اگر باور کنیم آنچه برای ما رخ میدهد یک امتحان گذراست نه چیزی فراتر از آن، مانند ماشینی که با آن امتحان رانندگی میدهیم یا لباسی که بازیگر در آن نقش بازی میکند، دیگر با کم و بیش زندگی راحتتر برخورد خواهیم کرد. بازیگران وقتی نقشی را میپذیرند، تنها در اندیشۀ ایفای درست نقش خود هستند.
در مدرسه، بچهها قبل از اینکه باسواد شوند، باید مردان بزرگی بشوند در جثههای کوچک. اگر یک آقاپسری، مرد بسیار قویای بشود، بعداً درسش هم خوب میشود، بعداً اخلاقش هم خوب میشود، نظمش هم خوب میشود. اول باید آقاپسرها را به سرعت تبدیل کرد به مردان بسیار قوی و بزرگ؛ مردانی که مدرسه را اداره میکنند، مردانی که خانه را اداره میکنند، آنوقت اخلاقشان هم خیلی شیک و با بزرگواری و گذشت و انصاف خواهد شد.
در خانواده، یک زن و مرد با تفاوتهای ساختاری و مهم، در کنار یکدیگر قرار میگیرند که باعث شیرینیها و تلخیهایی میشود؛ شما اگر این مسئله را پیشبینی نکرده باشید نه استعداد برخورداری از شیرینیهایش را خواهید داشت و نه ظرفیت تحمل و برخورد مناسب با تلخیهایش را پیدا میکنید.
دانشگاه امام صادق(ع) - مؤثرترین مفهوم در حیات بشر(7)اگر هنوز لذت ایمان را نچشیدهای...
