در برنامه سمت خدا مطرح شد
درجۀ سایر ابعاد ظهور در مقابل بُعد سیاسی‌اش تقریبا هیچ است/ ما طلبه‌ها معمولاً دین را در سطح فردی تنزل می‌دهیم؛ گله استاد عرفان امام این بود/ مسئولین هستند که مقدمات ظهور را خراب یا فراهم می‌کنند/ رهبری: حکومت حضرت یک حکومت ۱۰۰% است. قبل از این ۱۰۰% باید ۹۰% به وجود بیاید!
شناسنامه:
درجۀ سایر ابعاد ظهور در مقابل بُعد سیاسی‌اش تقریبا هیچ است/ تا وقتی «مقدمات سیاسیِ فرج» محقق نشود، ظهور محقق نخواهد شد
مقولۀ مهدویت در بین همۀ مفاهیم دینی، مهم‌ترین ویژگی‌اش این است که یک امر واقعی و یک امر به‌شدت سیاسی است. ظهور امامزمان(ع) یک امر صرفاً قدسی، معنوی، مبهم و نامعلوم نیست. خیلی‌ها دربارۀ امامزمان(ع) «شاعرانه» سخن می‌گویند، که البته خوب است و حتی کم است. خیلی‌ها دربارۀ امامزمان(ع) صرفاً «اعتقادی» سخن می‌گویند؛ آن‌هم اعتقادی به روش کلامِ قدیم. خیلی‌ها دربارۀ امامزمان(ع) صرفاً به شبهات شخصی دربارۀ حضرت می‌پردازند، همۀ اینها خوب است و هیچ‌کدام از اینها را اهم انکار نمی‌کنیم.
خیلی‌ها دربارۀ ظهور و امامزمان(ع) به گناهان و ثواب‌های مردم و به ذکر و دعا می‌پردازند که اینها هم به‌جای خودش خوب است. ولی درجۀ اهمیت‌ِ همۀ اینها در مقابل بُعد سیاسی ظهور و غیبتِ امامزمان(ع) و بُعد سیاسیِ مقدمات فرج، تقریباً هیچ است. چون اگر شما اعتقاد و محبت به امامزمان(ع) هم داشته باشید، و به‌خاطر تعجیل در فرج، گناه شخصی را هم ترک کنید و برای فرج هم دعا کنید، اما تا وقتی مقدمات سیاسیِ فرج در جامعۀ ما و در جامعۀ بشری ایجاد نشود، ظهور محقق نخواهد شد.
ضعف جدی مراکز مهدوی در معرفی بُعد سیاسی مهدویت/ ما طلبه‌ها معمولا دین را در سطح فردی تنزل می‌دهیم؛ استاد عرفان امام(ره) همین گله را داشت
مجری: مقدمات ظهور را شنیده‌ایم، اما مقدمات «سیاسی» ظهور را کمتر شنیده‌ایم، و کمتر به آن پرداخته شده است.
به این دلیل است که ما طلبه‌ها، کارمان ایراد دارد؛ در گفتگوهای معنوی معمولاً دین را در سطح اخلاق فردی نازل می‌کنیم، این گِلۀ مرحوم شاه‌آبادی استاد عرفان حضرت امام(ره) است، ایشان می‌فرمود که دین ما متأسفانه به‌عنوان یک امر فردی معرفی شده است.
مهدویت هم معمولاً به‌عنوان یک امر فردی معرفی شده است و اگر هم به‌عنوان یک امر اجتماعی معرفی شده باشد، در حدّ اخلاق اجتماعی بوده است نه در حد سیاسی. اصلاً لفظ «اخلاق» از نظر لغوی، بیشتر مربوط میشود به رفتار اجتماعیِ انسان‌ها. ممکن است اخلاق اجتماعی شما هم خوب باشد ولی از نظر سیاسی، نه بصیرت داشته باشید و نه فعالیت. آن‌وقت ارتباط شما با مهدویت، ارتباط اندکی خواهد شد.
بنده گاهی اوقات دربارۀ رابطۀ سیاست و مهدویت صحبت می‌کنم و سؤال‌های فراوانی به‌دستم می‌رسد؛ سؤال‌هایی که مراکز تحقیقی و پژوهشی مربوط به مهدویت باید پاسخ بدهند و متأسفانه در این‌باره ضعف جدی دارند.
ما طلبه‌ها مقولۀ دین و مهدویت را تبدیل کرده‌ایم به مقولۀ فردی و مقوله‌ای صرفاً معنوی و قدسی و آسمانی، و آن را روی زمین نیاورده‌ایم ببینیم که عملاً زندگیِ سیاسی ما را چه تغییری خواهد داد و اینکه «مقدمات سیاسیِ فرج حضرت» چیست؟
ظهور حضرت اولاً یک مسئلۀ صددرصد سیاسی است/ مسئولین هستند که مقدمات ظهور را خراب یا فراهم می‌کنند
مسئلۀ ظهور حضرت اولاً یک مسئلۀ صددرصد سیاسی است. ایشان با قدرت‌های سیاسی در می‌افتند نه با چهارتا گنهکارِ کوچه و بازار و گوشه و کنار. شما وقتی می‌خواهید مهدوی صحبت کنید، موعظه‌های شما باید به سمت مسئولین جامعه برود. آنها هستند که مقدمات ظهور را خراب می‌کنند یا مقدمات ظهور را می‌سازند.
