کلیپ تصویری | دهُمی یه چیز دیگهس!
- تولید: بیان معنوی
- مدت زمان: 05:48 دقیقه
- منبع: ریشه های ولایت پذیری و ولایت گریزی/ج7
- دریافت با کیفیت (پایین(13 مگابایت) | متوسط(50 مگابایت) | بالا (175 مگابایت) | صوت )
- آپارات
متن:
در تحفالعقول آمده از امام رضا علیه آلاف التحیة والثناء. آماده هستند دوستان بشنوند دیگر بله؟ میفرماید: لا یَتِمُّ عَقْلُ امْرِء مُسْلِم حَتّى تَکُونَ فیهِ عَشْرُ خِصال: أَلْخَیْرُ مِنْهُ مَأمُولٌ»، همه انتظار داشته باشند ازش خیر ببینند؛ «وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ»، هیچکس ازش انتظار ندارد شر از او به آدم برسد. «یَسْتَکْثِرُ قَلیلَ الْخَیْرِ مِنْ غَیْرِهِ»، کس دیگر کمی کار خوب بکند میگوید خیلی بود. «یَسْتَقِلُّ کَثیرَ الْخَیْرِ مِنْ نَفْسِهِ»، خودش یک کار خوب انجام بدهد، کم میشمارد؛ میگوید ما کاری نکردیم. واقعاً باورش این است ها! «لا یَسْأَمُ مِنْ طَلَبِ الْحَوائِجِ إِلَیْهِ»، خسته نمیشود ازش چیز میخواهند خسته نمیشود؛ «وَ لا یَمَلُّ مِنْ طَلَبِ الْعِلْمِ طُولَ دَهْرِهِ»، و خسته نمیشود از طلب علم در طول زندگیاش. «أَلْفَقْرُ فِى اللّهِ أَحَبُّ إِلَیْهِ مِنَ الْغِنى»، در راه خدا فقیر بشود، بهتر است از ثروت برایش؛ «وَ الذُّلُّ فىِ اللّهِ أَحَبُّ إِلَیْهِ مِنَ الْعِزِّ فى عَدُوِّهِ»، ذلّت در راه خدا بخواهد تحمّل بکند، یعنی کار خدایی بکند بهش بد و بیراه بگویند، میگوید عیبی ندارد من این را به جان میخرم. این برایش عزیزتر است از اینکه عزیز بشود ولی در راه دشمنی خدا عزیز بشود. «الْخُمُولُ أَشْهى إِلَیْهِ مِنَ الشُّهْرَةِ»، گمنامی بهتر است برایش از شهرت. أَشْهى، یعنی بیشتر دوست دارد. گمنامی بیشتر دوست دارد.
آقا صفات برجستهای است؛ دوستان همه قبول دارند؟ کلاً قبول دارند. حالا نسبتهایش را کاری نداریم، کلاً قبول دارند دیگر دوستان؟ خب. دهمی مانده. «ثُمَّ قالَ علیه السلام: أَلْعاشِرَةُ وَ مَا الْعاشِرَةُ؟»، دهمی و چه دهمی! یعنی این دهمی با آن نُه تایی که گفتم فرق میکند. من اصلاً از رو خواندم، مزۀ آن صفات هم بچشی تا ببینی، تا ببینی امام رضا(ع) نسبت به چه صفات برجستهای میفرماید أَلْعاشِرَةُ وَ مَا الْعاشِرَةُ! «قیلَ لَهُ: ما هِىَ؟»، آقا این دهمی چیست؟ «لا یَرى أَحَدًا إِلاّ قالَ: هُوَ خَیْرٌ مِنّى وَ أَتْقى». احدی را نبیند مگر اینکه ببیند او از من بهتر است.
آقا من چهجوری آخر بگویم همه از ما بهتر هستند؟! والّا! خیلیها از ما بهتر نیستند، آقا گیر دادی شما! هی اصرار میکنی من بگویم همه از ما بهتر هستند. حضرت دلیل میفرمایند. «إِنَّمَا النَّاسُ رَجُلَانِ» مردم دو جور هستند؛ «رَجُلٌ خَیْرٌ مِنْهُ وَ أَتْقَى وَ رَجُلٌ شَرٌّ مِنْهُ وَ أَدْنَى». شما باید بگویی که همه از من بهتر هستند. چهجوری این را بگویی؟ آقا میفرماید خب مردم دو گروه هستند؛ یا از تو بهتر هستند یا از تو بدتر هستند دیگر. خب، اویی که از تو بدتر است چی باید بگویی؟ «فَإِذَا لَقِیَ الَّذِی شَرٌّ مِنْهُ وَ أَدْنَى»؛ وقتی که ملاقات کرد با یک آدمی که از او بدتر است.
خب این چهجوری بگوید که این از من بهتر است؟! «قَالَ لَعَلَّ خَیْرَ هَذَا بَاطِنٌ وَ هُوَ خَیْرٌ لَهُ»؛ شاید این خوبیاش باطناش است و خیرش این بوده که ظاهرش شر باشد. من چه میدانم؟ بعد در مورد خودش چی بگوید؟ بگوید «و خیری ظاهرٌ و هو شرٌ لی»؛ خوبی من هم رو است و دست و پاگیر من هم میشود همهاش هی غرور پیدا میکنم من آدم خوبی هستم.
آقا این به کجای قلب انسان ربط دارد که امام رضا میفرماید أَلْعاشِرَةُ وَ مَا الْعاشِرَةُ؟ من دارم عزیز دلم فدایت بشوم به شما میگویم. این یکی از زیرساختهای ولایتپذیری است. این یک افتادهحالیای برای انسان میآورد، منطقاش هم امام رضا(ع) برایت توضیح میدهد که قانع بشوی انشاءالله. این یکی از قسمتهای بسیار مهم برای زیرساخت ولایتپذیری است. «فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ فَقَدْ عَلَا مَجْدُهُ!» شرافتاش بالا میرود؛ «وَ طَابَ خَیْرُهُ!» کارهای خوبَش پاکیزه میشود! مگر کار خوب نجس هم داریم؟! بله! «طَابَ خَیْرُهُ»؛ این حالا خوبیهایی که ازش دیده تازه شسته رفته میشود. «وَ حَسُنَ ذِکْرُهُ» دیگر ذکرش باقی میمی ماند؛ «وَ سَادَ أَهْلَ زَمَانِهِ» آقای زمانۀ خودش میشود. کمکم خودش میشود ولیّای برای خودش.
بنده به رفقای طلبه، میگفتند آقا عامل موفقیت توی تبلیغ چیست؟ توی رشتۀ تخصصی تبلیغ. ما هم آنجا مباحثاتی مثلاً گپ و گفتی داشتیم و اینها. من میگفتم والّا من فکر میکنم یکی از روشهای تبلیغ این است که بگویی همۀ اینهایی که دارند حرفهای من را میشنوند از من بهتر هستند. و واقعاً باید این را بگویی؛ و الّا فاسد میشود طرف.