۹۸/۰۲/۲۶ چاپ ایمیل و پی دی اف

 

امیرالمومنین(ع): من هر کاری کردم برای خودم کردم

آیه:

إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیَسُوؤُا وُجُوهَکُمْ وَ لِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِیُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبیرا

ترجمه:

اگر نیکى کنید به خود نیکى کرده‏اید، و اگر بدى کنید به خود بدى کرده‏اید. پس هنگامى که [زمان ظهور] وعده دوم [براى عذاب و انتقام‏] فرا رسد، [پیکارگرانى بسیار سخت‏گیر بر ضد شما برمى‏انگیزیم‏] تا شما را [با دچار کردن به مصایب سنگین و گزند و آسیب فراوان‏] غصه‏دار و اندوهگین کنند و به مسجد [اقصى‏] درآیند، آن گونه که بار اول درآمدند تا هر که و هر چه را دست یابند، به شدت در هم کوبند و نابود کنند.

منبع:

الإسراء آیه7


روایات

روایت1:

قالَ عَلِیٌّ(ع)‏ یَوماً: ما أحسَنتُ إلى‏ أحَدٍ قَطُّ! فَرَفَعَ النّاسُ رُؤوسَهُم تَعَجُّباً، فَقَرَأَ: «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها».

ترجمه:

روزى، على(ع)‏ فرمود: «من هرگز به هیچکس خوبى نکرده‏ام!». مردم، سرهاى خود را از روى شگفتى بلند کردند. وى [علیه السلام‏] این آیه را خواند: «اگر نیکى کردید، به خودتان نیکى کرده‏اید و اگر بدى کردید، به خودتان بد کرده‏اید».

منبع:

نثر الدرّ: 1/ 293


روایت2:

عن علىّ(ع): ما أحسنت إلى أحد و لا أسأت إلیه و تلا الآیة

ترجمه:

امام علی(ع) من به هیچکس خوبی نکردهام و به هیچکسی نیز بدی نکردم و این آیه را تلاوت کردند.

منبع:

تفسیر جوامع الجامع، ج‏2، ص: 318


روایت3:

قال أمیر المؤمنین ع ما أحسنت إلى أحد و لا أسأت إلیه لأن الله تعالى یقول- مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها (فصلت،46)

ترجمه:

امیرالمومنین(ع) فرمود: من به هیچکس احسان نکردم، و به هیچکس بدی نکردم برای این که خداوند متعال می‌فرماید: کسى که کار شایسته انجام دهد، به سود خود اوست، و کسى که مرتکب زشتى شود به زیان خود اوست‏.

منبع:

متشابه القرآن و مختلفه (لابن شهر آشوب)، ج‏1، ص: 118


روایت4:

عن علىّ : ما أحسنت إلى أحد و لا أسأت إلیه، و تلاها

ترجمه:

من به هیچکس احسان نکردم، و به هیچکس بدی نکردم و سپس این آیه (اسراء7) را تلاوت کرد.

منبع:

الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج‏2، ص: 650


روایات متشابه

روایت1:

امام على(ع) فِی الحِکَمِ المَنسوبَةِ إلَیهِ: کُلُّ مُصطَنِعِ عارِفَةٍ فَإِنَّما یَصنَعُ إلى‏ نَفسِهِ، فَلا تَلتَمِس مِن غَیرِکَ شُکرَ ما أتَیتَهُ إلى‏ نَفسِکَ، وتَمَّمتَ بِهِ لَذَّتَکَ، ووَقَیتَ بِهِ عِرضَکَ.

ترجمه:

در حکمت‏هاى منسوب به ایشان: هر که کار نیک انجام مى‏دهد، به خودش نیکى مى‏کند. پس، از دیگرى نخواه که سپاسگزار چیزى باشد که براى خود کرده‏اى و لذّت خویش را با آن کامل ساخته‏اى و آبروى خودت را با آن حفظ نموده‏اى.

منبع:

الجعفریّات: 236


روایت2:

امام على(ع): مَن فَعَلَ مَعروفاً فَإِنَّما صَنَعَ الخَیرَ لِنَفسِهِ، ولا یَطلُبُ مِن غَیرِهِ شُکرَ ما أولاهُ لِنَفسِهِ، ولکِن عَلى‏ مَن انعِمَ عَلَیهِ أن یَشکُرَ النِّعمَةَ لِمُنعِمِها، فَإِن لَم یَفعَل فَقَد کَفَرَها

ترجمه:

امام على(ع): هر که نیکى کند، به خویش نیکى کرده است و نباید از دیگرى بخواهد که سپاسگزار کارى باشد که براى خود کرده است؛ لیکن بر کسى که نعمتى مى‏یابد، سزاوار است که سپاس آن نعمت را درباره صاحب نعمت ادا کند، که اگر چنین نکند، آن نعمت را ناسپاسى کرده است.

