مناجات | خداحافظ ماه رمضان من

متن:

خداحافظ! آی مهمان‌هایی که دلتان تنگ دارد می‌شود برای ماه رمضان، آی مهمان‌هایی که احساس می‌کنید از ماه رمضان بیرون می‌روید غریب می‌شوید، تنها می‌شوید. دوست دارید در ماه رمضان بمانید بهتان مژده بدهم. این علامت این است که ماه رمضان هم به شما علاقه پیدا کرده. این صدای گریه‌های شما نیست، صدای نالۀ رمضان است که می‌خواهد از شما جدا بشود و انعکاس‌اش در شما پیداست. این صدای نالۀ فرشته‌هاست که دارند از شما فاصله می‌گیرند. این صدای نالۀ زمین و زمان نورانی رمضان است که دارد از شما فاصله می‌گیرد. کسی جرأت می‌کند فردا غروب بیاید توی همین مسجد یک نگاه کند به آن صحنۀ خالی مسجد، اگر نشنید در و دیوار مسجد دارند گریه می‌کنند! اینهایی که اینجا بودند کجا هستند؟ روایت همش را دارم برای تو می‌گویم.

«السلام علیکَ یا شهر الله الأکبر!» خداحافظ ماه رمضان! در زبان عربی هنگام خداحافظی از کلمۀ السلام علیک استفاده می‌شود. السلام علیکَ یا عیدَ أولیائه. السَّلَامُ عَلَیک یا أَکرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَات. سلام بر تو خداحافظ ای بهترین لحظه‌های من. السلام علیک یا خیر شهر فی الایام. خداحافظ بهترین ماه نازنین من. یا علیُّ یا عظیم یا غفور یا رحیم. خداحافظ دعاهای ماه رمضان! اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ بَهاَّئِکَ بِاَبْهاهُ وَکُلُّ بَهاَّئِکَ بَهِیُّ. خداحافظ سحرهای ماه رمضان! اللهم اغن کل فقیر و اشبع کل جائع. وارزقنا حج بیتک الحرام. خداحافظ! سبحانک یا لا اله الّا انت الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب. خداحافظ شب‌های قدر! خداحافظ! یا حبیبَ من لا حبیبَ لَه، یا أنیسَ مَن لا أنیسَ لَه، یا رفیقَ من لا رفیقَ لَه، یا أمانَ مَن لا أمان لَه. خداحافظ دعای جوشن کبیر خداحافظ تا سال بعد! بکَ یا الله بکَ یا الله! خدا من تو را به خودت قسم دادم! خداحافظ آیه های نازنین شب قدر که روح من را به آسمان‌ها بردی. بالحسینِ بالحسینِ بالحسین!

من هر موقع می‌خواهم خدا را به حسین قسم بدهم، یاد این صحنه می‌افتم می‌گویم خدا به کدام حسین قسمت بدهم؟ آن حسینی که روی زمین افتاده؟ یا آن حسینی که بالای نیزه‌ها انگار نیزه‌ها قرآن به سر گرفتند؟! روضه‌های رمضان، روضه‌های شب‌های قدر، خداحافظ. خدایا نتوانستم قشنگ بندگی کنم، اما حق دارم ماه رمضان را دوست داشته باشم. حق دارم دلم بگیرد! حق دارد غصه بخورم! به تو نزدیک نشدم قبول دارم. آداب رمضان را اجرا نکردم قبول دارم. اما حق دارم دوست داشته باشم محیط تو را، فضای مهمانی تو را!

روز اول کجا رفتیم؟ پایان رمضان‌مان همه همان‌جا برویم. به خدا هیچ‌کس مثل مادر آدم دلسوز آدم نخواهد بود. مادر مادر مادر! مادر مادر مادر! یا فاطمه کمک‌مان کن. بچه‌ها توی جبهه خیلی گرفتار می‌شدند یک نالۀ یا زهرا می‌خواست گره‌ها باز می‌شد ولی باز می‌شد. خدایا اگر من را نبخشیدی تا الآن. می‌خواهند یک لحظۀ دیگر اذان بگویند! می‌روم درِ خانۀ مادرم می‌نشینم، به درِ خانۀ مادرم متوسل می‌شوم اینقدر ناله می‌زنم. شنیدم هر کی درِ خانۀ علی برود فاطمه جواب می‌دهد. شنیدم هر یک در بزند فاطمه می‌آید پشت در. خدایا اگر من را نبخشی در این غروب عالم را با روضۀ فاطمه به آتش می‌کشم. خدایا می‌خواهم تهدید کنم به روضه خواندن لحظات آخر رمضان، خدایا ببین من هیزم نیاوردم! خدایا من لگد به در نمی‌زنم! مخصوصاً اگر بدانم فاطمه پشت در است! اگر مادرش فاطمه را در مدینه نمی‌زدند، کجا جرأت می‌کردند زینب‌اش را تازیانه بزنند؟ کجا جرأت می‌کردند سه سالۀ حسین‌اش را تازیانه بزنند؟! هر کی توی کربلا تازیانه می‌خورد، همان‌جا یه باید بگوید مادر فدای غربتت بشوم مادر مادر! امان از آن وقتی که کوچولوهای حسین را سیلی می‌زدند! دیگر نمی‌شود غروب رمضان بهتر از این آدم غروبش را برگزار کند روز آخر، کجا بروم که به من نگاه کنی بَه‌بَه ممنونتم. با اینکه رمضان من خوب نبودم برای تو، اما آمدی روز آخری دستم را گرفتی در مجلس وداع قشنگی من را آوردی. ممنونتم! ماه رمضان دیگر از من جدا نشو. ان‌شاءالله ای ماه رمضان امسال تو می‌روی تا روز قیامت ماه رمضان سال بعد یک ماه رمضان دیگر است. ان‌شاءالله ماه رمضان امسالِ خودم را روز قیامت ببینم. آنجا مبادا از من گله‌مند باشی دیگر فراموش کن از ما هر چی بدی مشاهده کردی ماه کریم من! خداحافظ.

مطالب مرتبط: