۹۷/۰۷/۲۱ چاپ ایمیل و پی دی اف
مسجد مقدس جمکران؛ گردهمایی فعالین مردمی در عرصۀ اربعین (قسمت دوم)

سعی کنید «کاروانی» به زیارت اربعین بروید، زیبایی، فایده و ثوابش خیلی بیشتر است؛ «تکی رفتن، زیاد خوب نیست!»/ هیئت‌ها مسئولیت بیشتری دارند که مردم را با «کاروان‌های هیئتی» به زیارت اربعین ببرند / برای «بدرقه» و «استقبال» از زائران اربعین، مکانی را در هر شهر مشخص کنید/ همۀ فعالیت‌های فرهنگی را با محور قرار دادنِ اربعین، به‌هم پیوند بدهید!

شناسنامه:

  • مکان: مسجد مقدس جمکران
  • زمان: 1397/07/13
  • صوت: اینجا
حجت‌الاسلام پناهیان در گردهمایی هیئت‌های فعال در عرصۀ اربعین، که با همکاری جامعه ایمانی مشعر، در مسجد مقدس جمکران برگزار شد، دربارۀ حماسۀ اربعین و تکلیفی که برعهدۀ ما گذاشته است، به سخنرانی پرداخت. در ادامه، بخش‌هایی از این سخنرانی را می‌خوانید:

سعی کنید «کاروانی» به زیارت اربعین بروید، زیبایی، فایده، برکت و ثوابش خیلی بیشتر است؛ «تکی رفتن زیاد خوب نیست!»/ در اربعین می‌توانیم تشکّل مؤمنین را تجربه کنیم و بهترین محمل آن «هیئت‌ها» هستند

دوستانی که به زیارت اربعین مشرف می‌شوند، سعی کنند کاروانی بروند، سعی کنند تکی نروند؛ «تکی رفتن، زیاد خوب نیست!» در هیچ نبردی کسی تکی شرکت نمی‌کند؛ حتماً باید برود عضو یک یگانی بشود!

ما در زیارت و حماسه پیاده‌روی اربعین، می‌توانیم تشکّل مؤمنین را تجربه کنیم و بهترین محمل آن هیئت‌ها هستند. نقش هیئت‌ها و «کاروان‌های هیئتی» را در اربعین خیلی باید جدی گرفت؛ اینکه اهالی یک هیئت دور هم جمع شوند و یک کاروان برای پیاده‌روی اربعین راه بیندازند! ما که از طریق هیئت، با هم آشنا شده‌ایم، می‌توانیم خیلی از خدمات را به‌هم برسانیم.

پیاده‌روی حماسه اربعین با پیاده‌روی‌هایی مثل تظاهرات 22 بهمن تفاوت دارد. تظاهرات 22 بهمن، اگر زیاد تشکیلاتی هم نباشد، کارش راه می‌افتد. اما اربعین را جدی‌تر بگیریم؛ ما اگر نتوانیم مؤمنین را در این پیاده‌روی،‌ در گروه‌های کوچک سازماندهی کنیم نمی‌توانیم جزو لشگریان حضرت ولی‌عصر(ع) بشویم. مسأله تشکیلات را جدی بگیریم.

هیئت‌ها مسئولیت بیشتری دارند برای اینکه مردم را با سازماندهی «کاروان‌های هیئتی» به زیارت اربعین ببرند/ می‌گویند برخی از هیئت‌ها در اربعین کاروان نمی‌برند؛ این برای بنده عجیب است!

هیئت‌ها مسئولیت بیشتری دارند، درباره اینکه مردم را با سازماندهیِ کاروان‌های هیئتی به زیارت اربعین ببرند. مؤمنین دیگر هم سعی کنند در قالب یکی از این کاروان‌ها به زیارت اربعین بروند. نترسند چیزی از اموال‌شان به دیگران نمی‌رسد! و اگر خوبی‌هایشان به دیگران منتقل شد، اتفاقاً ثواب بیشتری می‌برند. تازه اگر شما در یک کاروان، به اهالی آن کاروان کمک کنید، کفش آنها را جفت کنید و... آیا این خدمت شما را امام‌حسین(ع) نمی‌بیند؟! اصلاً برای اینکه این حرکت ما مورد قبول پروردگار قرار بگیرد، چه کاری بالاتر از این هست که به اهالی کاروان خودمان خدمت بکنیم؟!