منبع:

دعائم الإسلام،ج2 ،ص320


روایت3:

امام على(ع): مَن شَکَرَ کانَ کَریماً، و مَن عَلِمَ أنَّ ما صَنَعَ إنَّما صَنَعَ إلى‏ نَفسِهِ لَم یَستَبطِ النّاسَ فی شُکرِهِم، و لَم یَستَزِدهُم فی مَوَدَّتِهِم، فَلا تَلتَمِس مِن غَیرِکَ شُکرَ ما أتَیتَ إلى‏ نَفسِکَ و وَقَیتَ بِهِ عِرضَک‏

ترجمه:

امام على(ع): هر کس سپاسگزارى کند، بزرگوار خواهد بود و هر کس بداند که آنچه کرده است، براى خویشتن کرده، مردم را به ناسپاسى، نسبت نمى‏دهد و خواستار افزونى موّدت آنان نمى‏شود. پس سپاس آنچه را به خویش کرده‏اى و با آن آبروى خود را حفظ کرده‏اى، از دیگرى مخواه.

منبع:

الکافی، ج4، ص 28/ الخصال ص258


روایت4:

امام صادق (ع) فی رِسالَتِهِ إلى‏ أصحابِهِ-: أحسِنوا إلى‏ أنفُسِکُم مَا استَطَعتُم، فَإِن أحسَنتُم أحسَنتُم لِأَنفُسِکُم، و إن أسَأتُم فَلَه

ترجمه:

امام صادق(ع) در نامه‏اش به اصحاب خود: تا مى‏توانید، به خودتان نیکى کنید؛ چرا که اگر نیکى کنید، به خودتان کرده‏اید و اگر بدى کنید، به خودتان بد کرده‏اید.

منبع:

کافی: ج8، ص7


روایت5:

امام علی(ع): إنَّکَ إن أحسَنتَ فَنَفسَکَ تُکرِمُ، و إلَیها تُحسِنُ؛ إنَّکَ إن‏ أسَأتَ فَنَفسَکَ تَمتَهِنُ و إیّاها تَغبِن‏

ترجمه:

امام على(ع): به یقین، اگر نیکى کنى، خودت را گرامى داشته و به‏ خویشتن نیکى کرده‏اى و اگر بدى کنى، خود را فرومایه ساخته و به زیان خویش کار کرده‏اى.

منبع:

غرر الحکم: 3808


مطالب مرتبط:

گناه چیست؟ توبه چگونه است؟ جلسه اول

 

نظرات

۲۰ ارديبهشت ۹۹ ، ۱۵:۱۱ سیدعباس بهشتی

ممنون بابت زحمات شما 

جمع آوری  احادیث بسیار متناسب  با آیات هست

تشکر میکنم 

اجرکم عندالله  

خیلی خیلی ممنونم ازاین که احادیث سخرانی رو با ذکر منبع منتشر میکنید  همیشه این کارروکنید

ارسال نظر

لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
دسترسی سریع سخنرانی ها تنها مسیر استاد پناهیان ادبستان استاد پناهیان درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام کلیپ تصویری استاد پناهیان کلیپ صوتی استاد پناهیان پرونده های ویژه حمایت مالی بیان معنوی پناهیان

آخرین مطالب

آخرین نظرات

بیان ها راهکار راهبرد آینده نگری سخنرانی گفتگو خاطرات روضه ها مثال ها مناجات عبارات کوتاه اشعار استاد پناهیان قطعه ها یادداشت کتابخانه تالیفات مقالات سیر مطالعاتی معرفی کتاب مستندات محصولات اینفوگرافیک عکس کلیپ تصویری کلیپ صوتی موضوعی فهرست ها صوتی نوبت شما پرسش و پاسخ بیایید از تجربه... نظرات شما سخنان تاثیرگذار همکاری با ما جهت اطلاع تقویم برنامه ها اخبار مورد اشاره اخبار ما سوالات متداول اخبار پیامکی درباره ما درباره استاد ولایت و مهدویت تعلیم و تربیت اخلاق و معنویت هنر و رسانه فرهنگی سیاسی تحلیل تاریخ خانواده چندرسانه ای تصویری نقشه سایت بیان معنوی بپرسید... پاسخ دهید...