برای باور مهربانی خدا باید تفکر کرد
سکوت خدا و اینکه پشت پردۀ غیب ناظر ماست و عکسالعملهای سریع و صریح به رفتارهای خوب و بد ما نشان نمیدهد موجب میشود مهربانی او را درک نکنیم و رحمت او برای ما ملموس نباشد. برای باور مهربانی خدا باید به تفکر پرداخت؛ مثلاً تفکر دربارۀ اینکه همۀ جهان را برای ما آفریده است.
خداوند جهان را برای انسانها آفریده، ولی ظالمین با حرص و طمع، مانع استفاده دیگر انسانها از منابع آفریده شده می گردند.