زیبایی، برکات، فوائد و ثوابی که برای کاروانی‌رفتن هست، آن‌قدر زیاد است که اصلاً درک نمی‌کنم چطور کسی می‌تواند از خیر این برکات بگذرد؟!

زیبایی، برکات، فوائد و ثوابی که برای کاروانی‌رفتن هست، آن‌قدر زیاد است که من اصلاً درک نمی‌کنم یک کسی تنها راه می‌افتد می‌رود او چطور توانسته از خیر این برکات بگذرد؟! می‌گویند که بعضی از هیئت‌ها در اربعین کاروان نمی‌برند! این برای بنده عجیب است! هیئت‌ها و مسجدها باید وسط بیایند، نمی‌شود 2میلیون نفر یا بیشتر، بدون تشکیلات و سازمان‌دهی، در یک سفر خارج از کشور با این‌همه دشواری‌ها، راحت بروند و بیایند! اما وقتی کاروانی بروند، سازماندهی آنها بسیار سهل خواهد بود و البته شکوه مراسمی که در راه برگزار می‌شود نیز بیشتر خواهد بود. واقعاً در این عالم، زیباتر و نورانی‌تر از مجالس روضۀ بین راه-در مسیر پیاده‌روی اربعین- پیدا می‌شود؟!

برنامه‌ها و فعالیت‌های فرهنگی خودتان را به اربعین متصل کنید!/ همۀ مسائل خودمان را حول اربعین تعریف کنیم

بیایید اربعین را جدی بگیریم و آن را در اولویت زندگیِ معنوی و بندگی خودمان قرار بدهیم؛ حتی در اولویت زندگی خودمان قرار بدهیم. برکاتش را مشاهده خواهیم کرد! اربعین را یکی از کارها در کنار دیگر فعالیت‌های خودتان قرار ندهید. برنامه‌ها و فعالیت‌های فرهنگی خودتان را به اربعین متصل کنید! مثلاً فینال مسابقات فرهنگی را در آنجا قرار دهید؛ قسمت نهایی مسابقات قرائت قرآن، حفظ حدیث و... را در مسیر پیاده‌روی اربعین قرار دهید، یا اگر جایزه‌ای می‌خواهید بدهید، بگویید: «جایزه‌اش این است که به زیارت اربعین می‌بریم» همۀ مسائل خودمان را حول اربعین تعریف کنیم.

اربعین را اولویت بدهیم و محور همه کارهایمان قرار بدهیم، هر کاری در ارتباط با اباعبدالله الحسین(ع) انجام بگیرد برکت پیدا می‌کند. امام حسین(ع) احیاکنندۀ دین و حفظ‌کنندۀ قرآن کریم است، حفظ کننده و احیاکنندۀ تمام احکام دین است. خداوند قول داده است که «من اثر کار شهیدان را از بین نمی‌برم!» «وَ الَّذینَ قُتِلُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ فَلَنْ یُضِلَّ أَعْمالَهُمْ» (محمد/4) هرچه اثر هست، مال شهیدان و سید‌الشهدا(ع) است. خودمان را به سیدالشهدا(ع) بچسبانیم تا یک‌کمی در این عالم، اثر داشته باشیم!

پیاده‌روی اربعین که در داخل شهرهای کشور راه افتاده، حرکت بسیار زیبایی است!

باید این فرصت کار برای اربعین را مغتنم شمرد. یک صحنۀ جذابی که در ایام اربعین در کشورمان اتفاق می‌افتد، پیاده‌روی‌هایی است که در شهرها انجام می‌شود. پارسال حدود دو میلیون نفر از میدان امام حسین(ع) تهران تا شهر ری حرکت کردند! اینها وقتی زائران اربعین را می‌بینند، دیگر نمی‌توانند طاقت بیاورند لذا در خیابان‌های شهر خودشان شروع به پیاده‌روی می‌کنند.

خیلی خوب است که این پیاده‌روی اربعین در داخل شهرها هم راه افتاده است؛ اکثر شهرها این پیاده‌روی را دارند؛ به یاد آن پیاده‌روی به سوی کربلا! می‌گوید: «یا اباعبدالله، من نتوانستم به کربلا بیایم، اما همین‌جا می‌خواهم یک‌کمی برای تو راه بروم، نمی‌توانم در خانه بنشینم...» چقدر این صحنه زیبا است! اینها التهاب‌هایی است که حماسۀ اربعین در دلها ایجاد می‌کند.