در عرصۀ سیاسی جامعه است که مقدمات ظهور، تحقق پیدا می‌کند. بنا به تعبیر قرآن، ظهور حضرت، قدرت و ثروت را از دست ظالمان می‌گیرد و به‌دست مستضعفان می‌دهد. در آیۀ قرآن، سخن از قدرت و ثروت است.
مردم نمی‌دانند این سبک تبلیغات برای انتخابات، تأخیر انداختن ظهور است، چون ما به مردم نگفته‌ایم حضرت کدام ظالمین را از بین می‌برند؟
[از جمله سوالاتی که مراکزی مهدوی باید پاسخ بدهند این است که] در زمان امامزمان(ع) قدرت و ثروت، چگونه توضیع میشود؟ ما به‌طور مبهم می‌گوییم که وقتی حضرت تشریف بیاورند، ظالمان را از بین می‌برند. خُب ظالمان چه کسانی هستند؟ چون ما به مردم نگفته‌ایم این ظالمانی که ریشه‌کن می‌شوند چه کسانی هستند، مردمِ ما هم نمی‌دانند این سبک تبلیغات برای انتخابات، در واقع به‌تأخیر انداختنِ ظهور است، نه به تعجیل انداختنِ ظهور!
برقراری عدالت بدون سیاست ممکن نیست، ولی ما توضیح نداده‌ایم که حضرت چگونه عدالت را برقرار خواهند کرد؟/ رشتۀ تخصصی مهدویت باید برای پاسخ به این سوالات متحول شود
در عرصۀ سیاسی است که عدالت برقرار میشود، عدالت بدون سیاست نمی‌تواند برقرار بشود. وقتی شما می‌خواهید حکومت عادلانه برقرار کنید، حکومت یک مقولۀ سیاسی است. ما نمی‌گوییم که حضرت چگونه عدالت را برقرار خواهد کرد؟ من از اهل فضل می‌پرسم که حضرت چگونه عدالت را برقرار خواهد کرد؟ آن کسی که مدعی هستید می‌آید، چگونه حکومت می‌کند؟ از چگونگیِ آن برای ما سخن بگویید. تقریباً میشود گفت در این‌باره کتابی نداریم؛ تقریباً بحث‌های جدی در این‌باره نداریم. رشتۀ تخصصی مهدویت باید در این‌باره کاملاً فعالیت کند و متحول بشود برای اینکه به این سؤال‌ها پاسخ بدهد.
ساختار سیاسی و شیوۀ حکمرانی در حکومت حضرت چگونه خواهد بود؟ وزارت اطلاعات حضرت بزرگ است یا کوچک؟ چند کتاب در این باره داریم؟
حکومت حضرت چگونه خواهد بود؟ آیا وزارتخانه خواهیم داشت؟ آیا سانسور خواهیم داشت؟ آیا انتخابات خواهیم داشت؟ آیا این مرزهای سیاسی برداشته میشود؟ ساختار سیاسی حکومت و شیوۀ حکمرانی چگونه خواهد بود؟ شما در این‌باره چند تا کتاب می‌شناسید؟ حضرت چگونه عدالت را برقرار می‌کند؟ آیا حضرت یک ذکری می‌گویند و یک‌دفعه‌ای عدالت برقرار میشود؟ آیا در دل‌ها تصرف می‌کنند و مردم یک‌دفعه احساس عدالت می‌کنند؟ آیا حضرت یک گِیت‌هایی قرار می‌دهند که مثلاً هر کسی عدالت نداشت، لو برود و دستگیر بشود. آیا حضرت یک وزارت اطلاعات خیلی بزرگی دارند برای اینکه جهان را اداره کنند؟
اگر این‌طور نیست-که بنده احتمال می‌دهم این‌طور نباشد- پس ظالمان چه می‌شوند؟ مسئولیت مردم و میزان دخالت آنها در حکومت چقدر خواهد بود؟ رشد و بلوغ اجتماعیِ مردم، چگونه صورت می‌گیرد؟ مثلاً من الان می‌خواهم ببینم به آن رشد و بلوغ اجتماعی برای حکومت حضرت رسیده‌ام یا نه؟ ملاک این رشد چیست؟ دخالت منِ نوعی در سیاست و ادارۀ محله و منطقۀ خودم در زمان ظهور چقدر خواهد بود؟
شما باید این سؤال‌ها را به مردم جواب بدهید. اگر ما این مسائل را به مردم نگفته باشیم، پس به مردم چه گفته‌ایم؟! حرف‌هایی زده‌ایم که پانصد سال پیش هم می‌شد به مردم گفت، مثلاً اینکه «مردم، اخلاق خودتان را درست کنید، دروغ نگویید، غیبت نکنید و...» واقعاً اگر ما دروغ نگوییم و غیبت نکنیم و چهار تا گناه دیگر را مرتکب نشویم، حضرت تشریف می‌آورد؟
آن گناهی که ظهور را به تأخیر می‌اندازد، بیشتر گناهان فردی است، یا گناه مسئولین سیاسی در تحریف دین؟
اینکه حضرت فرمودند «گناه شما ما را حبس می‌کند» (فَمَا یَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا یَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُم؛ احتجاج/ج2/ص499) این کدام گناه است؟ گناه مسئولین سیاسی کشور در تحریف دین، بیشتر ظهور را به تأخیر می‌اندازد یا گناه چهار نفر بندگان خدا که در اثر مضیقه‌هایی که دچارش هستند، مرتکب گناه می‌شوند؟
شما گناه را به‌صورت عقلانی محاسبه کنید و ببینید کدام گناه، ظهور را به تأخیر می‌اندازد؟ یعنی یک کسی یک گوشه‌ای در خانۀ خودش گناهی مرتکب شود، یا حجابش کج و معوج شد، این گناه ظهور را به تأخیر می‌اندازد یا گناه مسئولین و ..؟
