سخنرانی پیش از خطبههای نماز جمعه تهران- ۹۷.۰۳.۰۴
سیاسیترین موضوع، معنویترین موضوع است!/ «مرگ بر آمریکا» یعنی ریشهکن کردن فقر!
شناسنامه:
- مکان: مصلی بزرگ تهران
- زمان: 1397/03/04
- مناسبت: ماه مبارک رمضان
- صوت: اینجا
- گزارش تصویری: اینجا
- کلیپ صوتی: پیشنهاد دهید
- اینفوگرافیک: پیشنهاد دهید
یکی از مهمترین راههای افزایش معنویت، «توجه به مسائل سیاسی» است/ بالاترین پاداشهای معنوی در امور اجتماعی است؛ نه در امور فردی!/ تا وقتی ارتباط معنویت(نهفقط دیانت) را با سیاست درک نکنیم، دچار انواع سکولاریزم خواهیم بود/ سکولاریزم فقط این نیست که «دیانت» را از سیاست جدا بدانیم؛ همینکه «معنویت» را از سیاست جدا بدانیم، قدمی بهسوی سکولاریزم است/ انقلابیگری و دلسوزی برای جامعه، بالاترین و بهترین عبادتهاست/ پیامبر(ص): عابدترین مردم کسی است که دلسوزترین فرد برای جامعۀ اسلامی باشد/ همین «مرگ بر آمریکایی» که میگویید موجب ریشهکنی فقر است!
در ادامه بخشهایی از سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان در مصلی تهران را به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیان معنوی میخوانید:
- برای جامعۀ ما این مطلب جا افتاده که «سیاست و دیانت» ما عین یکدیگرند و درهمتنیده و جداییناپذیر هستند. ولی در اینجا میخواهیم دربارۀ «سیاست و معنویت» صحبت کنیم؛ در جامعۀ ما به ارتباط معنویت و سیاست باید بیشتر توجه شود. اصلاً معنویت ما با سیاست یکی است؛ نه اینکه فقط چندتا دستور و برخی احکام سیاسی داشته باشیم که نشان بدهد در اسلام، سیاست هم داریم!
- ما تا وقتی ارتباط معنویت و سیاست را عمیقاً درک نکنیم، رابطۀ سیاست و دیانتمان زیاد روشن نشده است و باز هم دچار انواع سکولاریزم خواهیم بود. گاهی اوقات سکولاریزم در این نیست که ما «دیانت» را از سیاست جدا بدانیم؛ همینکه «معنویت» را از سیاست جدا بدانیم، اینهم خودش قدمی بهسوی سکولاریزم است.
- برای اینکه معنویت خودمان را افزایش دهیم، چهکار باید کنیم؟ یکی از مهمترین راههایش «توجه به مسائل سیاسی» است! بالاترین پاداشها که رضایت خدا و نزدیکشدن به خداوند است، همهاش در امور اجتماعی است؛ در امور فردی نیست! هیچکسی با نماز شب و با دعا و مناجات در موضوعات فردی، آنچنان نمیتواند رشد معنوی پیدا کند که در دعا و مناجات برای جامعۀ اسلامی و برای امور سیاسی، میتواند تقرب پیدا کند.
- طبق روایت، نزدیکترین شخص به رسول خدا(ص) در روز قیامت «امام عادل» (مدیر صالح یا سیاستمدار خوب) است (روضهالواعظین/2/466) اگر معنای عمومی امامت را در نظر بگیریم «امام عادل» کل مدیران را شامل میشود؛ یعنی هرکسی که در جایی مدیریت و فرماندهی و ریاست کند و به عدالت و تقوی رفتار کند.
- و مبغوضترین و بدترین فرد در نزد خدا، کسی است که در مقام سیاستمداری و سیاستورزی و مدیریت- به جامعۀ اسلامی ظلم کند (همان) بدترین آدم کسی نیست که مرتکبِ قتلها و ظلمها و گناهان فردی شود، بدترین آدم کسی است که مدیر جامعه است و به جامعه ظلم میکند؛ لذا برخی از کسانی که در عرصۀ مدیریتهای اجتماعی یا سیاسی آدم بدی میشوند و مدیریت جائرانه دارند، یکدفعهای دچار سقوط وحشتناک میشوند.
- طبیعتاً برای کسانی که مدیر نیستند نیز همین امکان رشد معنوی در موقعیت خودشان وجود دارد. پیامبر(ص) میفرماید: عابدترین مردم کسی است که دلسوز جامعۀ اسلامی است، دلش برای مردم میسوزد و از صمیم دل، تسلیم جامعۀ اسلامی و جمیع مسلمین است (أَنْسَکُ النَّاسِ نُسُکاً أَنْصَحُهُمْ جَیْباً وَ أَسْلَمُهُمْ قَلْباً لِجَمِیعِ الْمُسْلِمِین؛ کافی/3/418)
- در مساجد ما باید آموزش بدهند که انقلابیگری و دلسوزی برای مسائل جامعه، بالاترین و بهترین عبادتها است! چقدر آدم باید نماز بخواند تا به اینجا برسد؟!
- چرا حضرت امام(ره) که در اوج عرفان بود، در اوج سیاست هم بود؟ اصلاً حضرت امام بهدلیل عابد و عارف بودنشان سیاسی شده بودند. مواضع سیاسی قوی آقای بهجت(ره) نیز بهدلیل عرفانشان بود، اگرچه ایشان وظیفۀ خودشان نمیدیدند که وارد عرصۀ سیاسی شوند اما ایشان قبل و بعد از انقلاب مواضع سیاسی بسیار محکمی داشتند و کمک میکردند. بچههای حزبالله لبنان به هدایتهای معنوی و دعاهای آیتالله بهجت وابسته بودند؛ در همان جنگ 33روزه هم پیغامهای ایشان برای مقاومت و برای نیروهای حزبالله لبنان، واقعاً پیغامهای مؤثری بود!
- از سوی دیگر، کسانی که اهل معنویت هستند ولی به جامعه کاری ندارند، چقدر منفور واقع شدهاند! طبق روایت، خداوند عذاب خود را بر قومی فرستاد که دو عابد در بینشان در حال عبادت بودند. ملائکه پرسیدند: این دو عابد هم باید همراه دیگران مجازات شوند؟ خدا فرمود: بله، من ندیدم این دو بندۀ عابد من یکبار رنگ چهرهشان عوض بشود و- برای مسائل اجتماعی- در راه خدا غضب کنند!
- همین موضعگیریهای سیاسی شما دلسوزی برای جامعۀ اسلامی است. این شعارهایی که میدهید و برای مسائل اجتماعی و سیاسی فریاد میزنید و «مرگ بر قاتل» میگویید و علیه دشمن خدا غیظ و غضب میکنید و برای نجات جامعۀ اسلامی غضب میکنید، اینها همه عبادت است.
- میدانید که صدقهدادن چقدر ثواب دارد! صدقه یعنی از یک یا چند آدم فقیر، دستگیری کنیم. حالا اگر برای ریشهکن کردن فقر اقدام کنیم، معلوم است که خیلی بیشتر ثواب دارد! ریشهکن کردن فقر با چیست؟ همین «مرگ بر آمریکایی» که شما میگویید یعنی ریشهکن کردن فقر!
- در روایت دارد: «عَوْنُکَ الضَّعِیفَ مِنْ أَفْضَلِ الصَّدَقَة» (کافی/5/55) کمک کردن به یک آدم ضعیف از برترین صدقههاست! حالا ببینید کمککردن و حمایتکردن از جامعهای که ضعیف شدهاند و حمایتکردن از مظلومین منطقه، چقدر صدقه محسوب میشود! اگر در نماز جمعه یک تظاهراتی به نفع مردم مظلوم یمن یا بحرین انجام میشود، این هم حمایت از مظلوم است و صدقه است. اینها باید جزء معنویات ما باشد. از آنطرف-طبق روایت- اگر آدم به امور مسلمین اهتمام نداشته باشد که اصلاً مسلم نیست.
- در رأس همۀ امور اجتماعی که عامل معنویت میشود، دعا برای فرج و ظهور است که دیگر 100درصد سیاسی اجتماعی است. چقدر زیباست که ما را در «دعای افتتاح» به حضرت ولیعصر(ع) و دعا برای فرج او توجه دادهاند. شما در حال خودتان تجربه کنید که وقتی به موضوع فرج توجه میکنید چقدر حال خوش معنوی پیدا خواهید کرد؛ آنجاست که نشان میدهد سیاسیترین موضوع برای ما معنویترین موضوع است.