والدینی که از بدرفتاری فرزندانشان ناراحتند باید رفتار خودشان را اصلاح کنند. شاید آن‌چنان که باید نتوانسته‌اند الگوی مبارزه با هوای نفس برای فرزند خود باشند! همین یک عامل کافی است تا تمام تدابیر تربیتی بی‌تأثیر شود و فرزند را به بی‌دینی و بی‌اخلاقی سوق دهد. مهمترین عامل تربیت، ارائۀ الگوی مبارزه با هوای نفس است.
فردا همان روزی است که ممکن است هرگز آن را نبینی و دیروز همان روزی است که حتماً دوباره آن را در قیامت خواهی دید. امروز همان روزی است که دو فرصت مهم در اختیار داری: یکی جبران خرابی‌های دیروز و دیگری زمینه‌سازی برای خوبی‌های فردا. فردای تو امروز ساخته می‌شود؛ پس کار امروز را به فردا نینداز!
عدالت خداعدالت یعنی هر‌چیز جای خودش باشد. اما اینکه جای هر‌چیز کجاست، کاملش را فقط خدا می‌داند...
تعریف انسان هنگامی که با خداست با وقتی که بی‌خداست، فرق می‌کند. انسان وقتی با خداست: موجودی است که عالی‌ترین بهره را از عالم وجود می‌برد و به بالاترین قدرت‌ها و لذت‌ها می‌رسد. ولی هنگامی که بی‌خداست: موجودی سرگردان است که به هر چیزی که می‌‌خواهد نمی‌رسد و در نهایت کوهی از اندوه و حسرت است.
فراردنیا برای ما جای قرار نیست، جای فرار است. فرار از شیرینی‌های دنیا، چون صدمه می‌زند و دائماً انسان را در حسرت نگه می‌دارد. فرار از دنیا به معنای ترک آن نیست چون به آن مجبوریم؛ کافی است دلمان را از آن فراری دهیم. ولی اگر از دنیا فرار کنیم سختی‌هایش کم خواهد شد و شیرینی‌های اندکش بسیار می‌شود.
شاکران مهربانترندهیچ چیزی مثل تشکر از خدا انسان را مهربان نمی‌کند. کسانی که اهل تشکر از خدا هستند، ابتدا نعمات موجود خود را می‌بینند، سپس نعمات فراوان دیگری دریافت می‌کنند. طبیعی است که از دیگران بی‌نیاز می‌شوند و کینۀ کسی را به دل نمی‌گیرند.
دوست داشتن آدم‌های بزرگ، انسان را بزرگ می‌کند و دوست داشتن آدم‌هادی نورانی به انسان نورانیت می‌دهد. اثر وضعی محبوب، آنقدر زیاد است که آدم باید مراقب باشد مبادا به افراد بی‌ارزش علاقه پیدا کند.
زبان گفتگوی خداخدا با زبان حادثه‌های تلخ و شیرین با انسان گفتگو می‌کند و در هر موقعیتی پیامی برای ما مخفی کرده است. برای اینکه پیام‌های مخفی خدا را بفهمیم باید ابتدا به پیام‌های آشکار خدا در قرآن کریم توجه کنیم. و دیگر اینکه بیشتر از دوست‌داشتنی‌های خودمان، به دوست‌داشتنی‌های خدا توجه کنیم.
تو تیغ نابودکنندۀ انسانحسرت، گذشتۀ انسان را نابود می‌کند و یأس، آینده را از بین می‌برد. شُکر، گذشته را زنده می‌کند و امید، آینده را؛ با شُکرِ گذشته و امید به لطف خدا، در آینده حیات مضاعف نصیب انسان می‌شود.
در جستجوی توخدایا! آنقدر تو را در لابلای تمامی لحظه‌ها و پشت تمام پرده‌ها جستجو می‌کنم تا بتوانم به راحتی تو را ببینم، معنای نگاهت را دریابم و مهربانی چشمانت را لمس کنم. آنگاه پیام تک‌تک حادثه‌های زندگیم، که مقدرات تو و امتحانات من است را خواهم فهمید و دیگر برای همیشه بنده وفادار تو خواهم بود.
