ثقه می‌داند و در آخر امر درباره او چنین می‌فرماید: «الظاهر وثاقة الرجل لروایة علی بن الحسن الطاطری، عنه فی کتابه و قد ذکر الشیخ فی ترجمته: «أن روایاته فی کتبه عن الرجال الموثوق بهم و بروایاتهم». و هذا شهادة من الشیخ بوثاقة مشایخ علی بن الحسن الطاطری کلیة و لوقوعه فی أسناد تفسیر علی بن إبراهیم على ما یأتی»(معجم رجال الحدیث، ج7، ص141)

عمار بن مروان الیشکری: در کتب رجال چند عمار بن مروان موجود است اما آن عمار بن مروانی که از ابوبصیر روایت نقل می‌کند همین الیشکری است که ثقه و امامی هم هست؛ نجاشی درباره او چنین می‌گوید: «و أخوه عمرو، ثقتان‏»(رجال نجاشی، ص291)

یحیى ‏أبوبصیر الأسدی: ثقه و امامی است جلیل و از اصحاب اجماع و در کتب اربعه در سند 2572 روایت قرار گرفته است؛ نجاشی در ترجمه‌ی او می‌گوید: «ثقة وجیه»(رجال نجاشی، ص441) و کشی روایتی در مورد او نقل می‌کند که دلالت بر تشویق اهلبیت به اخذ حدیث از ابوبصیر دارد: «حمدویه قال حدثنا یعقوب بن یزید عن ابن أبی عمیر عن شعیب العقرقوفی قال: قلت لأبی عبد الله ع: ربما احتجنا أن نسأل عن الشی‏ء فمن نسأل؟ قال علیک بالأسدی یعنی أبا بصیر»(رجال کشی، ص171)

 

5) نکات دیگری نیز قابل ذکر است که مجال ذکرش در اینجا نیست.

6) جهت اطلاع: آیت الله طبسی مدرس درس خارج مهدویت در حوزه علمیه قم نیز اخیرا در مصاحبه ای سند این روایت را بدون اشکال اعلام فرمودند.

ارسال نظر

لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
دسترسی سریع سخنرانی ها تنها مسیر استاد پناهیان ادبستان استاد پناهیان درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام کلیپ تصویری استاد پناهیان کلیپ صوتی استاد پناهیان پرونده های ویژه حمایت مالی بیان معنوی پناهیان

آخرین مطالب

آخرین نظرات

بیان ها راهکار راهبرد آینده نگری سخنرانی گفتگو خاطرات روضه ها مثال ها مناجات عبارات کوتاه اشعار استاد پناهیان قطعه ها یادداشت کتابخانه تالیفات مقالات سیر مطالعاتی معرفی کتاب مستندات محصولات اینفوگرافیک عکس کلیپ تصویری کلیپ صوتی موضوعی فهرست ها صوتی نوبت شما پرسش و پاسخ بیایید از تجربه... نظرات شما سخنان تاثیرگذار همکاری با ما جهت اطلاع تقویم برنامه ها اخبار مورد اشاره اخبار ما سوالات متداول اخبار پیامکی درباره ما درباره استاد ولایت و مهدویت تعلیم و تربیت اخلاق و معنویت هنر و رسانه فرهنگی سیاسی تحلیل تاریخ خانواده چندرسانه ای تصویری نقشه سایت بیان معنوی بپرسید... پاسخ دهید...