۹۹/۰۲/۰۳

کلیپ تصویری | بچه‌ها را با این روش تربیتی ضعیف و وابسته نکنید!

شناسنامه

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 04:01
• منبع: منفعل بودن و مستقل بودن

• دریافت با کیفیت (پایین(11مگابایت) | متوسط(39مگابایت) | بالا (69مگابایت) | صوت)

• آپارات | یوتیوب

متن:

  می‌گویند کودک بعد از یک مدتی حدود مثلاً دیگر پنج شش سالگی به بعد تا هفت سالگی این سنین متوجه می‌شود که پدر و مادر منشأ قدرت نیستند، ابرقدرت نیستند؛ دنبال قدرت می‌گردد. اگر کسی را خوب تربیت بکنند ضعف‌اش تبدیل می‌شود به قوّت مگر در مقابل منشأ قدرت که پروردگار است، وابستگی او تبدیل می‌شود به استقلال مگر نسبت به منشأ قدرت که نمی‌شود نسبت به آن وابسته نبود و آن پروردگار عالم است.

منشأ قدرت

  مثالی که من همیشه می‌زنم می‌گویم که یعنی مثالی که توی کتاب‌ها سر کلاس به ما می‌گفتند. این مثلاً یک آواری بیفتد سر یک عروسکی که مال این بچه است. حالا آوار را ده تا جرثقیل باید بیایند بلند کنند. بچه واقعاً به پدرش می‌گوید این آوار را بردار تا آن عروسک من را بدهی. پدر می‌گوید نمی‌توانم بچه باور نمی‌کند، می‌گوید یعنی چی نمی‌توانی؟ تصوّر ذهنی بچه از پدر و مادر این است. او را ابرقدرت می‌داند.

  خب بعد کم‌کم متوجه می‌شود اِ! مامان و بابا یک کارهایی را واقعاً نمی‌توانند انجام بدهند مثل اینکه اینها همچین ابرقدرت هم نیستند. بعد این نکته‌اش است، بچه پریشان می‌شود. و بعد اگر این انتقال قدرت به خوبی انجام بگیرد که ما تحلیل‌مان این است وقتی که نماز از هفت سالگی برای بچه لازم می‌شود این یک نوع تعلیم منشأ قدرت است به بچه. و به بچه حالی می‌شود که نماز بحث‌اش این نیست که تو میلَت باشد. نماز بحث‌اش این نیست که تو به تشخیصَت باشد. نماز را باید بخوانی! این حرف‌ها را نداریم ما.

  بعد می‌بیند بابا و مامانی که توی همۀ زمینه‌ها مهربان هستند سر نماز این‌جوری وایستند، متوجه منشأ قدرت می‌شود. خیلی بد بخواهم صحبت بکنم متوجه می‌شود که یکی هست زورش می‌رسد زور می‌گوید. به بابا و مامان هم زور گفته. اتفاقاً یکی از راه‌های اینکه بچه‌ها این قدرت الهی را باور بکنند این است که بابا و مامان به بچۀ‌شان بگویند خدا به ما هم زور گفته. ما هم عاشق خدا و نماز نیستیم، فکر نکن حالا ما هی بیست و چهار ساعته روزی سه مرتبه دلمان تنگ می‌شود برای خدا. من هم باید مثل سرباز بروم پا جفت بکنم و پا بکوبم در مقابل پروردگار عالم. این بچه از یک فشاری خلاص می‌کند، متوجه منشأ قدرت می‌کند.

نماز بحث‌اش این نیست که تو به تشیخصَت باشد. نماز را باید بخوانی! این حرف‌ها را نداریم ما. بعد می‌بیند بابا و مامانی که توی همۀ زمینه‌ها مهربان هستند سر نماز این‌جوری وایستند، متوجه منشأ قدرت می‌شود.

  دین چه‌کار می‌کند؟ دین یک برنامه‌ای دارد برای انسان، انسان را به اوج استقلال و قوّت و قدرت می‌رساند. و خدا از چی بدش می‌آید؟ از اینکه کسی به چیزی وابسته باشد. اگر بچه‌ات را به خدا وابسته نکنی متوجه منشأ قدرت خدا نکنی، بچه‌ات به هر چیزی، به هر پَشیزی وابسته خواهد شد. بچه‌ات ضعیف می‌شود، ذلیل می‌شود. می‌خواهی بچه‌ات ذلیل بشود؟

«منفعل بودن و مستقل بودن»