۹۶/۰۲/۲۶

سؤال مهمی که در مناظره‌ها پرسیده نشد...

مهمتر از برنامۀ خوب این است که کدام مدیران میانی قرار است این برنامه را اجرا کنند؟

شناسنامه:

• زمان: 95/02/23
• مکان: مشهد - حرم رضوی
• لینک تلگرامی: اینجا

سخنرانی استاد پناهیان در مسجد جمکران:

• در مناظره‌ها سعی شده بود سؤالات خوبی مطرح شود، اما یک اشتباه بزرگ وجود داشت؛ این سؤال کلیدی را از نامزدها مطرح نکردند که «شما چه کسانی را به‌کار خواهید گمارد؟» آیا کسانی که می‌خواهید به‌کار بگیرید افراد صالحی مانند انچه در عهدنامۀ مالک اشتر و معیارهای حکومت مهدوی آمده، خواهند بود یا نه؟

• مهمترین مسأله دربارۀ نامزدها این است که آیا آنها توانمند هستند بهترین مدیران را به‌کار بگیرند؟ اما در مناظره‌ها مدام از نامزدها پرسیدند: برنامۀ شما در اقتصاد و فرهنگ و... چیست؟ درحالی‌که بسیاری از برنامه‌ها توسط مجلس تصویب شده و می‌شود.

• مگر برنامه چقدر دردها را دوا می‌کند؟! 1400 سال است که مهدی موعود ما، برنامه دارد ولی آدم‌های شایسته‌ای پیدا نمی‌کند که با همکاری آنها حکومت تشکیل دهد. علی(ع) که برنامه داشت، چرا در تحقق اهدافش موفق نبود و آن‌همه غربت تحمل کرد؟ چون در میان مدیران میانی، به‌قدر کافی آدم نداشت.

• حتی اگر نامزدها برنامه‌های خوبی هم داشته باشند، باید پرسید: «چه مدیرانی قرار است این برنامه را اجرا کنند؟» طبق برنامۀ ششم در سال یک میلیون شغل باید طراحی شود. اما برخی نامزدها رسماً می‌گفتند: این برنامه اجرا شدنی نیست! این خیال‌پردازی است!

• کسانی که تا الان پُست داشته‌اند باید پاسخ دهند که «شما در مدیران میانی خودتان، پُست‌ها را به چه کسانی داده‌اید؟» اینجاست که مسألۀ حقوق‌های نجومی یا اختلاس‌ها و قانون‌گریزی‌ها پیش می‌آید. الان برخی مدیران میانی، حقوق‌های کلان می‌گیرند، و طلبکار هم هستند! می‌گویند: چه حقی دارید، به ما ایراد می‌گیرید؟!

• درد اصلی حاکمیت دینی «به‌کار گماردن کارگزاران صالح است» کارگزارانی که برای حقوق کار نکنند! همان‌طور که رزمنده‌ها در جبهه عاشق شهادت بودند، این مدیران هم عاشق «فدا شدن برای مملکت و بی‌نام ماندن» باشند. باید از نامزدها بپرسیم: شما چگونه می‌خواهید چنین مدیرانی پیدا کنید؟ آیا در میان رفقا یا مشاورین شما چنین افرادی هست؟ به کدام‌یک از نامزدهای محترم می‌آید که بتواند چنین کارگزاران شایسته‌ای را سازمان‌دهی کند؟

• موفقیت حکومت‌ها به مدیران میانی وابسته است. مدیران میانی لایق، کسانی هستند که با کمترین بودجه، بیشتری خدمت‌ها را ارائه دهند. کسانی هستند که بتوانند در کارکنان خود عشق و شور برای خدمت را ایجاد کنند نه اینکه با انگیزۀ رسیدن به منفعت و موهبت‌های دنیایی بخواهند خدمت کنند.

• اما مدیریت مهدوی چگونه است؟ امام زمان(ع) به دو گروه سخت می‌گیرد: به دشمنان، و به مدیران میانی خودش؛ به حدّی که مدیران میانی جرأت رانت‌خواری ندارند. برای آنها همین خوشبختی کافی است که توفیق خدمت دارند، لذا دنبال حقوق کلان نیستند. با آن سخت‌گیری، کسی که بخواهد خوش‌گذرانی کند، اصلاً وارد عرصۀ خدمت در دولت مهدوی نمی‌شود.

• اساسی‌ترین سؤال مناظره باید این باشد که «آیا می‌توانید مدیرانی که رانت‌خوار نباشند، به‌کار بگیرید؟ آیا می‌توانید مدیرانی که باتقوا باشند و خدا کارشان را راه بیندازد، به‌کار بگیرید؟ آیا می‌توانید مدیرانی لایق و جان‌برکف به‌کار بگیرید تا کار مردم سامان پیدا کند؟ آیا می‌توانید جلوی رانت‌خواری برادرهای‌تان را بگیرید؟»ما مسئولی می‌خواهیم که بتواند مدیران فاسد را مجازات کند، و انگیزۀ این کار را داشته باشد، نه مدیری که فساد کرده است را «سرمایۀ نظام» بداند! یا مدیر فاسد را مخفی کند و بگوید «این خط قرمز من است!»