سکوت خدا و اینکه پشت پردۀ غیب ناظر ماست و عکسالعملهای سریع و صریح به رفتارهای خوب و بد ما نشان نمیدهد موجب میشود مهربانی او را درک نکنیم و رحمت او برای ما ملموس نباشد. برای باور مهربانی خدا باید به تفکر پرداخت؛ مثلاً تفکر دربارۀ اینکه همۀ جهان را برای ما آفریده است.
اگر پدر و مادر به فرزندان خود در سالهای کودکی مهربان باشند فرزندان آنها آمادۀ پذیرش و باور مهربانی خدا خواهند شد و میتوانند بپذیرند که اولیاء خدا چقدر از پدر و مادر به آنها مهربانترند. تربیت خانوادگی در ولایتپذیری و بندگی خدا نقش کلیدی دارد و در تربیت خانوادگی، محبت حرف اول را میزند.