بیانیه استاد پناهیان درباره انتخابات
چرا آمریکا حتی در ایام انتخابات حاضر به حذف تحریم بانکی نشد؟
بسم الله الرحمن الرحیم
مردم قدرتمند ایران، جشن با شکوه انتخابات را به محضر شما یگانه ملت مستقل جهان تبریک عرض میکنم. از رهبری فرزانه سپاسگزارم که با صیانت از قانون و تاکید بر مشارکت حداکثری اینچنین صحنۀ انتخابات را محل تضارب آراء و تعالی اندیشۀ سیاسی جامعه قرار دادند و با داوری داهیانۀ خود زمین بازی رقابت سیاسی را زمینه ساز پیروزی مستمر مردم نمودند و مسئولان را به تواضع در برابر ملت واداشتند.
در این آخرین لحظه های انتخاب مطلبی را با شما در میان میگذارم که در گفتگوهای سیاسی اخیر کمتر از آن سخن گفته شد.
ما میدانیم امریکا و دشمنان ما به شدت تمایل دارند در این انتخابات دولت روحانی ادامه پیدا کند. چون این دولت تن به مذاکره داده است و نفس مذاکره به سود دشمنان ما بوده است و در مذاکره نیز تا حد اعلا در برابر خصم کوتاه آمده اند که بیشتر به نفع آنان شده است.
سند این حمایت همان است که صریحا گفته اند ما تحریم ها را بیشتر نکنیم تا بر انتخاب مجدد روحانی تاثیر منفی نگذارد.
آنها اینقدر را فهمیده اند که انتخابات در ایران واقعی است و نباید روحانی را که پروژۀ اصلی دولتش برجام بی فرجام بوده است، زیاد خراب کنند.
ولی نکته مهم این است که دشمنان ما حاضر نشدند به خاطر کمک به دولت روحانی لااقل یکی دو ماه به انتخابات مانده بخشی از تعهد خود را انجام دهند و مثلا تحریم های بانکی را برطرف کنند که روحانی بتواند با یک آبروی مناسبی از برجام دفاع کند.
معنای این بی اعتنایی آنها این است که ملت ایران را تو سری خورده فرض کرده اند و تصور میکنند ملت نیز مانند دولت روحانی خود را در برابر قدرتها ضعیف میداند و تن به ذلت میدهد.
آنها دارند ملت ما را امتحان میکنند که آیا خود را ضعیف میداند یا نه؟ اگر مردم دوباره به روحانی رای بدهند یعنی بدعهدی امریکا را پذیرفته اند و خود را ضعیف میدانند و این تحقیر را پذیرفته اند و چاره ای جز تسلیم نمی بینند. و اگر آنها چنین تسلیمی را در مردم ایران مشاهده کنند تهدیدها و تحریمها را تشدید خواهند کرد.
پس رای دادن به روحانی موجب فشار بیشتر قدرتها به ایران خواهد بود و موجب تضعیف ایران در برابر آنها خواهد شد. به این ترتیب اگر روحانی رای بیاورد باید منتظر زورگوییها و بدعهدیهای بیشتر امریکا باشیم. حالا اگر میخواهیم امریکا را از بد عهدیهایش شدیدا پشیمان کنیم باید قاطعانه به دولت روحانی رای ندهیم.
امریکا باید بفهمد اینجا مردم صاحب دولت هستند و دولت نوکر ملت است، ایران مانند کشورهای دیکتاتوری و یا دمکراسی غربی نیست که صاحب اصلی دولت کارترها و تراست ها باشند که بتوان پشت پرده، آنها را با زد و بند به زانو درآورد.
ملت قهرمان و بزرگ ایران، اگر میخواهید ابرقدرتها را به زانو درآورید به دولت روحانی رای ندهید تا جهانیان بدانند ملت ایران قدرتمند است و خود را ضعیف نمیداند و در ایران این مردم هستند که تصمیم میگیرند. در این رویکرد ما دیگر کاری به حسن نیت یا حسن عمل مذاکره کنندگان کاری نداریم و مهم پیامی است که دولتهای استکباری باید دریافت کنند.
اگر نمایندگان ما در مذاکرات نتوانسته اند نتیجۀ خوبی بگیرند ما نمایندگان ضعیف خود را تعویض خواهیم کرد و بدعهدی امریکاییها را بی پاسخ نخواهیم گذاشت. امریکا اگر مایل بود دوباره همین دولت رای بیاورد باید این دولت را در نزد ملتش آبرومند نگه میداشت و بدعهدی نمیکرد.
این به ذلت کشاندن ملت ایران است که مستکبرانه با ما بدعهدی بکنند و نهایتا لطفی که میخواهند به دولت روحانی بکنند این باشد که تحریمها را موقتا بیشتر نکنند.
امریکاییهای احمق و متکبر باید به بفهمند این یک فرصت طلایی بود که ما در اختیار آنها قرار دادیم و با آنها مذاکره کردیم و نرمش قهرمانانه بوده است که با آنها گفتگو کردیم. ولی اگر بناست سوء استفاده کنند و این مذاکرات را علامت ضعف ما بدانند توی دهانشان خواهیم زد.
نقطۀ مقابل این نگاه آن است که از سایۀ جنگ بترسیم و برای اینکه وضع بدتر نشود دوباره اشتباه قبلی خود را تکرار کنیم به روحانی رای بدهیم و به کمی از منافع ملت قانع باشیم. باید بدانیم که سایۀ جنگ تنها با قدرتمندانه برخورد کردن ملت از بین میرود.