کدام تقوا برای مقدمات فرج مهم‌تر است؟ / تفاوت فردی با تقوای سیاسی چیست؟
وقتی شما از تقوا صحبت می‌کنید که تقوا باید رشد کند تا مقدمات فرج فراهم بشود، منظورتان تقوای یک آدم عادی است که نه سر پیاز است نه تهِ پیاز؟ یا منظورتان تقوای سیاسی است؟ فرق تقوای سیاسی با تقوای فردی چیست؟
آیا ما برای مردم جا انداختیم که مهم‌ترین بی‌تقوایی، بی‌تقوای در رسانه است؟ و فاسق‌ترین فرد کسی است که در رسانه حرفی را تحریف و ذهن مردم را مشوش کند؟
گتقوای سیاسی چقدرش در رسانه‌ها هست؟ بعد از سیاسیون، شما دائماً باید تقوای سیاسی را به رسانه‌ها گوشزد کنید. این رسول‌خدا(ص) و بنیانگذار دین اسلام بود که در خطبه‌های نماز جمعه-که باید در هر دو خطبه به تقوا سفارش بشود- این آیۀ قرآن را مکرر می‌خواند: «یا اَیُّهَا الَّذینَ ءامَنُوا اِتَّقُوا اللهَ وَ قولوا قَولًا سَدیدًا» (احزاب/ 70)
پس مهم‌ترین تقوا، میشود «تقوای در رسانه». فاسق‌ترین فرد هم میشود کسی که در رسانه، بالا پایینِ یک سخنی را بزند، آن سخن را تحریف بکند و ذهن مردم را مشوّش کند. آیا شما این را جا انداختید که بی‌تقوایی‌ترین کار، می‌تواند کار رسانه‌ای باشد؟ می‌دانید اگر این اتفاق بیفتد، رسانه‌های ما خود به خود به سمت صلاح و سداد پیش خواهند رفت.
رهبری: حکومت حضرت یک حکومت 100% است. قبل از این 100% باید 90% به وجود بیاید!
مجری: الآن مخاطب این صحبت‌های شما رسانه‌ها هستند؟ مسئولین هستند؟ مردم هستند؟ کی‌ها هستند؟ آیا رشد سیاسی جامعۀ ما ارتباطی با ظهور دارد؟
ببینید ما مردم هستیم که مسئولین را انتخاب می‌کنیم. ما مردم هستیم که برای مسئولین ارزش‌گذاری می‌کنیم. بگذارید عین کلمات رهبری را دربارۀ این سؤال شما بخوانم. اینها را از کتاب «نظریۀ انتظار» می‌خوانم: «حضرت مهدی(عج) در یک زمینۀ مساعد و مناسب ظهور خواهد کرد، نه در یک زمینۀ نامساعد. کسانی بودند آن روزها که خیال می‌کردند دنیا باید پُر از ظلم و جور بشود تا حضرت مهدی ظهور کند، در حالی‌که ما می‌گفتیم نه، حکومت حضرت مهدی یک حکومت صددرصد است، قبل از این صددرصد، ده‌درصد، بیست‌درصد، سی‌درصد، پنجاه‌درصد، و نود درصد بایستی به‌وجود بیاید تا برسد به آن صددرصد.» (نگاهی به نظریه انتظار در اندیشۀ آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای/ ص41 )
رهبری: دموکراسی غربی، همان دیکتاتوری قدیم است و مردمسالاری دینی با دموکراسی متفاوت است/ چگونگی مردمسالاری در حکومت مهدوی را کجا توضیح داده‌ایم؟
این خیلی مهم است! اینها عبارت‌های یک عالم دینی است. بنده چون ایشان رهبر انقلاب هستند نمی‌خواهم به این دلیل سخن‌شان را سند قرار بدهم. ایشان می‌فرماید: «آنچه امروز در دنیا اسم دموکراسی و مردمسالاری را روی آن گذاشته‌اند همان دیکتاتوری‌های قدیمی است.» (بیانات به‌مناسبت نیمۀ شعبان در مصلّاى تهران- 30/7/1381) البته علامۀ طباطبایی هم در تفسیر المیزان، همین را می‌فرمایند و می‌فرمایند که دموکراسی امروز غربی از دیکتاتوری بدتر است. یعنی علامه حدود پنجاه سال پیش، این را فرموده است. (ترجمه تفسیر المیزان، ج4، ص194)
رهبر انقلاب در ادامۀ کلام فوق می‌فرماید: «...همان دیکتاتوری‌های قدیمی است که لباس جدید بر تن کرده است؛ یعنی دیکتاتوری گروه‌ها. اگر رقابت هم وجود دارد رقابت بین گروه‌هاست و مردم در این میان هیچ‌کاره‌اند.» بعد می‌فرماید: «دموکراسی‌های امروز دنیا بر پایۀ تبلیغات دروغ و فریبنده و مسحور کردن چشم‌ها و دل‌هاست. امروز در دنیا هر جا شعار دموکراسی می‌دهند شما ببینید برای تبلیغات کاندیداهای ریاست جمهوری یا نمایندگان مجلس چه‌کار می‌کنند؟ پول خرج می‌کنند. دموکراسی در پنجۀ اقتدار پول، اسیر است.» اینجا می‌فرماید «پول» و قبلاً هم فرموده بودند «دروغ»
بعد می‌فرماید: «مردمسالاری امامزمان یعنی مردمسالاری دینی، با این روش به کلّی متفاوت است.» (بیانات به‌مناسبت نیمۀ شعبان در مصلّاى تهران- 30/7/1381) خُب ما باید جامعۀ‌مان را ببریم به سمت مردمسالاری دینی.
