حدیث | پیامبر از هر کسی خوشش می آمد اول از کارش سوال می کرد، اگر بیکار بود می فرمود: از چشمم افتاد
متن روایت
رَوَى ابْنُ عَبَّاسٍ قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ إِذَا نَظَرَ الرَّجُلَ فَأَعْجَبَهُ قَالَ: هَلْ لَهُ حِرْفَةٌ؟
فَإِنْ قَالُوا لَا قَالَ: سَقَطَ مِنْ عَیْنِی.
قِیلَ: وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟
قَالَ: لِأَنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا لَمْ یَکُنْ لَهُ حِرْفَةٌ یَعِیشُ بِدِینِه.
ترجمه:
به نقل از ابن عبّاس: پیامبر خدا (ص) هرگاه به کسى نگاه مىکرد و از او خوشش مىآمد،
مىفرمود: شغلى هم دارد؟
اگر مىگفتند: نه،
مىفرمود: از چشمم افتاد.
عرض مىشد: چرا اى رسول خدا؟!
مىفرمود: زیرا اگر مؤمن شغل و حرفهاى نداشته باشد دین خود را وسیله امرار معاشش مىکند.
منبع
جامع الاخبار، ص139
بحار الانوار، ج100، ص9
یک بحث از سفارش پیامبر به حرفه داشتن ویا شغل داشتن جوان مربوط به طرز تفکر وخواسته های یک جوان است یک جوانی که از دوران نوجوانی وبعد جوانی در تکاپوی داشتن شغل وحرفه وداشتن تخصص وفرار از تنبلی وسربار بودن است این اراده وخواست خودش فی نفسه برای جامعه وخود جوان ارزش ومایه امید است وباعث تکامل جامعه است