هیئت روضهالعباس(ع)
چند پیشنهاد برای مراسم محرم امسال / درصورت محدودیت تجمعات زیر سقف، دستههای عزاداری را رونق دهیم؛ از جهاتی بهتر هم هست / هیئتها را در فضاهای باز و پارکها برگزار کنیم / محرم امسال، رونقش بیشتر خواهد شد
شناسنامه
- زمان: 99/04/21
- موضوع: بالاترین ظلم
- مکان: هیئت روضهالعباس(ع)
- صوت: اینجا
پیشنهاد اول: چهل روز زیارت عاشورا برای کمرونق نشدن محرم امسال
حدود چهل روز تا محرم باقی مانده است، هر کسی میتواند، در این چهل روز، چهل زیارت عاشورا بخواند؛ فقط برای این حاجت: «خدایا، امسال محرم، رونق عزاداری حسین(ع) را از ما نگیر! این بیماریها و این موانع، مانع نشود.»
توسل به خود اباعبداللهالحسین(ع) را یک کار ضروری برای خودمان بهحساب بیاوریم؛ آنهم با خواندن زیارت عاشورا.
خدایا تو را قسم میدهیم به حق امامحسین(ع)، به حق علیاصغر اباعبداللهالحسین(ع)، به حق دستهای قلمشدۀ اباالفضلالعباس، محرم امسال ما را مثل ماه رمضانِ امسال قرار نده...
این را از خدا بخواهید، خواستۀ شما در عالم اثر دارد. اگر شما این کار را انجام بدهید، آنوقت میگویند: «اینها برای چه دارند گریه میکنند، چهل روز زیارت عاشورا میخوانند برای چه حاجتی؟» جواب میدهند: مجلسِ حسینش را میخواهد...
اگر به شما گفتند: «خُب هرکدامتان بروید یک گوشهای گریه کنید» بگویید: «مگر فاطمیه است؟! عاشورا باید شلوغ باشد.»
پیشنهاد دوم: هیئتها را در فضاهای باز و پارکها برگزار کنیم
اگر این گرفتاریها و بحث فاصلهگذاری اجتماعی و محدودیت تجمعات در زیر سقف و... تا ماه محرم باقی مانده بود، چهکار کنیم؟
اولاً هیئتها را میشود در فضاهای باز، برگزار کرد، همۀ پارکها را میشود تبدیل به تکیه کرد و به عزاداری پرداخت، هیئتها میتوانند از زیر سقف، بیرون بروند، بالاخره باید همت کنند و ممکن است لازم باشد از یکمقدار از عشق خودشان بزنند؛ مثلاً اینکه در محیط مأنوس و مألوف همیشگی خودشان نباشند.
بله؛ شاید اگر ما برویم در یک گوشهاش دور هم بنشینیم و گریه کنیم، یک قشنگی خاصی داشته باشند و هیئتیها به این شیوه خیلی اُنس گرفتهاند و خیلی هم تسکیندهنده است ولی مهم این است که رونق هیئتها را کم نکنیم.
پیشنهاد سوم: اگر محدودیت تجمعات در زیر سقف باقی ماند، دستههای عزاداری را رونق بدهیم
ثانیاً اینکه دستههای عزاداری را بیشتر رونق بدهیم؛ با رعایت فاصله، توی خیابانها راه برویم، ماشینها و بلندگوها هم بیایند؛ مثل همین اعیاد ماه شعبان امسال که ماشینها یک چنین حرکتی انجام دادند، در ماه محرم هم میتوانیم برای امامحسین(ع) دسته راه بیندازیم.
همانطور که مردم هر روز صبح به خیابان میآیند برای اینکه به سرِ کارشان بروند، ما هم میتوانیم شبها بیاییم برای دسته. ضمن اینکه شبها تا صبح، خیابانها خلوتتر است و میتوانند اتوبانها را بگیرند و دستههای عزاداری از کنار اتوبانها و خیابانها حرکت کنند.
در این صورت اتفاقاً محرم امسال، رونقش بیشتر خواهد شد، در بدترین شرایط هم میتوان این کار را انجام داد. ما میتوانیم با دو متر فاصله از همدیگر، در خیابانها راه برویم، یک نفر هم پشت بلندگو بخواند و دستهها حرکت کنند و اگر یک جایی تراکم جمعیت زیاد بود، برای اینکه همسایهها اذیت نشوند، آرامتر بخواند. حتی بدون صوت بلندگو هم میشود زیباترین دستههای عزاداری را راه انداخت. دیدن همان هیئت عزاداران اشک انسان را جاری میکند.