این جمله رهبری را باید بر دیوار همۀ مدارس نوشت: امام زمان با تکیه بر آحاد مردم مؤمن عدالت را مستقر می‌کند و یک حکومت 100% مردمی تشکیل می‌دهد
حالا یک جمله دیگر از سخنان رهبری برای شما بخوانم. «امامزمان(ع) تنها (به تنهایی) دنیا را پر از عدل و داد نمی‌کند.» این را باید در همۀ در و دیوار مدرسه‌ها نوشت. «امامزمان از آحاد مردم مؤمن و با تکیه به آنهاست که بنای عدل الهی را در سراسر عالم استقرار می‌بخشد. و یک حکومت صددرصد مردمی تشکیل می‌دهد.» (بیانات به‌مناسبت نیمۀ شعبان در مصلّاى تهران- 30/7/1381) این معنای ولایت است. حالا دانش‌آموزها و دانشجوها باید بپرسند «این چگونه صورت می‌گیرد؟» و طلبه‌ها باید بیایند در سمت خدا و این سؤال را جواب بدهند که یک حکومت صددرصد مردمی در زمان امامزمان چگونه است؟
رهبر انقلاب در اینجا می‌فرماید که حکومت امامزمان(ع) صددرصد مردمی است...
313 یاور حضرت مدیر هستند نه سرباز/ آمادگی برای ظهور، یعنی ما یک عده مسئول در کشور داشته باشیم که بتوانیم به عنوان یاور به حضرت عرضه کنیم
مجری: حکومت صددرصد مردمی، یعنی چه؟
یعنی اینکه مردم در تعیین سرنوشت خودشان در هر منطقه‌ای دخالت داشته باشند و در ادارۀ امور خودشان احساس مسئولیت کنند؛ البته خیلی بیشتر از این انتخابات‌هایی که ما داریم. ما باید در انتخابات رشد کنیم. شما باید به‌عنوان یک جامعۀ شایسته، یاران امامزمان(ع) را به امامزمان(ع) معرفی کنید.
الان مسئولین کشور، نمایندگان مجلس ما حدود سیصد نفر هستند، آیا میتوانید بگویید «یابن‌الحسن، این سیصد و سیزده نفر یار شما»؟ آیا می‌توانیم این را بگوییم؟ همین الان این مجلس انقلابیِ خوب، و مجلس‌های انقلابیِ خوب دیگری که قبلاً داشته‌ایم و هیچ‌کدام را نفی نمی‌کنیم. آیا می‌توانیم اینها را مطرح کنیم؟ آیا ما طلبه‌ها، یا امام‌جمعه‌ها یا استاندارها، رویمان میشود اینها را به امامزمان(ع) معرفی کنیم و بگوییم «آقا بفرمایید» نه هر آدم خوبی مثل حضرت باذر که رسول‌خدا(ص) به ایشان فرمودند: تو جایی رئیس یا امیر نشو، برای این کار مناسب نیستی (یا اَبا ذَرٍّ اِنّی اُحِبُّ لَکَ ما اُحِبُّ لِنَفسی اِنّی اَراکَ ضَعیفاً فَلا تُؤَمَّرَنَّ عَلی اِثنَینِ وَ لا تَوَلَّیَنَّ مالَ یَتیم؛ امالی طوسی، ص ۳۸۴)
نه مثل آقای کمیل، که امیرالمؤمنین(ع) به او فرمود تو بدون اجازۀ من کاری انجام نده، تو نمی‌توانی خیلی چیزها را تشخیص بدهی. (فانظُر لا تَغزُوَنَّ غَزوَةً ولا تَجلُوَنَّ إلى حَرْبِ عَدُوِّکَ خُطوَةً بعدَ هذا، حَتَّى تَستأذِنَنی فی ذلِک؛ مکاتیب الائمه/ج2/ص123) بلکه یک کسی مثل مالک اشتر باید باشد، اسم مالک اشتر را هم الکی روی کسی نگذاریم. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: اگر مالک اشتر دستش به من نرسد و خودش فکر کند، همان چیزی را تشخیص می‌دهد که من می‌خواستم به او بگویم. (فإنِّی إنْ لَمْ أُوصِکَ اکتَفیتُ بِرَأیِکَ؛ امالی مفید/ص79)
آمادگی برای ظهور یعنی اینکه شما یک عده مسئول در این کشور داشته باشید-که اینها یا با انتخاب شما آمده‌اند؛ مستقیم یا غیرمستقیم، و البته انتصاب‌های ما هم در واقع غیرمستقیم انتخاب شده‌اند- که اینها را بتوانیم به امامزمان(ع) عرضه کنید و بگویید «آقا اینها یاران شما هستند، شما دیگر برای ظهور، چه می‌خواهید؟»
وقتی مردم بعد از چند وقت، اکثراً از منتخبِ خودشان راضی نیستند، آیا امامزمان(ع) از او راضی است؟!
