بنیاسرائیل چقدر پسرهایشان سر بریده شد و چقدر بدبختی کشیدند؟! همۀ این زحمات را سامری آمد به هوا داد! حالا میدانید سامری امت پیغمبر(ص) که بود؟ سامری امت پیغمبر(ص) کسی بود که امیرالمؤمنین(ع) صریحاً در قنوت نمازش او را لعن میکرد...
من فقط از این دومینو میترسم؛ از دومینویی که یواش یواش شروع کنند تا برسد به گودی قتلگاه! یک دومینویی شروع شد و به کربلا منجر شد. میدانید کربلا از کجا آغاز شد؟ از آنجایی آغاز شد که ابوموسی اشعری...
رفقا! جبهۀ مقاومت را دارند بمباران میکنند، دارند نابود میکنند، با تمام نیرو آمدهاند جلو! کار روی زمین خیلی مانده، به کمک ما فوقالعاده احتیاج است! کارگردان صحنه هم خودِ خداست! او دارد برای سربازهای جبهۀ خودش «رسته» تعیین میکند؛ تو تکتیرانداز باش، تو بیا توپخانه، تو بیا پشتیبانی، تو برو فرهنگی...
...اینها از همۀ زناکارها، چاقوکشها، شرابخورها، عرقخورها، دروغگوها و بداخلاقها بدتر هستند! رذالت اینها حد و حصر ندارد!
انسانهای خوب رنج میکشند، انسانهای بد هم رنج میکشند. رنج انسانهای خوب، قابل تحمل و شیرین و لذتبخش است، در قیامت هم نتایج خوبی دارد. اما رنج انسانهای بد، قابل تحمل نیست و در قیامت هم دستشان خالی است.
امام حسین(ع) یک فرصت فوقالعاده است؛ برای درک این فرصت، باید قیامت و حساب و کتاب را بدانی. یا بروی آنطرف و ببینی که هر کاری کردهای در مقابل یک زیارت یا یک قطره اشک برای حسین(ع) چیزی نیست. آنوقت است که قدر حسین(ع) را میدانی.
خیلیها حاضرند آدمهای خوبی بشوند؛ ولی با فرماندهی هوای نفس خودشان! یعنی میگویند: «من میروم انتخاب میکنم و آن خوبیای که خودم میپسندم را برمیدارم» عین ابلیس! ابلیس هم همینطوری بود.