۹۶/۰۲/۲۶
رأی بر اساس قبیله‌گرایی یا ضابطه‌گرایی؟
شناسنامه:
امام خمینی: امتحان انتخابات معلوم میکند ما گروه‌گرا هستیم یا ضابطه‌گرا؟/ تصمیم‌گیری صرفاً بر اساس گرایش قبیلۀ سیاسی، یعنی رفوزه شدن در امتحان انتخابات!/ قرآن و رسول خدا(ص) با منافقی که می‌خواست در مدینه دوقطبی و قبیله‌گرایی سیاسی ایجاد کند چه کرد؟/ برخی سیاسیون می‌خواهند انتخابات را با قبیله‌گرایی سیاسی اداره کنند!/ قبیله‌گرایی، روش معاویه برای تخریب علی(ع) بود/ گروه‌بازی‌ها موجب خفقان روانی در جامعه می‌شود؛ هرکسی بخوهد حرفی بزند متهم به یک جناح می‌شود. کسانی که این جناح‌کشی‌ها را راه انداخته‌اند، برای ایجاد همین خفقان روانی بوده. اینها دیکتاتوری‌های مدرن است، برای اینکه کسی در فضای آزاد نقد شرکت نکند!
سخنرانی استاد پناهیان در مسجد جمکران:
- ما همیشه در معرض امتحانات الهی هستیم؛ چه در گرفتاری و چه در نعمت، ولی اهمیت امتحانات سیاسی اجتماعی-مثل #انتخابات- خیلی بیش از امتحانات فردی است. انسان‌ها سلامت باطن خود را در جریان این امتحانات نشان می‌دهند.
- حضرت امام(ره) می‌فرماید: «مسئلۀ انتخابات یک امتحان الهی است که گروه گرایان را از ضوابط گرایان ممتاز میکند و مؤمنین و متعهّدین را از مدّعیان جدا می‌نماید»(صحیفه امام/18/ 336)
- این فرمایش امام دوای درد جامعۀ ماست؛ در زمانی که برخی سیاسیون سعی می‌کنند انتخابات را با قبیله‌گرایی اداره کنند. به هرکس می‌رسند سریع جناح‌کِشی می‌کنند: «شما مال کدام جناحی؟ تو که همیشه به آن جناح رأی دادی نکنه به این جناح رأی بدی!»
- تعصّبات قبیلگی خیلی مورد نفرت پیامبر(ص) بود. ایشان که در اوج مهربانی بود، شاید یکبار با امت خودش #قهر کرد؛و آن‌هم زمانی بود که یک نفر، اهل مدینه را دو قسمت کرد: مهاجر و انصار! این قبیله‌گرایی سیاسی و دوقطبی کردن مردم این‌قدر کار زشتی بود که تا مدینه را دوقطبی کرد، سورۀ منافقین در شأنش نازل شد!
- دوقطبی‌سازی به این معنا بد است که افراد جامعه را دچار تعصب‌های کورکورانه نماید و اتهام زنی را جایگزین نقد منصفانه کند.
- قبیله‌گرایی سیاسی این‌قدر کار منافقانه و رذیلانه‌ای است که قرآنی که به توضیف منافقین بسنده میکند، یکجا استثناء «عبدالله بن اُبی» را به‌عنوان منافق مشخص میکند. چه کرد که به این حد از نفاق رسید؟! مردم مدینه را دوقطبی کرد و می‌خواست بین مهاجر و انصار دعوا راه بیندازد!
- در جامعۀ ما هم برخی قبیلۀ سیاسی درست می‌کنند و از مردم می‌خواهند که قبیله‌ای رأی بدهند! مثلا مدام به گروه‌بندی اصلاح‌طلب- اصولگرا را دامن می‌زنند.
- به تعبیر امام(ره) امتحان انتخابات برای این است که معلوم کند ما گروه‌گرا هستیم یا ضابطه‌گرا؟ یعنی ما باید ضوابط را جلوی خودمان بگذاریم و بر اساس ضوابط نظر بدهیم. گروه‌گرایی به این معنا که «من کورکورانه بر اساس گرایش یک قبیلۀ سیاسی تصمیم بگیرم» یعنی رفوزه شدن در این امتحان انتخابات!
- تصمیم کورکورانۀ مبتنی بر گروه‌گرایی خیلی روش بدی است. البته احزاب می‌توانند در جامعه وجود داشته باشند؛ به‌شرطی که احزاب، به معنای باندهای مخوف سیاسی‌ای که پشت پرده زد و بند کنند نباشند.
- معاویه وقتی می‌خواست علی(ع) را تخریب کند، از روش‌هایی مثل قبیله‌گرایی استفاده می‌کرد و تعصّبات قومی را زنده می‌کرد. مثلاً علی(ع) را متّهم می‌کردند که اگر رئیس بشود، عرب را نابود میکند(وقعة صفین/464) علی(ع) تعصب قومی نداشت و رفیق‌باز نبود و الا اگر علی(ع) باندی برای خودش نگه می‌داشت، دچار خیلی از این مشکلات نمی‌شد.
- چون مدّتی است در جامعۀ ما گروه‌گرایی مُد شده، خیلی‌ها جرأت نمی‌کنند حرف بزنند. می‌گویند: «اگر الآن انتقاد کنیم، متهم می‌شویم به اینکه: مگر تو عضو فلان جناح شدی؟! این جناح‌کِشی‌ها و گروه‌بازی‌ها موجب خفقان روانی در جامعه می‌شود.
- مثلاً اگر یک اصلاح طلب بخواهد از اصلاح‌طلب دیگری انتقادی کند، یا اگر بخواهد حُسن یک اصولگرا را بگوید، می‌گویند: «نگو!» الان روزنامه‌های ما اکثراً همین‌طورند. یا این‌طرفی یا آن‌طرفی! کمتر روزنامه‌ای پیدا می‌کنید که از بازی خبیثت گروه‌بازی نجات پیدا کرده باشد.
- خیلی از علما، اندیشمندان و کارشناسان در انتخابات‌ها ساکتند. چرا؟ به‌خاطر خفقان روانی گروه‌گرایی! می‌گوید: هر حرفی بزنم متهم به یک جناح می‌شوم. کسانی که این گروه‌بازی‌ها و جناح‌کِشی‌ها و دوقطبی‌‌بازی‌ها را راه انداخته‌اند، برای ایجاد همین خفقان روانی بوده. اینها دیکتاتوری‌های مدرن است، برای اینکه کسی در فضای آزاد نقد شرکت نکند!