مجری: با توجه به این جنجالی که در رسانه‌ها ایجاد شد دربارۀ سخن شما که گفتید حضور ما در انتخابات در ظهور خیلی مؤثر است، آیا این حرف‌ها، مردم را نسبت به ساختار سیاسی و انتخابات، بی‌اعتماد نمی‌کند؟
چرا بی‌اعتماد کند؟ همین الان هم انتخابات ما بهتر از خیلی از کشورهای دیگر است. این را مردم ما می‌دانند و غربی‌ها هم می‌دانند، ناظران بین‌المللی هم این را می‌دانند. چرا انتخابات ما برایشان این‌قدر مهم است و تمام رسانه‌های خودشان را می‌آورند و در انتخابات ما دخالت می‌دهند؟ چون می‌دانند انتخابات در اینجا حقیقی است. اینجا مثل خیلی از انتخابات‌های کشورهای دیگر نیست و آسیب‌های آنها را ندارد ولی هنوز ما دچار آسیب هستیم.
مردم اکثراً بعد از چند وقت، از منتخب خودشان راضی نیستند، آن‌وقت امامزمان(ع) از این منتخب راضی است؟! ما باید رشد کنیم.
مجری: وقتی مردم باید بین چند گزینه انتخاب کنند، جای سرزنش باقی نمی‌ماند/پناهیان: مردم را به‌خاطر انتخاب‌شان سرزنش نمی‌کنیم، بلکه می‌گوییم ما مستحق ظهور نیستیم
مجری: وقتی ما را مخیّر می‌کنند بین اینکه این را انتخاب کن یا اینکه آن را انتخاب کن، و اگر من کسی را انتخاب کردم، ولو اینکه اشکالاتی داشته و موفق نبوده، جای سرزنش برای من باقی نمی‌ماند.
ما مردم را سرزنش نمی‌کنیم، بلکه می‌گوییم ما مستحق ظهور نیستیم. مثلاً شما دوران دانش‌آموزی‌تان تا بحال نمرۀ کم نگرفته‌اید؟ خُب وقتی نمرۀ کم گرفتید، آیا باید شما را سرزنش کنند؟ نه، باید کمک کنند که تقویت بشوید. وقتی شما نمرۀ کم گرفتید، نباید شما را سرزنش کنند ولی مدرک دکتری هم نباید به شما بدهند. مثلاً شما در دورۀ دبیرستان نمرۀ کمتر از 15 گرفته‌اید، آیا باید شما را سرزنش کنند یا تحقیر کنند؟ نه، ولی دکتری هم به شما نمی‌دهند!
ظهور مال جامعه‌ای است که در انتخابات رشد کرده باشد
ظهور حضرت برای جامعه‌ای است که در انتخابات رشد کرده باشد. جامعه‌ای که آزادانه و با میل و تشخیص خودش، درست انتخاب کرده باشد. آن‌هم نه اینکه تصادفاً درست انتخاب کند. اگر تصادفاً یک‌بار درست انتخاب کند، باز هم این جامعه، آمادۀ ظهور نیست.
رهبر انقلاب در جای دیگری می‌فرماید: فرایند تحقق هدف‌های اسلامی، یک فرایند طولانی و البته دشوار است. قدم اول که پرهیجان‌تر و پُر سر و صداتر از همه است، ایجاد انقلاب اسلامی است... قدم بعدی، ترتّب نظام اسلامی بر انقلاب اسلامی است؛ یعنی ایجاد نظام اسلامی... قدم بعدی ایجاد دولت اسلامی است... (بیانات در دیدار کارگزاران نظام - 21/09/1380)
خُب دولت اسلامی با رأی مردم است، آیا تا کنون به این رسیده‌ایم؟ ما مدعی هستیم که هنوز دولت ما اسلامی نشده است. حضرت آقا هم این را فرموده‌اند.
بعد می‌فرماید: اگر این مرحله بوجود آمد، آن‌وقت برای مسلمانان عالم، الگو و اسوه می‌شویم. اگر توانستیم این مرحله را به سلامت طی کنیم آن‌وقت مرحلۀ بعدی ایجاد دنیای اسلام است.... فرآیند تحقق نظام اسلامی همین‌طور قدم به قدم به نتیجۀ نهایی خود نزدیک میشود.» (بیانات در دیدار کارگزاران نظام - 21/09/1380) بعد هم توضیح می‌دهند این نتیجۀ نهایی همان ظهور و تمدن عظیم اسلامی است.
چرا انتخابات آزاد است؟ / امام(ره): بگذاریم مردم انتخاب کنند و نتیجۀ انتخاب خود را ببینند / این مسیر رشد ما است که اثر دارد در اینکه شایستۀ ظهور هستیم یا نه؟
ما در این مسیر هستیم، چرا بیخودی ادعا کنیم که ما هیچ ایرادی نداریم؟ ما ایراد داریم و در مسیر رشد هستیم. چرا انتخابات آزاد در این کشور هست؟ چرا حضرت امام فرمود که علما نیایند یک دخالتی کنند که رأی مردم همان رأی‌ای که تشخیص می‌دهند نباشد؟ فرمودند اگر اشتباه و خلاف صلاح خود هم رأی دادند، مردم خودشان رأی داده‌اند. (صحیفه امام، ج9، ص 304) البته یک موازینی هست؛ ولی غیر از آن موازین کلیدی، مردم که همه را نمی‌شناسند؛ شورای نگهبانی هست و بر اساس آن موازین عمل می‌کند، حالا ممکن است شورای نگهبان هم حتی اشتباه بکند، مقام معظم رهبری این را فرمودند. کمااینکه بعضی وقت‌ها مردم به شورای نگهبان اعتراض می‌کنند «ما که نمی‌دانستیم، شما این فرد را آوردی جلوی ما گذاشتی.» بله این‌جور اعتراضات هم به شورای نگهبان هست. البته از آن طرف، بعضی‌ها می‌گویند «شما زیادی در مضیقه قرار می‌دهی» هر دو نوع اعتراض به شورای نگهبان هست. بالاخره داوری وسط زمین فوتبال، مورد اعتراض قرار می‌گیرد، حالا ممکن است درست رفتار بکند یا نه.