اگر هم کسی خواست سخنرانی کند، یا حدیث بخواند، همانجا میتواند بخواند، در وسط سینهزنی و زنجیرزنی یا قبل و بعد از آن، در حالیکه مردم دارند راه میروند میتواند حدیث بخواند. اصلاً منبر آنقدر اهمیت ندارد که اصل روضه و عزاداری اهمیت دارد. حضرت امام(ره) فرمود: 1400سال است که این منبرها و روضهها، اسلام را حفظ کردهاند. بعد فرمود: منبرها را هم روضهها حفظ کردهاند. (صحیفه امام/ ج8 / ص529)
به خیابانها بیاییم، تا همه، عزاداری و روضۀ ما را ببینند. اتفاقاً این وضعیت، یک مزیتهایی نسبت به عزاداری داخل حسینیهها و تکایا دارد. این خیلی بهتر است که همه، عشق شما به امامحسین(ع) را ببینند. این دیدن خیلی مهم است، همان اتفاقی که در اربعین میافتد. اگر مهم نبود، مقدّر نمیشد از کربلا تا شام، بچههای امامحسین(ع) را توی بیابانها ببرند. این ظلم دشمنان به اهلبیت(ع) از الطاف خفیۀ الهی بود که منجر به انتشار پیام امامحسین(ع) شد.
حتما به بیانات حضرت امام(ره) دربارۀ دستههای عزاداری توجه کنید. بیدلیل نبود و بلکه بسیار پُرحکمت بود که امام(ره) خیلی به دستههای عزاداری اهمیت میدادند. (صحیفه امام/ ج8 / ص527) (صحیفه امام/ ج15 /ص333)
انشاءالله ماه محرم امسال بهخاطر رونق بیشتر دستههای عزاداری، جلوۀ دیگری پیدا خواهد کرد و این خیلی زیباست. حتی اگر شما عادت داشتید که در یک محیط محدود، دور هم بنشینید و عزاداری کنید، محرم امسال بروید توی خیابان اشک بریزید و راحت نباشید!
برویم توی خیابانها، برویم توی محوطههای باز، برویم توی بیابانها برای حسین(ع) گریه کنیم و مهدیِ حسین(ع) را صدا بزنیم. اگر او بیاید، همۀ این بلاها ریشهکن میشود.
پیشنهاد چهارم: هرکاری که میتوانید برای «غدیر» انجام بدهید
آخرین پیشنهاد بنده هم این است که هرکسی میخواهد ماه محرمش پررونق بشود، غدیر را فراموش نکند، برنامۀ شما برای غدیر چیست؟ یک کاری برای غدیر انجام بدهید. هرکسی هر کاری که میتواند برای غدیر انجام بدهد، کم نگذارید. غدیر غریب است که ما از عاشوراهای خودمان آن نتیجهای که باید را نمیگیریم. ما از عاشورا باید به غدیر برسیم.
(الف2-ن2)
جلسه بعد>>
سلام. ان شاء الله که بد نفهمیده باشم، اما اگر هم مخاطبی سوء برداشتی داشته باشد، به نظر میرسد از نوع بیان استاد است. این جمله استاد هم بحث بر انگیز است هم گویی یه برداشت ناقص از سخن امام ره:
"اصلاً منبر آنقدر اهمیت ندارد که اصل روضه و عزاداری اهمیت دارد. حضرت امام(ره) فرمود: 1400سال است که این منبرها و روضهها، اسلام را حفظ کردهاند."
اون حرف استاد که "منبر آنقدر اهمیت ندارد که اصل روضه عزاداری اهمیت دارد" اولا، اصلا قابل برداشت از سخن منقول از امام ره نیست که استاد شاهد و دلیل آوردند. ثانیا، سخن استاد خیلی تحریف آمیز است. اگر سخن از روزه و عزاداری است، بخش مهم آن منبر و سخنرانی است؛ منبر، آگاهی است و به اصطلاح، شعور است. درست است در شرائطی خاص، نوع برپایی عزاداری فرق میکند، اما این منبر را بی اهمیت نمیسازد. همانطور اشاره شد، میشود نوع منبر و سخنرانی را عوض کرد، نه اینکه چون اهمیتش آنقدر نیست، کنار گذاشته شود، و الا چرا خود استاد باید برای راهنمایی در خصوص عزاداری در شرایط کرونایی این "منبر" را ارائه کرده باشد؟!!! مثلا میشود منبر (سخنرانی) متحرک یا در مسیر داشت؛ می شود منبر مکتوب، مثلا، برشور یا کتابچه، داد؛ یا منبر پرده ای (پیام در قالب بنر در مسیر) و غیره. به هر صورت، شرایط، ارزشگذاریها را نباید تغییر دهد و اینگونه حداقل نباید مطلب را گفت. و مسائلی دیگر. به عرض استاد برسد ان شاء الله.
گویندگان باید مراقب امنیت کلام باشند. و من الله التوفیق.