۹۷/۰۲/۲۳

کلیپ تصویری | طعم شیرین خیال

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 04:57 دقیقه​
• منبع: راه های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی/ ج10

• 04:57 دقیقه | کیفیت (پایین(6 مگابایت) | متوسط(19 مگابایت) | بالا(76 مگابایت))
• آپارات: (ببینید)

متن:

دنیا بهتر است از نظر امکانات یا بهشت و رضوان الهی؟ بگویید بفرمایید. بهشت و رضوان الهی اصلاً می‌گویند قابل مقایسه نیست. دنیا دو تا لقمه غذا می‌خوری دو تا شربت می‌خوری باید بروی توی اتاق بدبویی که اصلاً هیچ‌کی خجالت می‌کشد اصلاً اسمش را نمی‌برد. چرا آخرت ما را جذب نمی‌کند دنیا ما را جذب می‌کند ولی؟ چرا؟ چون دنیا نقد است آخرت نسیه است؟ چون دنیا را دیدی آخرت را ندیدی؟ نه. دنیا چون نقد است اتفاقاً تو آدمیزاد باید زودتر از چشمت بیفتد. چون تو آدمیزاد خدا یک‌جوری ساخته‌ات است زود ته ماجرا را نگاه می‌کنی. می‌گویی که چی؟

یک آقا دامادی آمده بود پیش من می‌گفت ما عروسی‌مان است. گفت ولی من خودم خوشحال نیستم زیاد. گفتم خانمت را دوست نداری؟ گفت چرا دوستش دارم. آخر خیلی دارند شلوغ می‌کنند، عکس می‌خواهیم، فیلمبردار می‌خواهیم، چکار کنیم اینها، اینها. ولی خودم هیچ حسّ خاصّی ندارم. بعد به من می‌گویند که برو مشاور مراجعه کن مریض هستی. من هم راستش این‌طرف آن‌طرف یک نگاه کردم ببینم کسی نباشد، دیدم نه کسی نیست. گفتم ببین بقیه که این موضوع را زیاد مهم می‌دانند مریض هستند، تو سالم هستی.

شما یک‌جوری ساخته شدی که دنیا را ببینی، تمام است دیگر برایت مزّه نمی‌کند! پیرمردهای جلسه را ببین. تو هم پیرمرد می‌شوی! حال ندارد دیگر لقمه گاز بزند. انسان موجودی است که دنیا را ببیند دنیا از چشمش می‌افتد. بابا ما غذا می‌خوریم که نباید برویم دستشویی که. چرا ما به دنیا علاقه داریم؟ ها! دنیا را می‌دانید برای چی بهش علاقه داریم؟ آن چیزی که ما را به دنیا علاقه‌مند می‌کند خیالِ رسیدن به دنیاست، نه نقد بودن دنیا. من بروم دانشگاه این مدرک دکترا بگیرم بگویند آقای دکتر. بعد این پسرخاله‌ام ها! همچین دق می‌کند، دیپلم هم نگرفته. بعد با زن و بچه‌ام بروم بیرون خانمم بگوید آقای دکتر این بچه را بگیر. وای! چی می‌شود.

یکی از دلایل لذّت بردن انسان اساساً در زندگی اینجوری است که نقشه می‌کشد برای رسیده به یک لذّت. بعد می‌رود می‌رسد افسرده می‌شود. می‌رود می‌رسد می‌گوید آن چیزی نبود که من فکرش را می‌کردم. سطح پایین آن لذّت را متوجّه می‌شود از هدفی که انتخاب کرده بوده بیزار می‌شود.

این دنیا را خوب ببینی دیگر ازش لذّت نمی‌بری. آخرت را خوب ببینی چی؟ لذّتی توجّه به آخرت در وجود انسان ایجاد می‌کند که آدم می‌تواند تمام لذّت‌های دنیا و رنج‌های دنیا را همه را فراموش می‌کند. تنها موضوعی که خدا در قرآن خودش هم شرح کرده و اتفاقاً مفسّرین به اینجا که می‌رسند تفسیر را می‌گذارند کنار. می‌گویند دیگر ما چی تفسیر کنیم؟ دیگر خودِ خدا به تفصیل دارد تفسیر می‌کند. بهشت است. می‌گویند خب ما دیگر چی بگوییم دیگر؟

مژه‌های حورالعین اینجوری است و چشم‌هایشان اینجوری است و پیراهن‌هایی که می‌پوشند اینجوری است و مؤمنین یکی از خوشی‌هایشان این است که با هم گپ می‌زنند و خدمتکارهایشان اینجوری است و؛ نگو که خب بالاخره بهشت جای خوبی است دیگر بگذریم. تو یک ذرّه وضع خوش دنیایی را هزار بار در موردش تخیّل می‌کنی، این وضع اوضاع فوق‌العاده‌ای که خدا! خدا دارد یک‌جوری برای آدم توصیف می‌کند که انگار ببخشید نعوذبالله انگار خودِ خدا به وجد آمده! به پیغمبرش می‌فرماید تو نمی‌دانی آن‌طرف چه خبر است! من چی‌ها نگه داشتم برای مؤمنین.

چرا از خیالمان برای شوق به بهشت استفاده نمی‌کنیم؟ چرا از خیالمان برای هر چیز دیگری استفاده می‌کنیم، دنیا را برای خودمان رنگی تعریف می‌کنیم در حالی که دنیا همه‌اش سیاه و سفید است، در ارتباط با آن عالم رنگی کاری نمی‌کنیم؟ یکی از دلائل لذائذ معنوی تصوّر بهشت است، تصوّری که خدا خواسته ما داشته باشیم. لذّت ببرید از تصوّر بهشت.