کلیپ تصویری | لذت قرائت قرآن
- تولید: بیان معنوی
- مدت زمان: 06:09 دقیقه
- منبع: چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟/ج5
- دریافت با کیفیت (پایین(15 مگابایت) | متوسط( 30مگابایت) | بالا (82 مگابایت) | صوت )
- آپارات
متن:
چیکار کنیم که این مهربانی خدا را ببینیم؟ یکی از جواب‌های خداوند متعال این است که محبت من در قرآن کریم در زبان قرآن برای تو رایگان است. بیا قرآن بخوان محبت من را ببین، بچش، ببَر، بیدار بشود احساس نیازت به محبت من. قرآن کسی که زیاد بخواند و درست بخواند، این ارتباط را برقرار می‌کند. در این باره من یک روایت برای شما بخوانم.
بنابر نقل مصباح‌الشریعه، امام صادق(ع) می‌فرماید: «فقارئ القرآن محتاجٌ الی ثلاث أشیاء»؛ سه تا کار بکن موقع قرائت قرآن، بلکه این اتفاق قشنگ برایت بیفتد. «قلبٍ خاشع»، با یک قلبی پر از خشوع بیاید درِ خانۀ خدا. یعنی خب شما هنوز عاشق نیستی و عشق خدا را هم درک نکردی، باشد؛ با حساب بردن از خدا برو درِ خانۀ خدا. یک‌جوری خودت مؤدبانه برو. می‌فرماید که «وَ بَدَنٍ فارغ»؛ و بدنش هم باید فارغ باشد. یعنی چی؟ مثلاً دستشویی نداشته باشد، شکمش پر نباشد، زیاد خوابش نیاید، زیاد نمی‌دانم گرسنه نباشد. یعنی بدنت اذیتت نکند. جور هستی؟ تنظیم هستی الآن؟
«وَ مَوضعٍ خال»؛ و یک جای تنها گیر بیاورد آدم برای قرآن خواندن. بعد چیکار کند؟ «فإذا خَشَعَ لِلَّه قَلبُهُ فَرَّ مِنهُ شَیطانُ الرّجیم»؛ وقتی که با یک خشوعی، با یک حساب بردنی از خدا شروع کند قرآن خواندن شیطان فرار می‌کند. بعد می‌فرماید: «فإذا تَفَرَّغَ نَفسُهُ مِنَ الأسباب»؛ از اسباب اذیت کننده وقتی نفس‌اش را جدا کرد، «تَجَرَّدَ قَلبُهُ للقَرائَة»؛ با دل شروع کرد قرائت کردن، «وَلا یَعتَرِضُهُ عارِضٌ»؛ هیچ عاملی نیامد این را اذیت بکند، «بَرَکَةَ نورِ القرآن وَ فَوائِدَه»؛ هیچ عاملی نیامد که برکت قرآن و نور قرآن را از این بگیرد، «فإذا اتَّخَذَ مجلساً خالیاً»؛ الآن برود یک مجلسی یک گوشه‌ای بنشیند، «وَ اعتَزَلَ عَنِ الخَلق»؛ برود تنها بشود، از مردم کناره بگیرد، «بَعدَ أن عَطَی بخَصلَتَین خضوعِ القلب و فَراغ البَدَن»؛ این دو تایی که گفتیم را ایجاد کرد، «استَأنَسَ روحُهُ و سِرُّهُ بالله عزَّ و جَل»؛ روح و سرّش با قرائت قرآن به خدا انس می‌گیرد.
یعنی آدم وقتی که قرآن می‌خواند، مهربانی خدا را می‌بیند. لطف خدا را می‌بیند. باید یک مقدار آدم آرام بگیرد، باید یک مقدار دل خودش را آماده بکند، اسباب و علل مزاحم را بزند کنار، توی ذهن‌اش حرفی آمد این حرف‌ها را حاشیه‌ها را بزند کنار، مشکلات را بزند کنار، مشکلات الکی توی زندگی آدم می‌آیند. مشکلات فقط می‌آیند توی زندگی آدم ببینند آدم حواس‌اش پرت می‌شود یا نمی‌شود. بازی است، اینها جزو بازی دنیاست. هی مشکلات را یکی یکی می‌آورد. خوشی‌ها را می‌آورد ناخوشی‌ها را می‌آورد ببیند تو حواست پرت می‌شود یا نه. فقط حواست پرت نشود. هم خوشی‌ها هم ناخوشی‌ها فلسفۀ‌شان این است حواس آدم را پرت بکنند. بعد لذت می‌بری. لذت می‌بری از قرائت قرآن! چه لذتی بالاتر از این؟ من نمی‌دانم لذت قرائت قرآن بالاتر است یا لذت شهادت؟
واقعاً دقیق فرمود اباعبدالله الحسین که فلسفۀ نهضت عاشورایش عزّت است. من مقابل کسی سر خم نمی‌کنم. خودش و همۀ عزیزانش قطعه قطعه شدند، اهل‌بیت‌اش اسارت رفت، من جلوی کسی سر خم نمی‌کنم. اما روز تاسوعا از دشمن یک تقاضا کرد به خاطر قرآن! صدا زد عباسم برو به دشمن بگو یک روز دیگر به ما مهلت بدهند. یعنی یک شب دیگر. به خاطر اینکه عباسم تو که می‌دانی من به قرآن خواندن چقدر علاقه دارم، یک شب دیگر می‌خواهم قرآن بخوانم.
و واقعاً اباعبدالله الحسین لذت می‌برد از قرآن خواندن و نیاز دارد به این مهربانی خدا و از این مهر خدا نمی‌تواند دل بکَند به این سادگی. شاید تنها چیزی که آدم بتواند به خاطرش شهادت را تأخیر بیاندازد قرائت قرآن است. چون شما می‌خواهی شهید بشوی که چه اتفاقی برایت بیفتد؟ خدا به تو محبت کند؟ خب بیا قرآن ببین، ببین دارد خدا باهات چیکار می‌کند. ببَر مهرش را.
قرآن زبان محبت خداست. بیا قرآن بخوان محبت من را ببین، بچش، ببَر، بیدار بشود احساس نیازت به محبت من.