نمی‌شود در حدّ تشخیص مسئول خوب برای جامعه، در انتخاب مستقیم یا غیرمستقیم، نباشیم، بعد بگوییم امامزمان(ع) ما آماده‌ایم!
اما در نهایت مردم باید انتخاب کنند. چرا حضرت امام(ره) فرمود که بگذاریم مردم انتخاب بکنند و نتیجۀ انتخاب خودشان را ببینند؟ برای اینکه این مسیر رشد ما است. و این مسیر رشد ما است که مؤثر میشود در اینکه ما شایستۀ ظهور هستیم یا نه. نمی‌شود که ما در حدّ تشخیص مسئول خوب برای جامعه در انتخاب مستقیم یا غیرمستقیم نباشیم، بعد بگوییم «امامزمان(ع) بیایند؛ ما دیگر آماده‌ایم!» نخیر، ما کجا آماده‌ایم؟! فرآیند یک فرآیند طولانی است که ما باید این فرآیند طولانی را دقیق طی بکنیم.
اینکه حضرت امام(ره) بارها فرمودند که انقلاب ما مقدمۀ فرج هست، سخنان زیادی در این‌باره هست و اساساً این نظریه را بسیاری از علماء قبول دارند که ما مردم در ظهور حضرت مؤثریم و چگونه رفتار کردن ما مؤثر است.
چرا خیلی‌ها تعجب می‌کنند اگر کسی بگوید نهادینه شدن انتخاباتِ درست در ظهور موثر است؟/ چرا بی‌بی‌سی حساس میشود؟
حالا من از شما می‌پرسم، رفتار فردی منِ نوعی، در ظهور مؤثرتر است یا رفتار سیاسی من؟
مجری: حتماً رفتار سیاسی من.
رفتار سیاستمداران در ظهور مؤثرتر است یا رفتار آدم‌های معمولی؟
مجری: صد البته سیاستمداران؛ چون جامعه را دارند سوق می‌دهند و حرکت می‌دهند.
پس چرا خیلی‌ها تعجب می‌کنند اگر کسی بگوید که «انتخابات درست و نهادینه‌شدن انتخاب درست در ظهور مؤثر است؟» چرا یک دفعه‌ای بی‌بی‌سی حساس میشود؟ چون شما مقولۀ امامزمان(ع) و مهدویت را به قدرت نزدیک کرده‌اید، و قدرت در دست چپاول‌گران است، لذا آنها حساس می‌شوند که چرا اصلاً یک مقولۀ قدسی را به قدرت نزدیک کرده‌اید؟
شما برای اینکه برنامۀ‌تان مورد هجمه قرار نگیرد، هیچ‌وقت دین و امامزمان و مهدویت را به مقولۀ قدرت نزدیک نکنید! چون وقتی از بحث اخلاق فردی خارج بشوید بالاخره این مشکلات برای شما پدید می‌آید.
بی‌بی‌سی‌چی‌ها، سخن بنده دربارۀ رابطۀ انتخابات و ظهور را تقطیع و تحریف کردند
مجری: تیتری که از صحبت شما زده بودند این بود که «اگر مردم سربلند از انتخابات بیرون بیایند کافی‌ست تا امامزمان ظهور کنند»
اولاً بنده یک انتخابات یا این انتخابات را نگفتم مقدمۀ ظهور است. گفتم این امتحان‌های انتخابات و اینکه ما در انتخابات چگونه شرکت بکنیم، مقدمۀ ظهور حضرت قرار می‌گیرد، نه همین انتخابات. ثانیاً من عرض کردم اگر انتخابات در کشور، خوب برقرار بشود و این خوب برگزار کردن و انتخاب درست، نهادینه بشود. یعنی هرچه به این مردم نگاه کنید، می‌بینید که اینها دیگر هیچ‌وقت بد انتخاب نمی‌کنند؛ نه بد، بلکه بهترین‌ها را انتخاب می‌کنند. بله، آن‌وقت ظهور رخ می‌دهد، چون مردم رشدیافته‌اند.
آیا حکومت امامزمان(ع) واقعی هست یا نه؟ حکومت‌شان با کمک مردم هست یا نه؟ حکومت‌شان با مسئولین برآمده از مردم هست یا نه؟ مردم باید به سطحی از تشخیص برسند که مسئولینی که انتخاب می‌کنند در حد و اندازه‌های سیصد و سیزده نفر-فوقش یکی دو طبقه پایین‌تر- باشد، نه اینکه تصادفاً یک کسی را انتخاب کنند که خوب باشد. امتحان می‌شوند، غربال می‌شوند. این‌قدر جلو می‌روند تا به آنجایی برسند که انتخابات خوب، نهادینه بشود.
بی‌بی‌سی و بی‌بی‌سی‌چی‌ها، این کلمۀ نهادینه‌شدنِ بنده را حذف کردن. و بعد انتخابات را هم آن جمعِ کلمه را-که در کلّ انتخابات اگر ما رشد بکنیم- اینها را حذف می‌کنند، بعد می‌گویند فلانی گفت «این انتخابات مثلاً ظهور را نزدیک می‌کند!» اصلاً کسی که واقعاً آدم عاقلی باشد احتمال می‌دهد یک طلبه‌ای این حرف را بزند؟ واقعاً این یک سؤال برجسته است که متأسفانه خیلی وقت‌ها بی‌جواب باقی می‌ماند.
