۹۵/۰۳/۲۷

دانشگاه امام صادق(ع)/ موانع رشد- ج5

پناهیان: مثل یک «تخریب‌چی» به دنبال عیوب خودتان باشید

حجت الاسلام پناهیان:

•  ما زیاد با عوامل رشد کاری نداریم، دغدغۀ اصلی ما باید «موانع رشد» باشد؛ یعنی چیزهایی که نمی‌گذارد ما رشد کنیم. باید چنین ذهنیتی در زندگی داشته باشیم. مثلاً صبح که بیدار شدیم، به خود بگوییم: «خُب ببینیم که امروز چه کسی یا چه چیزی قرار است ما را بزند؟ و چگونه؟»

•  ما مثل یک «بوکسور» هستیم که در رینگ بوکس قرار گرفته‌ایم و حریف‌مان می‌خواهد ما را بزند و ما باید مقاومت کنیم. در واقع از آن وقتی که مکلّف شده‌ایم، وارد این رینگ مبارزه شده‌ایم. پس باید آماده باشیم، اگر آماده نباشیم و متوجه نباشیم که ما در چه میدانی قرار گرفته‌ایم، مدام ضربه می‌خوریم و بعد ناله می‌کنیم و از این وضع، شکایت می‌کنیم. در حالی که مدام باید درگیر شویم، جاخالی بدهیم، ضربات حریف را دفع کنیم و به او ضربه بزنیم. این واقعیت زندگی ماست؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم

•  از همان صبح که از خواب بلند می‌شویم، خدا به سراغ نقطه‌ضعف‌های ما می‌رود. نقطه‌ضعف‌های ما را بیرون می‌کشد و جلوی چشم ما می‌آورد و از ما امتحان می‌گیرد. باید آماده باشیم و این امتحانات را یکی پس از دیگری به‌خوبی پشت سر بگذاریم. پیامبر(ص) می‌فرماید: وقتی مؤمن یک عیب خودش را از بین می‌برد، بلافاصله عیب بعدی او رو می‌آید(فَإِنَّهُ لَا یَنْفِی مِنْهَا عَیْباً إِلَّا بَدَا لَهُ عَیْبٌ؛ کافی/2/148)

•  مواجهۀ ما با موانع رشد، یک امر دائمی است؛ تصادفی نیست! یعنی تصادفاً برای ما صحنۀ گناه پیش نمی‌آید، تصادفاً نقطه‌ضعف‌های ما بیرون نمی‌آید؛ بلکه دائماً خدا نقطه‌ضعف‌های ما را رو می‌آورد تا رشد کنیم. لذا ما دائماً باید از موانع رشد خودمان مراقبت کنیم و این یک تلاش دائمی است. البته-در مسیر رشدمان- به مرور، از گناهان درشت، به گناهان ریزتر می‌رسیم و همین‌طور مراقبت‌های ما افزایش پیدا می‌کند. مثلاً اول خدا یک آدم در جلوی دست تو می‌گذارد که به او ظلم نکنی، و اگر جلوتر رفتی، خدا مورچه‌ای در جلوی دستت می‌گذارد که به او ظلم نکنی.

•  امام صادق(ع) می‌فرماید: «عزیزترین دوستان من کسی است که عیب مرا به من هدیه کند؛ أَحَبُّ إِخْوَانِی إِلَیَّ مَنْ أَهْدَى إِلَیَّ عُیُوبِی‏»(کافی/2/639) کسی که واقعاً مشغول عیب خودش باشد، با «انتقاد» عشق‌‌بازی می‌کند. اصلاً این یک سرگرمی است که انسان مشغول عیب خودش باشد.

•  این یک روحیۀ خوب است که انسان مدام به موانع رشد خود بپردازد، اساساً باید نگرش شما این‌گونه بشود. شما بعد از یک مدتی باید مانع‌جو بشوید؛ مثل کسانی که در جبهه «تخریب‌چی» بودند. یک تخریب‌چی نسبت به هر ناهمواری و برآمدگی در زمین، حساس است که مبادا اینجا مین باشد! شما هم این‌طوری به دنبال عیوب خودتان باشید و موانع رشد خود را از سر راه بردارید.

​دانلود صوت: اینجا