۹۴/۰۲/۱۰

متن:

«یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ». ببین چقدر امیدوارانه دارم صدایت می‌زنم آقا! ببین چقدر حسن ظنّم بالاست عزیز دلم! روز قیامت است، حساب و کتاب بنده‌اش را رسیده، ببریدش به دوزخ شفاعت‌ها، فشار قبرها، هیچ‌کدام نتوانسته نجابش بدهد. دارند می‌برندش هی برمی‌گردد عقب نگاه می‌کند، بیاوریدش ببینم. چرا پشت‌سر نگاه می‌کردی؟ می‌گوید خدا! فکر نمی‌کردم من را عذابم کنی. می‌فرماید بخشیدمت بیا برو!

یعنی بی‌معرفت، چرا در دنیا این‌جوری با حسن‌ظن به من نگاه نکردی؟ ان‌شاءالله حج روزی‌تان بشود، بعد از طواف و نماز می‌گویند حالا برویم سعی بین صفا و مروه. آنجا سعی بین صفا و مروه یکی از فقرات دعا این است، خدایا حسن‌ظنّ من را به خودت بالا ببر. حسن‌ظنّ آن مادری که می‌گفت نه آب گیر می‌آورم برای بچه‌ام هی می‌دوید بین صفا و مروه می‌گفت نه، خدا من را تنها نمی‌گذارد. هفت مرتبه دوید اجرش را گرفت. دید زیر پای بچه‌اش یک چشمه‌ای جاری شد.

 «یَا مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ...»