رهبری: اگر انقلاب انجام نمی‌گرفت، احتمال ظهور امامزمان خیلی کمتر بود/انتخاب خوب باید در جامعه نهادینه شود نه اینکه تصادفی باشد
اگر اجازه بدهید یکی دیگر از عبارات مقام معظم رهبری را برایتان بخوانم. می‌فرماید: «اگر انقلاب اسلامی انجام نمی‌گرفت، امکان و احتمال ظهور امامزمان خیلی کمتر بود.» چه جملۀ عجیبی است! «تشکیل جامعۀ اسلامی، تشکیل حکومتی بر مبنای قرآن، بشریّت را به حکومت امامزمان، یک قدم نزدیک‌تر کرد.» (نگاهی به نظریه انتظار در اندیشۀ آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای/ ص42) بنده عرض کردم که انتخاباتِ خوب در کشور ما نهادینه بشود؛ یعنی هم روش‌ها در انتخابات اصلاح بشود، هم اینکه انتخاب‌های مردم، تصادفاً خوب نباشد.
چرا مردمی که امام‌علی(ع) را انتخاب کردند، نجات نیافتند؟ چون این انتخاب خوب‌شان نهادینه نشده بود، لذا بعدش ابوموسی را به علی(ع) تحمیل کردند
بگذارید در تاریخ برای شما یک مثال بیاورم. مگر مردم یک زمانی نیامدند درِ خانۀ امیرالمؤمنین علی(ع)؟ پس چرا نجات پیدا نکردند؟ چون تصادفاً آمده بودند، در اثر فشارها آمده بودند، در اثر دیدن رانتخواری‌ها آمدند سراغ علیّ عادل اعلی. ولی این انتخاب خوب‌شان نهادینه نشده بود و الّا تا آخر می‌ماندند. به همین دلیل پس‌فردایش آمدند ابوموسی اشعری را به امیرالمؤمنین(ع) تحمیل کردند. شما که رفتید امیرالمؤمنین(ع) را انتخاب کردید دیگر چرا این ابوموسی اشعری را آوردید به ایشان تحمیل کردید؟! می‌گویند: آن دفعه هم چون مدتی به ما فشار آمده بود رفتیم امیرالمؤمنین(ع) را انتخاب کردیم. نه اینکه من الآن این را در توضیح عرض گذشتۀ خودم بگویم! نه، آن زمان هم گفتم که نهادینه بشود. نه اینکه من الآن در دفاع از حرف خودم بگویم. انتخاب خوب باید نهادینه بشود! نهادینه بشود یعنی چه؟ یعنی شما اگر یک‌بار امیرالمؤمنین(ع) را انتخاب کردید، دفعۀ بعد، ابوموسی اشعری را انتخاب نکنید.
تعریف ما از مسئول بد چیست؟ کسی که متعهد و اخلاقی نباشد؟ / مسئول و مذاکره‌کنندۀ شقی از نظر علی(ع) کسی است که عقل و تجربه را زیر پا بگذارد
حالا خطاب امیرالمؤمنین علی(ع) به ابوموسی اشعری به عنوان نمایندۀ مذاکره‌کنندۀ خودش با معاویه، جالب است. خیلی‌ها فکر می‌کنند اینکه ما دنبال حکومت دینی هستیم یعنی چه. دنبال مسئول خوب هستیم یعنی چه. الآن تعریف شما از یک مسئول خوب از نظر امیرالمؤمنین(ع) چیست؟ تعریف شما از یک مسئول بد چیست؟ من بر اساس سخن امیرالمؤمنین علی(ع) به نمایندۀ مذاکره‌کنندۀ خودش برای شما این سؤال را پاسخ بدهم. ممکن است خیلی از پاسخ‌های دینی و معنوی و اعتقادی و اخلاقی و... را مطرح کنید. یا بگویید مثلاً امیرالمؤمنین خیلی دنبال تعهدِ ابوموسی اشعری بودند و خیلی دنبال ولایتمداری بودند. نخیر اصلاً این حرف‌ها نبود.
حضرت نامه نوشتند و فرمودند: ابوموسی اشعری، تو داری برای مذاکره می‌روی، اگر عقل و تجربه را زیرپا بگذاری شقیّ هستی. (إنَّ الشَّقِیَّ مَن حُرِمَ نَفعَ ما اُوتِیَ مِنَ العَقلِ و التَّجرِبَةِ ؛ نهج‌البلاغه/نامه 78) حضرت از او چه انتظاری داشتند؟ عقل و تجربه. در مذاکره به دروغگو اعتماد نکن، و الّا شقیّ هستی.
این سخن امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه هست، شما از کارشناسان‌تان بپرسید و بگویید «اینکه یک مسئول سیاسی عقل و تجربه را زیرپایش بگذارد شقیّ هست» یعنی چه؟ اولاً شقیّ یعنی چه؟ مثلاً ابن‌ملجم مرادی شقیّ است. ثانیاً چرا این‌قدر پیش امیرالمؤمنین(ع) عقل و تجربه مهم است؟ چرا حضرت مفهوم «تعهد» را مطرح نکرد؟ چرا خیلی از این مباحث اخلاقی را که ما طلبه‌ها می‌گوییم، مطرح نکرد؟
رهبر انقلاب: تشکیل و تحکیم نظام اسلامی، ظهور ولی‌عصر(ع) را نزدیک‌تر می‌کند/ جمهوری اسلامی با چه چیزی به سمت اسلام پیشروی می‌کند؟ با انتخابات!
