با محبت هم راحتی‌ها افزایش می‌یابد هم سختی‌ها بهتر تحمل می‌شود/ محبت خدا، اولیاء خدا و خلق خدا درهم‌تنیده و افزایندۀ یکدیگرند/ با محبت برخورد کن تا همه به تو محبت کنند/ محبت به امام حسین(ع) عالی‌ترین نوع محبت است/ بیشترین خطای ما این است که با «راحت‌طلبیِ مطلق» زندگی‌مان را به‌هم می‌ریزیم، لذا اولین مسئولیت ما «کنترل راحت‌طلبی» است
اگر جهنم را بفهمی؛ دیگر نیاز نیست با رنج و مشکلات به تو بفهمانند!/ چرا مشکلات مؤمنین در دنیا بیشتر از دیگران است؟ راه کم‌شدن این مشکلات چیست؟/ استغفار، غم را از بین می‌برد، بلاها را کم می‌کند و آرامش می‌آورد/ گاهی رنج برای این است که خراب و فاسد نشویم، گاهی برای این است که خرابی‌های وجودمان درست شود
خودت را به سختیِ کار بینداز تا فاسد نشوی/ سختی‌نکشیدن فساد می‌آورد، بخشی از سختی‌ها در رنج‌های تقدیری است و بخشی در رنج‌های تکلیفی/ کسی که با رنج دنیا کنار نیاید، با دین هم کنار نمی‌آید/ دین، راه کاهش رنج است/ با محبت نابجا و دورکردن بچه از رنج، او را فاسد می‌کنیم، بعد می‌گوییم: چرا بچه‌ام نماز نمی‌خواند؟
نماز یادآوری هدف خلقت است، هدفی که بیش از هر چیز آن را فراموش می‌کنیم. اگر هدف از خلقت را فراموش کنیم دیگر به یاد خدا بودن هم زیاد به دردمان نخواهد خورد. اگر از طریق هدف خلقت به یاد خدا بیفتیم بسیار مؤثرتر خواهد بود.
چرا بعد از ۱۴۰۰ سال، ۴ سال است که ناگهان به فکر راهپیمایی اربعین افتاده‌ایم؟/ این پاسخ را دو بار بشنوید!
یک راز برای آسوده‌زیستن بر اساس آیۀ قرآن: «خوشیِ الکی» به دلت راه نده تا دچار «ناراحتیِ الکی» نشوی/ هرچقدر از چیزهای بیخود خوشحال شوی، همان‌قدر از چیزهای بیخود ناراحت خواهی شد/ زهد موجب آسودگی است؛ اما زهد به‌معنای نداشتنِ پول و خانه و... نیست/ آرامش و آسودگی یکی از شاخص‌های زندگیِ درست است
بزرگترین و پرهزینه‌ترین معلم هر انسان، خطاهای اوست؛ کسی که نمی‌تواند خطای خود را بپذیرد، از این معلم محروم است و هرگز اصلاح نخواهد شد.
وقتی از اذیت‌های دیگران زیادی ناراحت می‌شویم، این علامت ضعف‌ها و اشکالات درونی ماست. آدم سالم، قوی است و از آزار دیگران زیاد بهم نمی‌ریزد.
نگران نگاه خدا به خودت باش تا نگرانی از نگاه دیگران اسیرت نکند. مشکل خود را رسیدن به رضایت خدا قرار بده تا بسیاری از مشکلاتت برطرف شود.
