حسینیه هنر - قسمت اول

 امروز مهم‌ترین عملیات دشمن «ایجاد یأس» است

«ترس و نگرانی» در صدر امتحانات الهی قرار دارد/ اگر «یأس» نباشد «ترس» اثری ندارد/ سخت‌ترین مصداقِ ایمان به خدا «ایمان به نصرت الهی» است/ وقتی انسان به یأس و منفی‌بافی خوکرد، دیگر از ناامیدکردن خودش و دیگران، لذت می‌بَرد!/ واقعاً از بهترین اقشار جامعه در قوۀ قضائیه هستند؛ این ظلم بزرگی است که کل قوه قضائیه را به فساد متهم کنید/ در طول انقلاب، کسانی که گرایش به یأس پیدا کردند، کم‌کم در جبهۀ دشمن قرار گرفتند/ هر کسی از گردونۀ انقلاب خارج می‌شود، اولین حرفش این است: «الان دچار بحرانیم و این بحران، حل‌شدنی نیست!»

بعدها معلوم خواهد شد چقدر از مشکلات معیشتی مردم تقصیر حوزۀ علمیه بوده است!

تفکر لیبرالی سالهاست که این کشور را زمین‌گیر کرده و هیچ دولتی هم از این تفکر فاصله نگرفته است، درحالی‌که ما تفکر دیگری لازم داریم؛ در این زمینه به تولیدِ دانش نیاز هست.

آغاز بدبختی یک جامعه، تَرک «یک اقدام ساده» است./ یک اقدام سادۀ مردم مدینه می‌توانست نگذارد آن مظلومیت بر فاطمه(س) تحمیل شود.

بعد از رحلت پیامبر(ص) لازم نبود مردم مدینه، خیلی ازخودگذشتگی کنند؛ یک اقدام سادۀ مردم می‌توانست نگذارد آن مظلومیت بر علی(ع) و فاطمه(س) تحمیل شود.

نقش هیئت‌ها و مساجد در تأمین معیشت مردم- قسمت اول

کوچک‌شدنِ دولت؛ مقدمۀ اسلامی‌شدنِ دولت/ 

مردم‌سالاری فقط مشارکت در انتخابات نیست، مردم باید در اقتصاد و معیشت هم مشارکت کنند/ همۀ امور مردم، حتی‌المقدور باید به‌دست «خودِ مردم» اداره بشود و نقش اندکی برای دولت باقی بماند/ وقتی مردم مسئولیت خود در ادارۀ جامعه را بر عهده نگیرند، یک دولتِ بزرگ و مشکل‌دار ایجاد می‌شود/ دولتی که زیادی قدرت و ثروت داشته باشد، دعواهای زیادی هم برای تصاحبش پیش می‌آید!/ «کارمندگرایی» در جامعۀ ما یک گرایش عمومی شده؛ انگار در آموزش و پرورش، تربیت افراد برای تبدیل‌شدنِ به یک «کارمند خوب، برای یک دولت بزرگ» صورت می‌گیرد نه برای تبدیل‌شدن به یک «کارآفرین»!

«مؤمن به طاغوت» کیست؟

چرا بعضی‌ها ضعف آمریکا را باور نمی‌کنند؟
«مؤمن به طاغوت» ممکن است اهل نماز و روزه هم‌ باشد!

علت اصلی روگردانی مردم از علی(ع) چه بود؟

علاقۀ مردم به امید کاذب؛ ابزار سیاستمدارن برای عوام‌فریبی/ رهبران خوب، مظلوم می‌مانند؛ چون حاضر نیستند به مردم «امید الکی» بدهند/ امید دادنِ الکی، اگر عمومی باشد «عوام‌فریبی» است و اگر خصوصی باشد «لابی‌گری»/ سیاستمداران شایسته به مردم «امید الَکی» نمی‌دهند، لذا در فضای پُر از عوام‌فریبی، رأی نمی‌آورند/ ما امید کاذب غربزده‌ها و شکست‌خوردنش را دیده‌ایم؛ امید صادق اهلِ مقاومت و پیروزی‌اش هم را دیده‌ایم/ مردم باید امیدهای واقعی مثل «قدرتِ مقاومت» را ببیند تا گرفتار امید کاذب به غربی‌ها نشود

موضوع پیشنهادی برای مقاله‌های پژوهشی:

بررسی تأثیر سخنان سیاست‌مداران در «آرامش» یا «آشوب» جامعه

توضیح اینکه «سیاست‌مدارن» چگونه و با چه سخنان و تعابیری می‌توانند کشور را به‌سرعت یا به‌تدریج به «آشوب» بکشانند و «آرامش» را از جامعه سلب نمایند؟ و یا بالعکس چگونه و با چه سخنانی می‌توانند آرامش‌آفرین باشند؟

نتیجۀ امواج سیاست‌زدایی از فکر دینی، در آموزش‌های حوزۀ علمیه

آن‌قدر امواج «سیاست‌زدایی» از فکر دینی، در طول تاریخ استبداد سنگین بوده که به این سادگی‌ها نمی‌توان از آثار شوم آن خلاص شد. ما پس از انقلاب بااینکه بر شعار محوری «دیانت ما عین سیاست ماست» متکی بوده‌ایم، هنوز نتوانسته‌ایم از فشار آن امواج سهمگین در ذهنیت‌ها خلاص شویم.

تحلیل متفاوت علیرضا پناهیان از سخنان اخیر رئیس جمهور

سخنان «سیاست‌مداران» را باید ابتدا از منظر «سیاسی» تحلیل کرد، بعد به ارزیابی «علمی» و میزان صحت آن پرداخت. چون سیاسیون گاهی زیاد به «غلط یا درست» بودن حرف‌ها کار ندارند، بلکه به «کاربرد» آن در عرصۀ سیاسی نگاه می‌کنند.

پیشنهاد علیرضا پناهیان برای حل «نارضایتی‌های عمومی»/ درمانی برای درد همۀ دولت‌ها

ریشه نارضایتی عمومی این است که تکلیفِ رابطۀ دولت و ملت معلوم نیست. در جامعه اسلامی مطلوب، کارها بیشتر دست مردم است. لازمۀ اینکه کار در دست مردم باشد، باهم و جمع بودن مردم است. با کار فردی، امکان ندارد کار درست شود. در جامعه اسلامی به معنای واقعی کلمه، معیشت، بیشتر دست مردم است؛ نه دولت‌ها.