چطور با نشاط و تفریح خودمان میتوانیم آخرت بهدست بیاوریم؟ یکی با تغییر نیتمان، یکی با تغییر نگاهمان!/ اگر نگاهت به بهار، محبت خدا به تو باشد، آنوقت بهار برایت یک فصل معنوی خواهد بود/ 99درصد دینداری به نیت است!/ علی(ع): آدم با «نشاط خودش» میتواند آخرت بخرد!/ برای تفریح خودت هم میتوانی نیت قربهالیالله داشته باشی! خُب تو که میخواهی به تفریح بروی، بگو: «خدایا! بهخاطر تو به تفریح میروم!» روغن سوخته را نذر امامزاده کن؛ خدا از تو قبول میکند!
ما کجا باید رشد کنیم؟! ما کجا آدم شویم؟ در کجا شاخصهای آدمیّت را درک کنیم؟ حیف نیست از اوج معنویت باز بمانیم؟! خُب مسأله این است که «تکی نمیشود در اوج معنویت قرار گرفت و حتماً باید یک جمعی باشد» ولی این جمع کجاست؟ من در میان کدام جمع رشد کنم؟ بسیج، مسجد، حوزه و هیئت، حضور تشکیلاتی در جمعهای مدعیان ولایتمداری حضرت است که بهترین فرصت رشد ماست.
معنویت حقیقی، انسان را به سرنوشت مردم و سیاست، حساس و بصیر میکند و معنویت کاذب انسان را دچار بیاعتنایی به جامعه و بلاهت سیاسی میکند.
بعضیها میروند غرب را نگاه میکنند، میگویند اینها چقدر منظم هستند و حسرتشان را میخورد. اگر در فرآیند منظم شدن آنها وحشی شدن پلیس نقش داشته و از سر ترس و ضعف و و از سر زبونی شهوترانی، نه از سر انسانیت، نظم را رعایت میکند، بازهم نظمش، ارزش دارد؟
دیگر زمان خرافه پنداری معنویت نیست. دوران انواع مخالفتها بامعنویت گذشته است. نفوذ معنویت درجوامع بشری بسیار بالا رفته و معنویت قدرت خود را نشان داده. قدرتهای استکباری بجای تحقیر معنویت سراغ تحریف معنویت رفتهاند و به تولید و ترویج انواع معنویتهای انحرافی میپردازند. امروز باید بیش از هر چیز به فکر «سلامت معنوی» خود و جامعه باشیم
ظهور، منتظرِ اینست که ما زندگی جمعیِ برآمده از تقوا و زندگی تشکیلاتیِ مبتنی بر فضایل اخلاقی داشته باشیم و خداپرستیمان را در روابط اجتماعی نزدیک به هم ببینیم! اگر راست میگوییم با هم کار کنیم، و بعد اگر برخی منافعِ بهدست آمده با استعدادهای تو، به جیب رفیقت رفت، و عیبهای رفیقت به حساب تو گذاشته شد، تازه کار از اینجا آغاز میشود. حالا ببینید آنهمه معنویت و تقوای فردی، اثر خودش را نشان میدهد یا نه؟
ظهور، منتظرِ اینست که ما زندگی جمعیِ برآمده از تقوا و زندگی تشکیلاتیِ مبتنی بر فضایل اخلاقی داشته باشیم و خداپرستیمان را در روابط اجتماعی نزدیک به هم ببینیم! اگر راست میگوییم با هم کار کنیم، و بعد اگر برخی منافعِ بهدست آمده با استعدادهای تو، به جیب رفیقت رفت، و عیبهای رفیقت به حساب تو گذاشته شد، تازه کار از اینجا آغاز میشود. حالا ببینید آنهمه معنویت و تقوای فردی، اثر خودش را نشان میدهد یا نه؟