کودکان عبور زمان را نمیفهمند و زیاد نمیتوانند گذشته و آینده را درک کنند. بعضیها زیاد از این کودکی خود فاصله نمیگیرند و در درک زمان کودکی باقی میمانند. نمیتوانند درک کنند زمان با چه سرعتی میگذرد و روزی خواهند مرد.
وقتی با خدا باشی با خودت هم خواهی بود، وقتی خدا را فراموش کنی، خودت را هم فراموش خواهی کرد. وقتی خودت را فراموش کنی دیگر در اندیشۀ منافع خودت هم نخواهی بود و مدام علیه خودت اقدام خواهی کرد. خداوند متعال میفرماید: «نسوا الله فانساهم انفسهم».
شاد زندگی کردن لازمۀ شاد بندگی کردن است. کسی که از زندگی خود راضی نیست، از بندگی کردن هم خوشحال نخواهد بود. باید به مشکلات به گونهای نگاه کنیم که شاکی نباشیم و شاکر باشیم تا بتوانیم شیرین بندگی کنیم.
عدالت یعنی هر چیزی سر جای خودش باشد. اما اینکه سرجای هرچیز کجاست، کاملش را فقط خدا میداند. حالا بعضیها با ترازوی درک اندک خود از عدالت، میخواهند بسنجند و ببینند خدا عادل است یا نه؟! بعضیها با همین ترازوی کوچک، عدالت پیامبر(ص) را اندازه میگرفتند که آخر سر خوارج شدند.