۹۵/۰۳/۲۷

مسجد امام صادق(ع)/ محبت، راز معنویت- ج3-بخش اول

مهم‌ترین دلیل حضرت ابراهیم(ع) بر نفی خدایان «دوست ندارم است»

حجت الاسلام پناهیان:

•  خیلی‌ها ممکن است، محبت را امری هیجانی و گذرا و در حد یک سلسله احساسات نگاه کنند و بگویند:«محبت ارزش چندانی ندارد» این نگاه عوامانه به محبت است. حال آنکه مقام محبت یک مقام والایی است.

•  خداوند، در سوره انعام، داستانی را بیان می‌کند که یک کلاس عقیدتی ست، ولی با یک ادبیات متفاوت. وقتی حضرت ابراهیم(ع) به ماه و خورشید و ستاره نگاه کرد بعد آن ها را نفی کرد، در آخر یک جمله دقیق و ظریفی را فرمود«من غروب‌کنندگان را دوست ندارم؛ لا أُحِبُّ الْآفِلینَ»(انعام، 76)

•  در تفسیر المیزان علامه طباطبایی تصریح می کند که: «دلیل حضرت ابراهیم(ع) برای اینکه ستاره، خدای من نیست،این است که من غروب‌کننده‌ها را دوست ندارم. یعنی چه کسی خداست؟ آن که من دوستش داشته باشم»(ترجمه تفسر المیزان، ج7، ص 249)

•  این اثر دوست داشتن یک آدم خالص با صفاست که هر چیزی را او دوست داشته باشد یعنی آن درست و دلیل بر حقانیتش است بعد علامه اشاره می‌کند به روایت امام باقر که فرمود «آیا دین چیزی جز محبت است؛ َ هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُبُّ»(کافی،ج8، ص80)

•  مقام محبت این است که وقتی در جایگاه خودش بدون تاثیر عوارض غلط و منفی و نابجا در وجود انسان تاثیر بگذارد می تواند دلیل بر انتخاب خدا باشد و دلیل ما برای نفی خدایان دیگر باشد. - چرا می‌گویی این بت خدا نیست؟ - دلم نمی‌پسندد!

•  در روایتی فرمود:«در کار‌هایت خواستی استخاره کنی اول از خدا طلب خیر کن بعد به دلت نگاه کن ببین چه می‌گوید به آن را عمل کن؛ إذا هَمَمْتَ بأمْرٍ فاسْتَخِرْ ربَّکَ فیهِ سَبْعَ مرّاتٍ، ثُمّ انظُرْ إلى الّذی یَسْبِقُ إلى قَلبِکَ فإنَّ الخِیَرَةَ فیهِ.»(میزان الحکمه، ج3، ص577) این را به چه کسی می‌گوید؟ به کسی که دلش صفایی دارد و از ناخالصی‌ها دور است.

•  در بحث مبارزه با هوای نفس گفتیم با دل بخواهی‌هایت مبارزه کن، هر چی دلت خواست برخلافش عمل کن، ولی اینجا می گوییم بر طبق دلت عمل کن، این آن روی سکه مبارزه با هواست.

•  البته ما همیشه مبارزه با هوا را مقدم می کنیم، چرا؟ چون مبارزه با هوا نکنی، راه برای دلت باز نمی‌شود تا آن محبت‌های زیبا که دلیل بر خداشناسی است، در دلت تجلی کند.

​دانلود صوت: اینجا