حدیث | کراهت خرید آرد و نان از بیرون از منزل
متن روایت
عَنْ عَبَّادِ بْنِ حَبِیبٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ شِرَاءُ الْحِنْطَةِ یَنْفِی الْفَقْرَ وَ شِرَاءُ الدَّقِیقِ یُنْشِئُ الْفَقْرَ وَ شِرَاءُ الْخُبْزِ مَحْقٌ
قَالَ قُلْتُ لَهُ أَبْقَاکَ اللَّهُ فَمَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَى شِرَاءِ الْحِنْطَةِ
قَالَ ذَاکَ لِمَنْ یَقْدِرُ وَ لَا یَفْعَلُ.
ترجمه
عبّاد بن حبیب از امام صادق علیه السلام روایت مىکند که فرمود: «خرید گندم، فقر را از بین مىبرد و خرید آرد، تنگدستى مىآورد و خرید نان، نابود کننده است.
عبّاد گفت: خداوند تو را پایدار گرداند! هرکس قدرت بر خرید گندم ندارد، چه کند؟
امام علیه السلام فرمود: آن درباره کسى است که قدرت دارد و انجام نمىدهد.
منبع
اصول کافی،ج5 ص167
متن روایت
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا کَانَ عِنْدَکَ دِرْهَمٌ فَاشْتَرِ بِهِ الْحِنْطَةَ فَإِنَّ الْمَحْقَ فِی الدَّقِیقِ.
ترجمه
هرگاه یک درهم داشتى، با آن گندم بخر؛ چرا که نابودى در آرد است.
منبع
اصول کافی،ج5 ص167
متن روایت
عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیِّ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یَا أَبَا الصَّبَّاحِ شِرَاءُ الدَّقِیقِ ذُلٌّ وَ شِرَاءُ الْحِنْطَةِ عِزٌّ وَ شِرَاءُ الْخُبْزِ فَقْرٌ فَنَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الْفَقْرِ.
ترجمه
اى ابوالصباح! خرید آرد، ذلت است، خرید گندم، عزت است و خرید نان، فقر است. پس پناه مىبریم به خدا از فقر!
منبع
اصول کافی،ج5 ص167
متن روایت
عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ: مَنِ اشْتَرَى الْحِنْطَةَ زَادَ مَالُهُ وَ مَنِ اشْتَرَى الدَّقِیقَ ذَهَبَ نِصْفُ مَالِهِ وَ مَنِ اشْتَرَى الْخُبْزَ ذَهَبَ مَالُهُ.
ترجمه
هرکس گندم بخرد، مالش زیاد مىشود و هرکس آرد بخرد، نصف مالش نابود مىشود و هرکس نان بخرد، مالش از دست مىرود
منبع
تهذیب الاحکام، ج7ص 162
بحارالانوار، ج91، صص94-96
با سلام. فرموده امام صادق علیه سلام جز بزرگترین مبانی اقتصادی است. منظور کاملا واضح است تولید کننده باش تا ثروتمند باشی. این هم برای تک تک افراد صدق میکند هم برا کل جامعه. کسی که نان میخرد نمیداند درحقیقت چه میخورد کسی که ارد میخرد اولا نمی تواند از سلامتی ارد مطمین باشد ثانیا ارد در معرض فساد و خراب شدن است اما کسی که گندم میخرد (که چه بهتر که خود هم کاشته باشد) میداند چه دارد و چه میخورد ضمن این که فساد و زوال تا مدت های طولانی در گندم نیست حتی در زمان قحطی و خشکسالی تا چند سال می تواند از ذخیره گندم خود استفاده کند. حالا این مباحث را تسری دهید به کل جامعه. جامعه ای که فکر معیشت مردم خودش است جامعه ای است که خود گندم تولید میکند (هر مثال دیگر غیر گندم میتوان اضافه کرد اما گندم یک کالای استراتژیک است) جامعه ای که کشاورز و دامدار خود را تقویت میکند در نیاز های اولیه خود مجبور به باج دادن به دول بیگانه نیست. استقلالش را فدای گدایی نداشته هایش نمیکند به خود متکی است و نان از عمل خویش میخورد