۰۲/۰۲/۲۹

کلیپ تصویری | خدا چقدر دوستمان دارد؟

شناسنامه

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 04:32
• منبع: اصلاح برداشت‌های ناروا از دین در رسالت و کلمات امیرالمؤمنین/ جلسه نوزدهم

• دریافت با کیفیت (پایین(12مگابایت)  | متوسط(20مگابایت) | بالا(30مگابایت))
• آپارات

متن:

خدا عشق‌اش را به خودت اگر ببینی در کنار همۀ نعماتش، محبت خدا را اگر به خودت ببینی عمیقاً احساس شکر پدید می‌آید.
خدا چقدر دوستمان دارد؟
لایه‌ای که از شکر در دل انسان ایجاد می‌شود برای نعمت، یک‌درصد است؛ لایه‌ای که در دل انسان ایجاد می‌شود برای محبت، نود و نه درصد است. بدانی یک کسی دوستت دارد. این بزرگ‌ترین معرفتی هست که ما به آن نیاز داریم. چرا ما این را باور نمی‌کنیم؟ ابلیس کار خودش را کرده. ابلیس کارش این است که ما را مأیوس کند. اولین صفتی که به ما می‌دهد همان صفتی است که خودش دارد، مأیوس. مأیوس هستیم از اینکه کسی ما را دوست داشته باشد. باور نمی‌کنیم، با خودمان مقایسه می‌کنیم خدا را، نمی‌دانم با اطرافیان‌مان مقایسه می‌کنیم، این یعنی خدا ناباوری.
 خدا در قرآن می‌فرماید: «ببینید این کافرها یا مشرک‌ها من را قبول دارند ها! اگر بپرسی خالق‌تان کیست؟ «لَیَقُولُنَّ اللَّهُ» حتماً می‌گویند خدا. حتی رازق را هم می‌گویند خدا. پس چی را خدا اینها قبول نمی‌کنند؟ یکی از چیزهایی که سخت هست قبول کردنش و این را باید دریافت بکنیم اینکه خدا به ما علاقه دارد. ساعت‌ها باید وقت بگذاریم آیات قرآن را ببینیم و محبت خدا را از تک‌تک آیه‌های قرآن ببینیم. حتی آنجایی که غضب می‌کند به کفار. این غضب را چرا اعلام می‌کند؟ برای اینکه دوست دارد انسان‌ها را. گاهی می‌دیدند پیغمبر اکرم گریه می‌کند دلیلش را نمی‌فهمیدند. می‌گفتند یا رسول الله چرا گریه می‌کنی؟ می‌فرمود: «رحمةً للأشقیاء». آقای شریعتی ما هیچ‌وقت خدا نمی‌شویم، پس هیچ‌وقت نمی‌فهمیم که چقدر ما را دوست دارد خدا. خطّ دینداری معشوقانه یعنی تشکر. خطّ تواضع. در مقابل تشکر یک صفت هست، تکبّر. تکبّری که ابن‌ملجم داشت.
 آقای شریعتی(مجری): من دارم فکر می‌کنم حاج آقای پناهیان یک بخش عمده‌ای از اینکه ایمان‌های ما عاریه‌ای است به خاطر اینکه این محبت را نفهمیدیم. 
باید روی آن فکر کنیم تا بفهمیم. 
آقای شریعتی(مجری): و این ریشۀ عقیدۀ ما است.
 هیچ کتابی مثل قرآن، اولاً هیچ کتابی به تفصیل در این باره سخن نگفته، چون نمی‌شود به تفصیل در این باره حرف زد، اینها شهودی هست. و هیچ کتاب و منبعی آگاهی دهنده، نه تنها آگاهی دهنده بارآورندۀ دل ما نیست مانند قرآن. ما اگر برای خدا اهمیت نداشتیم این همه با پیامبر دربارۀ ما حرف می‌زد؟! این هم بگو، پیامبر این هم بگو بهشان، این هم بهش بگو. ما اگر این را ببینیم نوبت عاشق شدن ما نخواهید رسید! «یُحِبُّهُم وَیُحِبّونَهُ»؛ اول محبت خودش را خدا صدا می‌زند بعد محبت بندگانش را. آن‌وقت محبت ما چیست؟ محبت ما این هست که بگوییم حالا فدایتان بشویم بگذارید ما یک کاری بکنیم. هر قدمی برمی‌داریم هزار برابر برمی‌گردانند، اصلاً اجازه نمی‌دهند.
آقای شریعتی: اصلاً حاج اقا عاشق هم باشیم همین که اجازه داده عاشقش باشیم باز هم اول خودش شروع کرده.
 دقیقاً «اَلذِّکْرُ أَوَّلٌ مِنَ اَلْمَذْکُورِ وَ ثَانٍ مِنَ اَلذَّاکِر»؛ ذکر اول از جانب مذکور است. 
 لایه‌ای که از شکر در دل انسان ایجاد می‌شود برای نعمت، یک درصد است. لایه‌ای که در دل انسان ایجاد می‌شود برای محبت، نود و نه درصد است. بدانی یک کسی دوستت دارد. این بزرگترین معرفتی است که ما به آن نیاز داریم. مأیوس هستیم از اینکه کسی ما را دوست داشته باشید، باور نمی‌کنیم.
«اصلاح برداشت‌های ناروا از دین در رسالت و کلمات امیرالمؤمنین،  سحرهای ماه مبارک رمضان1402- جلسه نوزدهم»