پیشنهاد بنده: برای «بدرقه» و «استقبال» از زائران اربعین، مکانی را در هر شهر مشخص کنید؛ «میعادگاه اربعین»/مصافحه با زائر حسین(ع)، ثواب زیارت دارد

پیشنهاد بنده این است که برای آغاز حرکت اربعین مراسم بگیرید و زائرانی را که عازم سفر اربعین هستند، از شهرهای خودشان بدرقه کنید. شاید یک کسی حاجت‌مند بود و خواست به ده نفر که عازم کربلا هستند، التماس دعا بگوید!

مکانی را در شهر خودتان در نظر بگیرید و بگویید: «زائران اربعین، از اینجا سوار ماشین بشوند و حرکت کنند. از اینجا با خانواده‌های خودشان خداحافظی کنند.» این جریان بدرقۀ اربعینی‌ها را جدی بگیرید.

همچنین یک جایی از شهر را در نظر بگیرید برای استقبال از زائرانی که از سفر اربعین برمی‌گردند. در روایت هست: کسی که از کربلا برمی‌گردد، به استقبالش بروید. هر کسی با زائر کربلا مصافحه کند و به چشم او نگاه کند، انگار به ضریح اباعبدالله الحسین(ع) نگاه کرده است؛ خودش هم زائر می‌شود!

برای جریان‌سازی باید از کارهای پراکنده جلوگیری کنیم/ همۀ کارهای فرهنگی را با محور قرار دادن اربعین به هم پیوند بدهید!

اگر ما بخواهیم جریان‌سازی کنیم باید از کارهای پراکنده جلوگیری کنیم، هر هیئتی، هر مسجدی یا هر نهادی، هر فعالیت فرهنگی انجام می‌دهد، ارتباط خودش را درباره اربعین مشخص کند. کارهای فرهنگی قطعاتی پراکنده و جدا از هم نباشد، همۀ اینها را پیوند بدهیم و محور آن را اربعین قرار بدهیم؛ آن وقت ببینید چه اتفاقی می‌افتد!

کسانی که موفق نمی‌شوند به اربعین بروند می‌توانند دنبالۀ این ستارۀ دنباله‌دار باشند، می‌توانند این فاصله‌ها را پُر کنند؛ بدرقه و استقبال از زائران اربعین، یکی از این کارهاست و پیونددادنِ همۀ فعالیت‌ها با اربعین، یک زیبایی و شکوه خاصی ایجاد می‌کند.

معیادگاه اربعین، فقط برای کسانی که در اربعین حاضر می‌شوند نباشد، بلکه این معیادگاه را برای همۀ فعالیت‌های فرهنگی‌مان در نظر بگیریم. یعنی فعالیت‌های فرهنگی خودمان را به زمان اربعین و به موقعیت اربعین، ربط بدهیم.


مطالب مرتبط:

مسجد مقدس جمکران، گردهمایی فعالین مردمی در عرصۀ اربعین (قسمت اول)

 

نظرات

ارسال نظر

لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
دسترسی سریع سخنرانی ها تنها مسیر استاد پناهیان ادبستان استاد پناهیان درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام کلیپ تصویری استاد پناهیان کلیپ صوتی استاد پناهیان پرونده های ویژه حمایت مالی بیان معنوی پناهیان

آخرین مطالب

آخرین نظرات

بیان ها راهکار راهبرد آینده نگری سخنرانی گفتگو خاطرات روضه ها مثال ها مناجات عبارات کوتاه اشعار استاد پناهیان قطعه ها یادداشت کتابخانه تالیفات مقالات سیر مطالعاتی معرفی کتاب مستندات محصولات اینفوگرافیک عکس کلیپ تصویری کلیپ صوتی موضوعی فهرست ها صوتی نوبت شما پرسش و پاسخ بیایید از تجربه... نظرات شما سخنان تاثیرگذار همکاری با ما جهت اطلاع تقویم برنامه ها اخبار مورد اشاره اخبار ما سوالات متداول اخبار پیامکی درباره ما درباره استاد ولایت و مهدویت تعلیم و تربیت اخلاق و معنویت هنر و رسانه فرهنگی سیاسی تحلیل تاریخ خانواده چندرسانه ای تصویری نقشه سایت بیان معنوی بپرسید... پاسخ دهید...