کلیپ تصویری | غصه نخور! اینجا همه چی دست گرمیه!
- تولید: بیان معنوی
- مدت زمان: 03:25 دقیقه
- منبع: تعیین کننده ترین عامل در مقدرات بشر / ج7
- 03:25 دقیقه | کیفیت (پایین(6 مگابایت) | (بالا(18 مگابایت))
- آپارات: (ببینید)
متن:
رابطۀ انسانها با همدیگر همه‌اش امتحان است. همۀ دوستی دشمنی‌ها امتحان است. همه چیز امتحان است. اینجا که همه چی امتحان است! همه چیز امتحان است. خدا یک بدبختی را مأمور میکند به خاطر عیب‌هایش بیاید تو را اذیت بکند. کینۀ او را چرا به دل می‌گیری؟ حالا دیگر بنا بوده تو این امتحان را پس بدهی، تو این امتحان را پس بده اول قشنگ. «إنَّمَا الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ»؛ اصلاً دنیا بازی است! روابط آن دنیا شکل می‌گیرد. خانواده آن دنیا تشکیل میشود. پس اینجا ما چرا خانواده کنار همدیگر هستیم؟! برای امتحان! بچه‌های شما مایۀ امتحان شما هستند!
آقا ما خیلی جدّی گرفتیم روابط را. خب چون خیلی جدّی گرفتی که آمار طلاق اینقدر بالاست دیگر! همه آرمان‌هایشان را می‌خواهند در همین دنیا محقّق کنند. بابا اینجا محلّ انتخاب است. کسی اینجا زندگی بنا نیست انجام بدهد! کسی بنا نیست اینجا زندگی بکند! «وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ»؛ دار آخرت اصل زندگی انسان است. اینجا که همه چی امتحان است!
اینجا مثل رزم شبانه است، جنگ درست و حسابی نیست. اینجا عشق درست و حسابی نیست. اینجا لذّت درست و حسابی نیست. اینجا رنج درست و حسابی نیست، آخر بلای درست و حسابی هم نیست اینجا. دستت را ببُرّند همچین یک کمی دردت بگیرد دارند می‌بُرّند با ارّه بیهوش می‌شوی تمام شد، دیگر بلایی نیست آخر در دنیا! چه بلایی؟ این دنیا چی هست اصلاً؟! بازی امتحان. امتحانی می‌رود عروسی میکند. خب بله دیگر تو امتحانی می‌روی ازدواج می‌کنی! اصل ازدواج آن‌طرف است. اینجا امتحانی است، دست‌گرمی است.
شما اینجا باید غذا بخورید تا نیاز جسمی‌تان برطرف بشود. کی گفته این حرف‌ها را؟ غذا خوردن مایۀ امتحان است. چقدر جدّی گرفتی شما. آقا غذا خوردن امتحان است؟ بله. حتماً دستشویی رفتن هم امتحان است. بله! بابا ول کن حاج آقا دیگر الآن ما! دستشویی که دارالفکر هست! تو الآن اینجوری داری می‌گویی دیگر ما به فکر فرو می‌رویم.
خواهش می‌کنم من به خدا نمی‌خواهم برای سرگرمی این حرف‌ها را بزنم. چون زبانم قاصر است دیگر. امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید که اصلاً اسم هم میبرد جزئیات را توضیح می‌دهد، می‌فرماید این برای این است که انسان متکبّر تکبّرش فرو بریزد. ببین تولید کنندۀ چه تعفّنی هستی. رویت کم شد؟ رویت کم شد؟ همه چیز امتحان است!
آدمی رو خدا دوس داره که هم دنیاشو جدی بگیره هم آخرتشو. دیگه انقدرم وسیله دیدن همه چیز قشنگ نیست. الان با این خیال ازدواج کنم که این آدم روبرو یه مترسکه و اون دنیا میرم با یکی دیگه ؟ یا خانواده مو به چشم یه سری ربات که قراره تعویض بشن نگاه کنم ؟ نخیر اینا محبت های پاک و جاویدانه. این نگاه رباتی که منو بی تقید و خودخواه میکنه. آفریننده ی جهان پوچ انگار نیست. غذا خوردن و هر مدل لذت حلال هم هیچ عیبی نداره. خدا از ما خواسته سمت لذت حرام نریم نه که برای خودمون فتوای منع حلال بدیم و ریاضت بکشیم یا وسواس فکری بگیریم. بعضی حرفاتون قشنگه ولی فقط وقتی آدم تو اوج باشه و فقط شنیدن یه حرف قشنگ براش مهم باشه. اگه شما اینقدر رو نظر خودتون درباره جهان مطمئن نباشین راحت تر میشه مسلمون بود همونطور که خدا خواسته تو حلال ها سخت نگیریم. البته اگه کسی با این حرفا حال خداییش خوب میشه به خود خدا مربوطه ولی من نمیتونم ابزاری نگاه کنم. این یعنی فقط منم و همه بدن. جهان به این عظمت با این زیبایی ها این ساختارو داشته باشه من از آفریننده ش میترسم. اگه محبتای توی دنیا و رابطه ها فقط ابزار بودن مسئله شفاعت وجود نداشت. شما برو به خانواده ی خودت وسط چایی خوردن بگو البته شما ابزارید و مایه ی امتحان ، من از شما باید رد بشم تا اون دنیا خانواده ی لایقتری پیدا کنم. ببین که چطور از خدای تصور شما فرار میکنن. آخه چرا قاطع نظر خودتونو داد میزنید ؟ مگه چقدر طرفدار داشتن مهمه ؟