۰۱/۰۶/۱۳

 اجتماع بزرگ اربعینی‌ها در مصلای تهران- ‌‌‌۱۴۰۱/۶/۱۰ 

زیارت دسته‌جمعی به‌ویژه در اربعین، بهترین مصداق برای حفظ حرمت رسول‌خدا(ص) است/ حفظ حرمت رسول‌خدا(ص) طبق آیه قرآن وظیفۀ هر مؤمن است

شناسنامه:

• زمان: ۱۴۰۱/۰۶/۱۰ 
• مکان: اجتماع بزرگ اربعینی‌ها در مصلای تهران
• مناسبت:  آیین بدرقۀ خادمان و زائران اربعین
• صوت: اینجا
• متن کامل: اینجا

علیرضا پناهیان در آیین بدرقۀ خادمان و زائران اربعین:

• در قرآن سه بار از تعبیر «عَزَّروهُ» و سِیق دیگر این فعل استفاده شده و در هر سه مرتبه، عَزَّروهُ بلافاصله بعد از ایمان به پیامبر آمده و بلافاصله بعد از آن، از کلمۀ نصرت استفاده شده است، مثلاً می‌فرماید «فَالَّذینَ آمَنوا بِهِ وَ عَزَّروهُ وَ نَصَروهُ وَ اتَّبَعُوا...»

• «عَزَّروهُ» یعنی وقتی که پیامبری را به‌سوی شما می‌فرستم، اولاً شما وظیفه دارید به او احترام بگذارید و احترامش را در جامعه حفظ کنید، به او تواضع کنید و بی‌احترامی‌ها را از او برطرف کنید.

• اعتقاد به رسول‌خدا یک دنباله‌ای دارد و آن «گرامی داشتن رسول‌خدا، دفاع از او و دفاع از حرمت او» است. این وظیفۀ هر مؤمن است. قبل از اینکه حتی کلمۀ نصرت به میان بیاید. اگر احترام پیامبر رعایت بشود، ایشان دیگر با اشاره می‌تواند جامعه را اداره کند و نیاز به درگیری‌های سخت برای از بین بردن کفر و نفاق ندارد.

• این برای ما یک وظیفۀ دینی است که در مقام «عَزَّروهُ» به حفظ حرمت حسین بپردازیم که حرمت همۀ اولیاء و انبیاء است. بهترین مصداق برای «عَزَّروهُ» زیارت دسته‌جمعی برای قبور مطهر اولیاء خدا به ویژه زیارت امام‌حسین(ع) است، خصوصاً در میعادگاهی که امام عسکری(ع) بیان فرمودند؛ یعنی زیارت اربعین.

• اینکه می‌بینید خیلی‌ها در موضوع اربعین، از خود بیخود می‌شوند، نتیجۀ ایمان و عقلانیت آنهاست. هرچند در رسالۀ عملیه، زیارت اربعین واجب نشده است. بعضی‌ها برای این اربعین باشکوه دنبال وجوب شرعی می‌گردند. درحالی‌که دین بسیاری از اوقات در حساس‌ترین لحظه‌ها به تشخیص افراد واگذار می‌شود. مخصوصاً در موضوع ولایت‌مداری که مرتبۀ اوّلش «عَزَّروهُ» است؛ یعنی حفظ احترام ولیّ خدا.

• اسلام فقط دین تکلیف نیست؛ دین تشخیص هم هست. و گاهی از اوقات تشخیص در اوج قرار می‌گیرد و آدم یک‌دفعه‌ای نگاه می‌کند و می‌بیند که همۀ تکلیف‌ها مقدمه بود برای این اوج که تو به این تشخیص برسی.

• مؤمنین امروز به این تشخیص رسیده‌اند که اربعین را گرامی بدارند، مثل یاران امام‌حسین(ع) که به این تشخیص رسیدند که باید بمانند، هرچند امام حسین(ع) شب عاشورا آنها را آزاد گذاشت. زیبایی اربعین در این است که کاری است مانند کار اصحاب حسین(ع)، البته در رتبۀ پایین‌تر از اصحاب حسین(ع).

• از رسانۀ ملی و از خبرنگارها، خواهش می‌کنم به جمع شما اربعینی‌ها نگویند «عزادار»! بعضی‌ها از این کلمه سوءبرداشت می‌کنند و تصور می‌کنند اینجا فقط یک عزاخانه است و بس! اگر دقت کنید رسانه‌های دشمن اصرار دارند اربعین را به یک عزاداری محدود کنند و بگویند: عزاداران امام حسین دارند برای عزاداری به کربلا می‌روند.

• اربعین فقط عزاداری نیست. زائران اربعین، شما خودتان را ناصر پیامبر و مصداق «عزّروهُ و نَصَروهُ» بدانید. شما یاوران ولیّ خدا هستید! شما می‌خواهید حرمت حسین را حفظ کنید و این حرمت نگه‌داشتن مقدمۀ نصرت است.

• در زیارت اربعین می‌گویی «و نصرتی لکم معدَّة» یعنی ای حسین، من آمادۀ کمک‌کردن به فرزند تو «مهدی» هستم! لذا اربعین یک جمع امام‌زمانی باشکوه‌تر از همۀ دعای ندبه‌هاست! اربعین قیام برای انتقام خون حسین(ع) است. در زیارت عاشورا هم از خدا می‌خواهیم در کنار امام‌زمان برای انتقام خون حسین، قیام کنیم.

• امام‌حسین(ع) روز عاشورا به امام سجاد(ع) فرمود: خون من آرام نخواهد گرفت تا روزی که مهدی ظهور کند «وَ اللَّهِ لَا یَسْکُنُ دَمِی حَتَّى یَبْعَثَ اللَّهُ الْمَهْدِیَّ» غلغله‌ای در عالم و در دل‌های نورانی برقرار خواهد بود برای خون من! این دل‌های بی‌تاب شما مصداق همین روایت است و اربعین یک مراسم باشکوه امام‌زمانی است.

• از مسئولین کشور تقاضا می‌کنم، راه را برای اربعینی‌ها هرچه بازتر و زیرساخت‌ها را هرچه آماده‌تر کنند، پیش‌بینی امسال پنج میلیون هست، چرا سال بعد، ده میلیون نفر نروند؟ اگر یک سالی در همین ایام، ظهور رخ داد، از ایران چندنفر به رکاب امام‌زمان خواهند رفت؟ چقدر راه نیاز هست؟ ماجرای اربعین را جدی بگیریم.