برخی از اتفاقات سیاسی که در جامعه می‌افتد، موجب تغییر جهت سیاسی جامعه می‌شود؛ تغییر جهت سیاسی یعنی قدرت «برخلاف روال موجود» توزیع و مدیریت شود. مثلاً در آمریکا، رئیس‌جمهورها عوض می‌شوند ولی جهت سیاسی آن‌ها عوض نمی‌شود.
بعضی می‌خواهند بحث نارضایتی عمومی را عامل آشوب‌های شهری قرار دهند، در این شرایط و با وجود همه ضعف‌های دولت، باید از ثبات جامعه حمایت کنیم چراکه دشمن به دنبال سرنگونی نظام و مملکت است.
با همۀ پیچیدگی‌های فتنه‌های آخرالزمان، بسیار ساده می‌شود از این فتنه‌ها عبور کرد، چون خدا در امتحانات سخت، امکانات زیاد هم می‌دهد.
ساختار حاکمیتی بدون تشکیلات مردمی جواب نمی‌دهد.
جوان شیعۀ منتظر کسی است که برخی رفقای صمیمی‌اش از جوانان اهل‌سنت باشند. اینکه امام عسکری(ع) فرمود: «همۀ» دل‌ها را به ما علاقمند کنید، منظور جوانان شیعه نبوده، بلکه منظور جوانان اهل‌سنت بوده. «جُرُّوا إِلَیْنا کُلَّ مَوَدَّة»(تحف‌العقول/488)
امام رضا(ع) در بین همۀ ائمۀ هدی، صریح‌ترین پیام‌های ولایی را به مردم منتقل کردند و دعوت به امر ولایت را در زمان خلیفۀ مقتدر عباسی؛ هارون الرشید هم انجام می‌دادند. شجاعت و صراحت امام رضا(ع) در دعوت به امر ولایت و امامت فوق‌العاده بود.
مصیبت تشییع جنازۀ غریبانۀ امام حسن(ع) موج دوم سقوط مردم مدینه بود. موج اول، پاسخ ندادن به ناله‌های حضرت زهرا(س) و تنها گذاشتن امیرالمومنین(ع) بود و موج سوم هم، تنها گذاشتن امام حسین(ع) بود.
ظاهراً اعتراف و اعتقاد به نبوت یک پیامبر سخت‌تر از اعتقاد به خدا و توحید است. بنابر فرمودۀ قرآن، کفار و مشرکین نوعاً با خودِ پیامبران مخالفت داشتند نه با محتوای پیام آن‌ها. علت مخالفت با پیامبران همان خمیرمایۀ ولایت ستیزی‌هاست که در تمام طول تاریخ بوده است. در زمان ما هم این ولایت ستیزی‌ها از بین نرفته است.