بگذارید این جملۀ رهبر انقلاب را تمام کنم. ایشان می‌فرماید: تشکیل جامعۀ اسلامی، تشکیل حکومتی بر مبنای قرآن (که در همین‌جا برگزار بشود، نه در همۀ جهان) بشریت را به حکومت امامزمان یک قدم نزدیک‌تر کرد، زمینه برای آمدن امامزمان آماده شد و هرچه جمهوری اسلامی به طرف عدالت جلوتر برود، به طرف اسلام پیشروی بکند، احکام اسلام را در شئون اجتماعی خودش گسترش بدهد، ظهور ولی‌عصر(عج) نزدیک‌تر خواهد شد.» (نگاهی به نظریه انتظار در اندیشۀ آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای/ ص42)
خُب، جمهوری اسلامی با چه چیزی به سمت عدالت و اسلام پیشروی می‌کند؟ با انتخابات! با ذکر که جلو نمی‌رود. البته نمی‌خواهم ذکر را نفی بکنم و نمی‌خواهم اهمیت ذکر و دعا را پایین بیاورم. بعد می‌فرماید: «این‌را به‌طور قطع و یقین بدانید! خیال نکنید که امروز اگر شما تلاشی می‌خواهید بکنید در راه تحکیم نظام اسلامی این تلاش با آمدن امامزمان ربطی ندارد؛ این اشتباه است.»
هر تلاشی در جهت بهبود وضع سیاسی جامعه مسلما به ظهور ربط دارد/ بزرگ‌ترین فعالیت سیاسی ما انتخابات است
شما هر تلاشی در جهت بهبود وضع سیاسی جامعه انجام دهید مسلّماً ربطی به ظهور و نجات بشریّت دارد، یکی از این کارها انتخابات است، واقعاً بزرگ‌ترین فعالیت سیاسی ما انتخابات است. حالا این مال کدام جناح است؟ هر کدام عدالت برقرار کنند، هر جناحی بود، خوش حلال‌شان باشد.
امامزمان(ع) چگونه رفاه و آبادانی ایجاد می‌کند؟ با ایجاد کار و شغل برای آحاد جامعه/ شعارهای سال رهبری، تولید و اشتغال و...، مقوله‌های امام زمانی است
وقتی امامزمان(ع) تشریف‌فرما می‌شوند، چگونه عدالت و آبادانی ایجاد میشود. یعنی مردم توی خانۀ‌شان می‌نشینند و همین‌جوری پول می‌آید توی حسابشان و بعد می‌روند مصرف می‌کنند؟! پس چه‌جوری پول در دست مردم زیاد میشود؟
مجری: مردم با مواسات، همدلی، صداقت و... همه‌چیز دست به دست هم می‌دهد و جامعه آباد میشود.
شما الان خیلی از مفاهیم نسبتاً اخلاقی را گفتید ولی آن کلمۀ لازم را نگفتید و آن «کار» است. در زمان حضرت، همه کار دارند و شغل دارند. شغل زیاد میشود و بیکاری نیست. امامزمان(ع) کار درست می‌کند و بیکاری از بین می‌رود! این مفاهیمی که شما مطرح کردید، این تصوّر عمومی جامعه است. چند سال است مقام معظم رهبری اسم سال‌ها را دارند می‌گذارند «تولید، اشتغال، جهش تولید، رفع مانع برای تولید و...» اینها مقوله‌های امام‌زمانی است! امامزمان رفاه و عدالت ایجاد می‌کند، وقتی من می‌گویم این حرف‌ها را از آسمان بیاورید زمین، یعنی به‌صورت واقعی ببینیم چه‌جوری این رفاه و عدالت ایجاد میشود؟ به این صورت که همه «کار» دارند.
دولت امام‌زمانی چیست؟ دولتی که برای مردم کار فراهم کند/ چندبار صدا و سیما گفته که شعار امسال یک شعار مهدوی و در جهت مقدمه‌سازی ظهور است؟
دولت امام‌زمانی چیست؟ این نیست که مدام بیاید دعای عهد بخواند و دعای «اللَّهمَّ کن لولیک» بخواند! باید برای مردم «کار» فراهم کند. الآن شعار امسال، آیا یک شعار مهدوی هست یا نیست؟ بله هست. خُب چند بار شما در صداوسیما شنیدید که گفته بشود این شعار، شعارِ مهدوی است؟ این یعنی مقدمه‌سازی برای ظهور.
همین الآن بی‌بی‌سی‌چی‌ها دوباره از باب تمسخر، تیتر می‌زنند که آخوند فلانی گفت: کارآفرینی یعنی مقدمه‌سازی برای ظهور. اشتغال یعنی مقدمه‌سازی برای ظهور! چرا به این حرف‌ها می‌خندند؛ برای اینکه موضوع ظهور این‌قدر قدسی و معنوی و فضایی و عرشی بحث شده است که وقتی شما این حرف‌ها را می‌آورید روی زمین و بررسی می‌کنید که ظهور واقعاً چگونه محقق میشود و حکومت حضرت چگونه است، به یک مطالبی می‌رسد که بعضی‌ها استیحاش می‌کنند.
(الف2/ن2)
از جامع ترین و دقیقترین سخنرانی هایی بود که در عمرم دیده بودم...
اخرش که رسید دوست داشتم ادامه داشته باشه...
انشالله استاد پناهیان همیشه در پناه خدا باشن...