اربعین حرکت تاریخ حیات بشر به سوی ولیّ خداست. مظلومیت اباعبدالله الحسین(ع) و عزاداری بهانه است؛ جهان در حال ولایی شدن است و اربعین طلیعۀ آن است.

دوره آموزشی

در زندگی این دنیا ما را از تنگناهایی عبور می‌دهند که مهارت و ظرفیت برای کا‌ر‌ها و سطح عالی‌تری از زندگی در عالم آخرت پیدا کنیم... 

دورۀ آموزشی

در زندگی این دنیا ما را از تنگناهایی عبور می‌دهند که مهارت و ظرفیت برای کارها و سطح عالی‌تری از زندگی در عالم آخرت پیدا کنیم. این دنیا یک دورۀ آموزشی و تمرینی است نه فقط برای پاداش گرفتن در آخرت و دیگر هیچ، بلکه برای آمادگی یافتن برای زندگی بسیار جذاب‌تر، که اصل زندگی در آنجاست.

آدم شدن از طریق محبت

خدا مکرراً در قرآن می‌فرماید اگر این کار خلاف را انجام بدهی تو را دوست نخواهم داشت و اگر این کار خوب را انجام بدهی تو را دوست خواهیم داشت. خدا بندگان با صفای خود را با محبت خود تشویق، تهدید و تربیت می‌کند. معلوم است که آدم شدن با محبت خدا بر ترسیدن از جهنم و شوق به بهشت ترجیح دارد.

ارزشمندترین موضوع برای سرمایه‌گذاری فرهنگی

سرمایه‌گذاری فرهنگی باید روی موضوعاتی باشد که بیشترین سود را داشته باشد. هرکس می‌خواهد به اخلاق و معنویت جامعه بیشتر کمک کند، باید بر روی مفاهیمی کار کند که ماندگارترین، عمیق‌ترین و فراگیرترین آثار را داشته باشد و الّا سرمایه خود را هدر داده است. اباعبدالله الحسین(ع) ارزشمندترین موضوع برای هر نوع سرمایه‌گذاری فرهنگی و معنوی است.

نیاز و علاقه

نیازهای ما و علاقه‌های ما یکدیگر را فریب می‌دهند. نباید تصور کنیم به هر چیزی علاقه داریم حتماً نیاز هم داریم و یا به هر چیزی نیاز داریم، حتماً علاقه هم پیدا کنیم. هر که به نیازمندی‌های کم‌ارزش خود علاقه نداشته باشد، آزاد و آرام است.

محبت به خوبان

دوست داشتن خوبان عالم به خاطر خوبی‌هایشان یک راه ساده و مهم برای نجات از دو رذیلۀ بسیار بد تکبر و حسادت است. خوبان را باید دوست داشت، هرچند به نفع ما نباشند تا بتوان از خودخواهی و عوارض بد آن نجات پیدا کرد. اگرچه دوست داشتن اولیاء خدا و دوستان آنها بیشترین منافع را برای ما دارد.

یک فرصت طلایی

انجام امور عادی زندگی با انگیزه مخلصانه برای خدا خیلی سخت است ولی الان شرایطی پیش آمده که می‌شود... 

معنای مجاهدت

گر درانجام هر کاری از تمام ظرفیت‌های خود استفاده کنیم،مجاهدت کرده‌ایم. سخت‌کوشی و مجاهدت این نیست که... 

تکیه‌گاه

ما از اول این نیاز را می‌فهمیم که به یک تکیه‌گاه نیاز داریم. در کودکی پدر و مادر تکیه‌گاه ما می‌شوند؛ وقتی بزرگ می‌شویم این نیاز برطرف نمی‌شود، بلکه باید تکیه‌گاه بزرگتری پیدا کنیم. کسانی که فکر می‌کنند می‌توانند به خودشان اتّکا داشته باشند، یا به این و آن تکیه کنند، خیلی اشتباه می‌کنند. تنها تکیه‌گاه انسان خداست.